کمک پی آر پی به طول عمر ایمپلنت های دندانی

پلاسمای غنی از پلاکت یک کنسانتره پلاکتی نسل اول است. تزریق پلاسمای غنی از پلاکت اتولوگ (که از خون خود شما گرفته می شود) نخستین بار در دهه 1970 ابداع شد و برای نخستین بار در یک عمل جراحی قلب باز که در ایتالیا در سال 1987 انجام شد استفاده شد. امروزه تزریق PRP به طور ایمن در زمینه های مختلف از جمله در ارتوپدی، پزشکی ورزشی، اورولوژی، زیبایی و جراحی ایمپلنت دندان استفاده می شود. اما پلاسمای غنی از پلاکت یا پی آر پی چیست و چه فوایدی در افزایش طول عمر ایمپلنت دارد؟

پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) چیست؟

خون ما حاوی پلاسما، پلاکت ها و گلبول های خونی (قرمز و سفید) است؛ پلاکت ها سلول های کوچکی هستند که طول عمر آنها حدود هفت تا 10 روز است. گرانول های داخل پلاکت ها حاوی عوامل رشد و لخته شدن هستند. این عوامل در طول فرآیند بهبودی آزاد می شوند. هنگامی که بافت آسیب دیده است، گرانول ها آزاد می شوند؛ سپس عوامل رشد و انعقاد آبشار التهاب را تحریک می کنند (که پاسخ بدن به محرک های مضر است)، و در نهایت روند بهبودی را تشویق می کند.

غلظت پلاکت PRP چهار برابر خون طبیعی است. به این ترتیب PRP با غلظت های بالاتری از فاکتورهای رشد بافتی غنی می شود. پلاسمای استخراج شده از خون شما تقریباً منحصر به فرد است و این مزیت اصلی آن است.

پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) چیست؟

پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) چیست؟

به دلیل غلظت فاکتورهای رشد موجود در پلاکت ها، تزریق PRP می تواند به بدن کمک کند تا مسیرهای بهبود بافت طبیعی را تسریع کند. انتشار غلظت بالایی از فاکتورهای رشد در زخم باعث تحریک سلول های محرک (سلول های بنیادی، فیبروبلاست ها و ماکروفاژها) می شود که برای تولید بافت جدید در فرآیند بهبود نقش دارند.

از نظر PRP برای ایمپلنت های دندانی، این یک رویکرد جدید برای بازسازی بافت و ابزاری ارزشمند برای ارتقاء بهبود در بسیاری از فرایندها است.

تاریخچه استفاده از PRP

PRP اولین بار در دهه 1980 ظاهر شد، زمانی که جراحان قلب از آن برای ارتقاء بهبود زخم استفاده کردند. سپس PRP توسط دامپزشکان استفاده شد که از آن برای درمان مشکلات مفصلی در حیوانات (بویژه اسب های مسابقه) استفاده می شد. یکی از کاربردهای اولیه PRP در دندانپزشکی برای پیشگیری از بروز عوارض “خشکی حفره دندان” بعد از کشیدن دندان بود.

پس از آن در اوایل دهه 2000، پی آر پی به پزشکی ورزشی و ارتوپدی وارد شد، جایی که از آن برای آسیب های استخوان و مفاصل، از جمله تعداد زیادی از بازیکنان فوتبال و AFL استفاده شد. تعدادی دیگر از ورزشکاران نخبه نیز با PRP برای درمان آسیب های زانو موفقیت هایی کسب کرده اند.

اخیراً، پلاسمای غنی از پلاکت به صورت گسترده ای در زمینه های دندانپزشکی، پوست و جراحی زیبایی مورد استفاده قرار گرفته است تا به بهبود زخم، کاهش علائم پیری و بهبود ظاهر اسکار کمک کند.

فیبرین غنی از پلاکت (PRF) چیست و چه فوایدی دارد؟

فیبرین غنی از پلاکت (PRF) چیست و چه فوایدی دارد؟

فیبرین غنی از پلاکت (PRF) چیست و چه فوایدی دارد؟

فیبرین غنی از پلاکت (PRF) یک ماتریکس فیبرینی است که در آن سیتوکین های پلاکت، فاکتورهای رشد و سلول ها به دام افتاده اند و ممکن است پس از مدت مشخصی آزاد شوند و می توانند به عنوان یک غشاء قابل جذب عمل کنند.

PRF نسل دوم کنسانتره پلاکتی جدید است. از آن برای بهبود زخم، بازسازی استخوان، تثبیت پیوند، آب بندی زخم و کاهش خونریزی استفاده می شود. ماتریکس فیبرین در PRF نسبت به PRP در تحریک سلول های بنیادی و تشویق به ترمیم بافت کارآمدتر است.

چگونه از PRF در فرایندهای دندانپزشکی استفاده می شود؟

کاربردهای بالینی زیادی از PRF از جمله در فرایندهای کاشت ایمپلنت های دندانی وجود دارد. برخی از بیماران استخوان کافی برای کاشت ایمپلنت ندارند. PRF می تواند حجم استخوان از دست رفته را جایگزین کند و درمان موفق کاشت ایمپلنت را ارتقا دهد.

بهبود موفق فرآیندهای پیوند استخوان (سینوس لیفت و تقویت ریج) به عنوان کمکی برای درمان کاشت ایمپلنت های دندانی. ترمیم نقائص استخوان و بافت ایجاد شده با برداشتن دندان، کیست ها، تومورها و فیستول های بین دهان و حفره های سینوسی.

گاهی اوقات در موارد پیوند استخوان PRF  نیاز نیست. با این حال، در اکثر موارد، اعمال PRF روی پیوند، علاوه بر کمک به بهبود سریع تر و مؤثرتر زخم، مقدار نهایی استخوان موجود را افزایش می دهد. همچنین نمی تواند به تنهایی برای تحریک استخوان سازی استفاده شود. باید با یک جایگزین استخوان (مانند استخوان خشک انجمادی دمینرالیزه)، استخوان خود بیمار یا یک محصول استخوان مصنوعی مانند BIO-OSS مخلوط شود.

شایان ذکر است که استخوان ها ماده بی جان متصل به بافت های زنده نیستند و دائماً در حال تغییر می باشند. سلول های استخوانی قدیمی در یک فرآیند سه بخشی به نام بازسازی استخوان جایگزین می شوند که شامل تحلیل (هضم سلول های استخوانی قدیمی)، برگشت (زمانی که سلول های جدید متولد می شوند) و تشکیل (زمانی که سلول های جدید به استخوان های کاملاً شکل گرفته تبدیل می شوند) می شود.

هنگامی که پلاسمای پی آر پی یا همان طور که گاهی اوقات به آن پلاسمای “فوق التیام بخش” می گویند، در فرایندهای جراحی استفاده می شود، از بیمار گرفته می شود، در دستگاه سانتریفیوژ PRP قرار داده می شود و “چرخانده” می شود. در کمتر از 15 دقیقه PRP تشکیل شده و آماده استفاده می شود و به ناحیه ای که نیاز به مراقبت دارد تزریق می شود. در بیشتر موارد، هیچ افزودنی یا مواد شیمیایی خارجی استفاده نمی شود. مزیت این است که به طور کلی هیچ واکنش ایمنی یا آلرژیک وجود ندارد و خطر عفونت بسیار کم است.

مزایای استفاده از PRP چیست؟

پلاسمای غنی از پلاکت، به دلیل اینکه کاملاً “کامل و طبیعی” است، نسبت به سایر محصولاتی که از پروتئین های نوترکیب مصنوعی تشکیل شده اند، می تواند یک وضعیت بسیار کارآمد را در داخل بدن (یا “در موجود زنده”)، شبیه سازی کند.

پی آر پی از نظر مزایای استفاده برای ایمپلنت های دندانی، به بدن کمک می کند تا سریع تر و کارآمدتر بهبود یابد زیرا باعث افزایش سنتز بافت می شود که منجر به بازسازی سریع تر بافت می شود. این راحت است زیرا می تواند در حالی که شما تحت یک عمل جراحی مانند قرار دادن ایمپلنت های دندانی هستید در محل مطب دندانپزشک شما ایجاد شود. همچنین استفاده از آن آسان است و در واقع می تواند سهولت استفاده از محصولات مختلف پیوند استخوان و مواد جایگزین استخوان را با ژل مانند کردن آنها بهبود بخشد.

مهم تر از همه؟ استفاده از آن نسبتاً بی خطر است زیرا PRP محصول جانبی خون شما است و بنابراین انتقال بیماری کاهش می یابد. از آنجا که پلاسمای غنی از پلاکت از خون خود شما تهیه می شود، خطر ابتلا به تومور یا سرطان نیز وجود ندارد.

آیا استفاده از PRP عوارض جانبی دارد؟

عوارض جانبی نادر هستند، اما مانند هر تزریقی، همیشه خطر کمی آسیب یا عفونت از نظر عروق خونی یا اعصاب وجود دارد. کلسیفیکاسیون و یا تشکیل بافت اسکار نیز در محل تزریق امکان پذیر است. همچنین اگر عفونت فعال، تعداد پلاکت کم، سرطان، حساسیت به داروهای بی حس کننده موضعی دارید یا باردارهستید یا بچه شیر می دهید، نباید از PRP استفاده کنید.

پس از تزریق می توان مقداری درد احساس کرد، و بیشتر دندانپزشکان استفاده از پاراستامول یا اگر درد شما ناتوان کننده است پاراستامول همراه با کدئین را توصیه می کنند.

‫0/5 ‫(0 نظر)
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *