آیا در صورت داشتن بیماری لثه می توان ایمپلنت های دندانی را دریافت کرد؟

هنگامی که فرد یک یا دندان از دست داده است، ایمپلنت دندانی گزینه ای عالی برای احیاء لبخند است. فردی که یک گزینه خوب برای ایمپلنت های دندانی است می تواند از بهبود لبخند، احیاء بایت خود، حفظ فرم صورت و جلوگیری از تحلیل استخوان بهره مند شود. در سراسر دنیا از ایمپلنت های دندانی به میزان زیادی استفاده می شود و اغلب با موفقیت همراه هستند. با این حال، همه بیماران هم گزینه های مناسبی برای ایمپلنت های دندانی نیستند. البته مسائل زیادی وجود دارند که می توانند باعث شکست درمان ایمپلنت دندان شوند.

یکی از قابل توجه ترین نگرانی ها قبل از هر جراحی دهانی، سلامت لثه ها است. لثه ها و فک شما باید به اندازه کافی سالم باشند تا از ایمپلنت دندانی پشتیبانی کنند. بیماری پریودنتال می تواند سلامت دهان و دندان های شما را تحت تأثیر قرار دهد و خطر شکست ایمپلنت ها را افزایش دهد، مشکلی که می خواهیم در این مقاله در مورد آن صحبت کنیم.

ایمپلنت دندان چیست؟

ایمپلنت دندان یک دندان مصنوعی است. این دندان مصنوعی جایگزین کل یک دندان از تاج تا ریشه می شود. ریشه مصنوعی، که معمولاً تیتانیومی است، درون استخوان فک کاشته می شود. قرارگیری ایمپلنت مانند یک لنگر عمل می کند و یک نگهدارنده پایدار و حمایت کننده برای دندان جایگزین ایجاد می کند.

ایمپلنت های دندانی می توانند تا آخر عمر دوام بیاورند. با این حال، ممکن است عوارضی مانند شکست ایمپلنت وجود داشته باشند. برخی از عوامل خطر مهم شکست ایمپلنت عبارتند از: نگهداری ضعیف دندانی، تحلیل استخوان و بیماری لثه.

درک بیماری پریودنتال

بیماری پریودنتال که تحت عنوان بیماری لثه نیز شناخته می شود، نوعی عفونت لثه است که در نتیجه تجمع باکتری ایجاد می شود. لثه های سالم در زیر خط لثه به دندان های ما می چسبند و دندان های ما را محکم در جای خود نگه می دارند. بیماری لثه باعث از بین رفتن چسبندگی می شود، که تحت عنوان از دست رفتن چسبندگی شناخته می شود، و در نهایت بافت لثه و استخوان را تحت تأثیر قرار می دهد.

تجمع باکتری ها یا پلاک های دندانی، باعث بوجود آمدن یک ماده چسبنده روی دندان ها می شود. پلاک از قندها و ذرات غذایی که پس از خوردن به جا می مانند تغذیه می کند. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن روزانه می تواند اکثر پلاک ها را از بین ببرد، و خطر پوسیدگی و بیماری لثه را کاهش دهد.

در مراحل اولیه بیماری لثه، لثه های فرد تحریک شده و تغییر رنگ می دهند. در مراحل بعدی بیماری لثه، بافت لثه ممکن است تحلیل برود و بیشتر ساختار ریشه دندان های فرد را در معرض دید قرار دهد. علاوه بر این، دندان های فرد ممکن است لق شده و از موقعیت اصلی خود دور شوند. در نتیجه بیماری پیشرفته لثه ممکن است فرد دندان های خود را از دست بدهد و عفونت از بافت لثه به سایر قسمت های دهان مانند استخوان فک سرایت کند.

بیماری لثه به کندی ایجاد می شود و تقریباً همیشه می توان از آن پیشگیری کرد و در صورت تشخیص در مراحل اولیه، می توان آن را معکوس کرد.

مراحل بیماری لثه

بیماری پریودنتال 3 مرحله دارد: ژنژیویت، پریودنتیت و پریودنتیت پیشرفته

در طول مراحل اولیه، ژنژیویت یا همان التهاب لثه، لثه های شما دچار التهاب می شوند. با این حال، ژنژیویت ساده ترین مرحله برای درمان است. اگر ژنژیویت دارید، برای درمان به دندانپزشک خود مراجعه کنید. دندانپزشک شما همچنین می تواند نکاتی را در مورد بهبود روتین بهداشت دهان و دندان برای کاهش خطر عود ارائه دهد.

پس از درمان و مدیریت ژنژیویت، می توانید گزینه مناسبی برای ایمپلنت دندان باشید. اما، زمانی که ژنژیویت درمان نشود، بیماری لثه می تواند به مراحل بعدی گسترش یابد، و به طور بالقوه باعث آسیب دائمی به دندان ها و فک شما شود.

پریودنتیت، مرحله دوم، می تواند درمان شود اما معمولاً به روش های گسترده تری برای کنترل عفونت نیاز دارد. با پیشرفت بیماری و تبدیل آن به پریودنتیت پیشرفته، خطر آسیب دائمی افزایش می یابد.

مراحل بعدی بیماری لثه به تنهایی در منزل قابل درمان نیست. در عوض، دندانپزشک شما ممکن است وضعیت شما را با پاکسازی عمقی (زیر خط لثه)، دارو یا جراحی اصلاحی درمان کند.

تحلیل استخوان یک نگرانی قابل توجه برای مراحل بعدی پریودنتیت است. بیماری لثه درمان نشده می تواند منجر به تحلیل رفتن استخوان فک شود و شامل علائم زیر می شود:

  • ناراحتی در جویدن
  • مشکل در صحبت کردن
  • فرو رفتن لب ها به سمت داخل
  • ضعیف شدن عضلات صورت
  • جابجایی یا لق شدن دندان ها
  • ایجاد چین و چروک اطراف دهان
  • سردرد، درد صورت یا درد فک
  • تغییر در بایت و ساختار صورت

علاوه بر این، تحلیل رفتن استخوان، باعث می شود چسباندن ایمپلنت های دندانی دشوار شود. پیوند استخوان دندانی ممکن است گزینه ای برای احیاء ساختار استخوان و ارائه حمایت بهتر برای ایمپلنت دندانی باشد. گزینه دیگری که توسط اکثر دندانپزشکان استفاده می شود استفاده از فناوری های جدید ایمپلنت است که بدون نیاز به پیوند استخوان جدید می توانند به ثبات و استحکام مطلوب ایمپلنت دست یابند.

ایمپلنت دندان با وجود بیماری لثه

ایمپلنت دندان با وجود بیماری لثه

تحلیل استخوان چگونه دندان های شما را تحت تأثیر قرار می دهد؟

ویزیت و غربالگری منظم دندانپزشک برای شناسایی و درمان تحلیل استخوان مرتبط با بیماری لثه بسیار مهم هستند. گرچه تحلیل رفتن استخوان بازگشت پذیر نیست، اما می توان آن را متوقف کرد و فرایندهای دندانپزشکی برای تقویت رشد استخوان در دسترس هستند.

بیماری لثه چگونه روی ایمپلنت های دندانی که تازه قرار داده شده اند تأثیر می گذارد؟

اگر اخیراً برای کاشت ایمپلنت دندان تحت عمل جراحی دهان قرار گرفته اید، باید هر کاری که می توانید برای جلوگیری از بروز بیماری لثه انجام دهید. بیماری لثه به طور بالقوه می تواند منجر به شکست ایمپلنت دندانی شود، بخصوص در ماه های اولیه بهبود. در این دوره، ایمپلنت دندان باید با استخوان فک جوش بخورد. این فرآیند تحت عنوان اسئواینتگریشن osseointegration شناخته می شود. تنها زمانی که اسئواینتگریشن کامل شود، ایمپلنت های دندانی فرد آنقدر قوی خواهند بود تا از یک بریج یا پروتز حمایت کنند.

اگر بیماری لثه منجر به شکست کامل ایمپلنت نشود، می تواند منجر به طولانی تر شدن زمان بهبود، تأخیر در درمان یا نیاز به فرایندهای اصلاحی برای جلوگیری از شکست ایمپلنت شود.

بیماری لثه چگونه روی ایمپلنت های دندانی که با استخوان اطراف خود جوش خورده اند تأثیر می گذارد؟

اگر برای مدت طولانی کاشت ایمپلنت دندانی را انجام داده اید و به بیماری لثه مبتلا شده اید، مطمئن نیستید که چه اتفاقی رخ خواهد داد. عفونت به صورت خود به خود به ایمپلنت های دندانی سرایت نمی کند، اما می تواند برای استخوان فک، دندان های باقی مانده و به طور کلی بافت لثه مشکلاتی ایجاد کند. عفونت اگر گسترش یابد، می تواند روی کیفیت کلی ایمپلنت تأثیر منفی داشته باشد. تحلیل رفتن بافت لثه از اطراف ایمپلنت دندانی می تواند منجر به بروز مشکلاتی در تناسب و ثبات آنها شود.

ایمپلنت دندان با وجود بیماری لثه

ایمپلنت دندان با وجود بیماری لثه

درمان برای بیماری لثه

اگر به بیماری لثه مبتلا شده اید، درمان های مختلفی وجود دارند. به طور معمول به بیماران دهانشویه های ضد عفونی کننده یا داروهایی داده می شوند که به کنترل باکتری داخل دهان کمک می کند. داروهای آنتی بیوتیک نیز ممکن است برای بیماری لثه پیشرفته در نظر گرفته شوند.

پس از برطرف شدن عفونت، برای بازسازی خط لثه و بازیابی هر گونه بافت لثه ای که به شدت ناسالم بوده است، ممکن است جراحی پیوند لثه توصیه شود.

با رعایت بهداشت دهان و دندان از بایت خود محافظت کنید.

اگر لبخند یا سلامت دهان شما با ایمپلنت های دندانی بهبود می یابد، می توانید شانس موفقیت آمیز بودن کاشت ایمپلنت های دندانی خود را افزایش دهید. نتایج سالم برای جراحی دهان با رعایت بهداشت دهان و دندان ها آغاز می شود.

از هر 10 کانادایی 7 نفر بیماری لثه را تجربه می کنند، اما این بیماری قابل پیشگیری است. مراجعه منظم به دندانپزشک و عادات بهداشت خوب دهان و دندان می توانند خطر ابتلا به بیماری پریودنتال را کاهش دهند.

از سلامت لثه های خود محافظت کنید و با یک روتین بهداشتی از بروز عفونت جلوگیری کنید:

  • دو مرتبه مسواک زدن در طول روز (به صورت ایده آل بعد از هر وعده غذایی و قبل از خواب)
  • حداقل یک مرتبه نخ دندان کشیدن در روز (به طور ایده آل بعد از هر وعده غذایی)
  • استفاده از دهانشویه درمانی
  • مراجعه منظم به دندانپزشک برای معاینه پاکسازی دندان ها
  • ترک سیگار و سایر دخانیات

با مشورت با دندانپزشک در مورد عادات دهانی خود، خطر ابتلا به بیماری پریودنتال و تحلیل استخوان را کاهش دهید.

ایمپلنت دندان با وجود بیماری لثه

ایمپلنت دندان با وجود بیماری لثه

در مورد بهداشت دهان و دندان خود با دندانپزشک خود صحبت کنید.

ما اینجا هستیم تا از سلامت دهان و دندان های شما حمایت کنیم. لطفاً در صورت داشتن سؤال در مورد هر یک از مسائل زیر با ما تماس بگیرید:

  • ایمپلنت های دندانی
  • تحلیل استخوان یا مشکلات فک
  • ژنژیویت یا بیماری پریودنتال
  • محصولات توصیه شده بهداشت دهان و دندان

اگر در مورد دندان ها، لثه ها یا فک خود نگرانی دارید، یک قرار ملاقات رزرو کنید.

‫0/5 ‫(0 نظر)
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *