چقدر سریع می توان برای دندان های جلو جایگزین قرار داد؟

از دست دادن دندان جلو می تواند به طور قابل توجهی روی ظاهر، گفتار و توانایی شما برای تغذیه صحیح تأثیر بگذارد. قرار دادن سریع جایگزین برای آن مهم است، اما جدول زمانی به عوامل مختلفی بستگی دارد. این راهنمای جامع به بررسی تمام جنبه های جایگزینی دندان جلو با جزئیات می پردازد.

علل از دست دادن دندان های جلو

مشکلات لبخند شما می توانند باعث خجالت شما شوند. فهرست این مشکلات ممکن است شامل دندان های لکه دار، کج یا فرسوده باشد. با این حال، اگر یک یا چند دندان جلوی شما از دست رفته باشند، این می تواند یک نگرانی آشکار باشد زیرا بسیار قابل توجه است. دلایل بالقوه زیادی برای از دست رفتن دندان های جلوی (پیشین و نیش) شما وجود دارند، که ممکن است به کشیدن و جایگزینی نیاز داشته باشند، از جمله این دلایل عبارتند از:

• پوسیدگی: حفره های پیشرفته می توانند ساختار دندان را از بین ببرند به گونه ای که با پر کردن یا درمان ریشه قابل ترمیم نیست.
• بیماری پریودنتال یا پریودنتیت: عفونت پریودنتیت باعث تجزیه شدن و تحلیل رفتن بافت لثه، استخوان و رباط های نگهدارنده دندان می شود. اگر بیماری لثه به موقع درمان نشود، منجر به لق شدن و در نهایت از دست دادن دندان می شود. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) می گوید که 2/47 درصد از بزرگسالان بالای 30 سال به نوعی بیماری لثه مبتلا هستند.
• تروما یا آسیب های دندانی: زمین خوردن، تصادفات، آسیب های ورزشی و ضربه های فیزیکی می توانند باعث ترک خوردن، جابجا شدن یا از دست رفتن کامل دندان ها شوند. بویژه دندان های جلو در معرض آسیب هستند.
• فقدان مادرزادی: برخی از افراد در حالی به دنیا می آیند که دندان های جلوی خود را از دست داده اند یا به دلیل کیست ها یا مشکلات فشردگی بیش از حد، زودتر از دست می روند.
• شکست درمان های ریشه: اگر فرایند درمان ریشه نتواند پالپ عفونی یا شکستگی دندان را به طور کامل درمان کند، ممکن است کشیدن دندان ضروری باشد.

خوشبختانه، بیماری لثه و پوسیدگی دندان قابل پیشگیری هستند. حداقل دو بار در روز مسواک بزنید و مسواک زدن زبان خود را فراموش نکنید. استفاده از محصولات مفید مانند دهانشویه ضد میکروبی و پاک کننده های زبان را در نظر بگیرید. و حتماً برای قرارهای منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا بتوانند هرگونه بیماری در حال پیشرفت را تشخیص دهند. اگر از قبل هر یک از این بیماری ها را دارید، احتمالاً قابل درمان هستند. اگر علائمی را تجربه می کنید، تا قرار ملاقات بعدی خود صبر نکنید. فوراً به دندانپزشک خود مراجعه کنید. مراجعه منظم به دندانپزشک و رعایت بهداشت دهان و دندان می تواند خطر از دست دادن زود هنگام دندان جلو را کاهش دهد. با این حال، حوادث و تروماها ممکن است به طور غیر منتظره اتفاق بیفتند. دانستن گزینه های جایگزینی دندان جلو مهم است.

چه زمانی باید به دنبال مراقبت های اورژانسی باشید؟

اگر دندان شما لب پر شده یا آسیب دیده است، ممکن است دردناک باشد، اما بعید است که دندانپزشک شما آن را اورژانسی در نظر بگیرد. در بیشتر موارد، می توانید در یک یا دو روز آینده یک قرار ملاقات با دندانپزشک خود داشته باشید تا در مورد گزینه های خود صحبت کنید و یک لب پر شدگی یا یک دندان شکسته را ترمیم کنید.

اگر دندان جلوی شما به طور کامل از جای خود کنده شود، ممکن است به مراقبت های اورژانسی نیاز داشته باشید تا بتوانید دندان خود را نجات دهید. اگر دندان ها ظرف ۵ دقیقه دوباره در جای خود قرار داده شوند، احتمالاً زنده می مانند. بین ۵ تا ۶۰ دقیقه، شانس شما هنوز خوب است. پس از یک ساعت، میزان بقای دندان به طور قابل توجهی کاهش می یابد، بنابراین حتماً سریعاً اقدام کنید.

مراقب باشید که دندان را از ریشه آن نگیرید. فقط آن را از سطح جونده (تاج) نگه دارید.

فوراً برای قرار ملاقات اورژانسی با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

در حالی که منتظر قرار ملاقات هستید، دندان را با آب خنک (بدون صابون) بدون مالیدن بشویید، سپس آن را دوباره در جای خود قرار دهید و با گاز یا پارچه تمیز آن را نگه دارید.

اگر در جای خود باقی نماند، می توانید دندان از دست رفته را در یک ظرف تمیز شیر سرد قرار دهید، سپس در اسرع وقت به مطب دندانپزشک خود بروید. اگر شیر سرد ندارید، دندان را در دهان خود بین گونه و لثه خود قرار دهید. دندانپزشک شما ممکن است بتواند دندان را دوباره به جای خود پیوند بزند. با اقدام سریع، ممکن است بتوانید دندان را نجات دهید و از عفونت جلوگیری کنید.

اگر دندانپزشک شما نتواند دندان را نجات دهد، یا دندان شما تا حد زیادی ترک خورده یا لب پر شده است، باید گزینه های زیر را با متخصص دندانپزشکی خود در میان بگذارید.

ملاحظات مربوط به جایگزینی دندان های جلوی از دست رفته

هرگونه ترمیم دندان به مراقبت و توجه به جزئیات نیاز دارد. از آنجا که دندان های جلویی بسیار قابل مشاهده هستند و نقش زیادی در لبخند شما دارند، این امر بویژه مهم است. شما باید یک دندانپزشک ترمیمی و زیبایی را انتخاب کنید که بتواند دندان های جایگزین واقعی ایجاد کند که طبیعی به نظر برسند و با دندان های موجود شما ترکیب شوند. همچنین ضروری است که قبل از شروع درمان، کل فرآیند را در نظر بگیرید. طراحی لبخند دیجیتال ابزاری نوآورانه است که از آن استفاده می شود تا این امکان برای شما فراهم شود تا ببینید که ترمیم نهایی دندان جلویی چگونه به نظر خواهد رسید. این می تواند برای شناسایی هرگونه درمان اضافی که می تواند نتیجه نهایی را بهبود بخشد، مفید باشد. به عنوان مثال، اگر از رنگ، طول یا شکل دندان های اطراف خود ناراضی هستید، می توانید در طول فرآیند ساخت دندان جایگزین خود، روکش ها را در نظر بگیرید. ساخت چندین ترمیم مجاور در لاباتوار به طور همزمان، به متخصص این اجازه را می دهد تا رنگ و ظاهر چندین دندان را کنترل کند. در نتیجه، همه آنها هنگام تحویل با لبخند شما مطابقت دارند و به طور طبیعی با آن ترکیب می شوند. اگر چندین دندان به صورت تک تک ساخته شوند، تطابق دقیق رنگ آنها بسیار دشوارتر است.

مروری بر گزینه های جایگزینی دندان های جلو

چندین راه حل برای جایگزینی دندان های جلو وجود دارند، اما آنها از نظر زمان درمان، هزینه، طول عمر و عمل متفاوت هستند.

ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان شبیه ترین گزینه به ریشه دندان طبیعی است. ایمپلنت شامل کاشت یک پیچ تیتانیومی زیست- سازگار از طریق جراحی درون استخوان فک و زیر خط لثه است. سپس یک روکش پرسلن به پست ایمپلنت متصل می شود. ایمپلنت به عنوان تکیه گاهی برای روکش نهایی عمل می کند و از آنجا که با استخوان فک جوش می خورد، ثبات را فراهم می کند و از تخریب استخوان و بافت لثه در آن ناحیه جلوگیری می کند و حفظ استخوان را تحریک می کند. این مهم است زیرا با گذشت زمان پس از از دست دادن دندان، استخوان فک شما می تواند شروع به جذب مجدد کند. از دست دادن استخوان، شکل فک شما را تغییر می دهد. این می تواند دندان ها را در اطراف فضایی که دندان از دست داده اید جابجا کند و باعث مشکلات و عوارض بیشتری شود. علاوه بر جلوگیری از این مشکلات، می توان از ایمپلنت مانند یک دندان طبیعی مراقبت کرد زیرا به دندان های اطراف خود متصل نمی شود.

• زمان کل درمان: ۳ تا ۶ ماه
• ماندگاری: ایمپلنت ها با مراقبت خوب می توانند چندین دهه دوام بیاورند. روکش ممکن است هر ۱۰ تا ۱۵ سال یکبار به تعویض نیاز داشته باشد.
• فرایند: شامل جراحی جزئی دهان، چندین ماه بهبودی و یک فرایند دوم برای چسباندن اباتمنت و روکش است.

مزایای ایمپلنت های دندانی

ایمپلنت های تک دندان، و بریج ها و دندان های مصنوعی متکی بر ایمپلنت، لیز نمی خورند و پشتیبانی محکمی ایجاد می کنند. این امر باعث می شود غذا خوردن و صحبت کردن تا حد امکان به حالت عادی نزدیک شود. دندان مصنوعی های بر پایه ایمپلنت راحت تر هستند و احساس طبیعی تری نسبت به دندان های مصنوعی استاندارد ایجاد می کنند. برای دندان های از دست رفته، ایمپلنت نه تنها لبخند و نحوه غذا خوردن شما را بهبود می بخشد، بلکه از موارد زیر نیز جلوگیری می کند:

• تحلیل رفتن استخوان فک
• افتادگی گونه (که باعث می شود پیرتر به نظر برسید)
• فرو نشستن دندان های مجاور
• رشد و بیرون آمدن زیاد دندان های روبرو
• ایمپلنت ها می توانند تا آخر عمر دوام بیاورند – و در دراز مدت آنها را بسیار مقرون به صرفه می کنند.

سه کاربرد رایج برای ایمپلنت

ایمپلنت های تک دندان: شامل درمان دندان های اطراف نمی شود.

ایمپلنت های تک دندانی

دندان مصنوعی و بریج ها را می توان به طور دائمی به ایمپلنت متصل کرد یا می توان آنها را با گیره بست یا جدا کرد. لنگر محکم به این معنی است که چه قابل جابجایی باشند و چه ثابت، نسبت به دندان مصنوعی های استاندارد تجربه (غذا خوردن و صحبت کردن یا احساس) به طور قابل توجه بهتری ارائه می دهند.

بریج متکی بر ایمپلنت

ادغام با استخوان فک، دندان های دیگر را پشتیبانی می کند.

دست دندان مصنوعی متکی بر ایمپلنت

این عمل می تواند در یک روز انجام شود؛ اگر پیچیده تر باشد، ممکن است چند ماه طول بکشد. اگر دندانپزشک همه مراحل را انجام دهد، بنابراین نیازی به ارجاع نخواهید داشت و لازم نیست نگران خارج شدن از شبکه باشید.

متخصص پریودنتیست یا جراح دهان ایمپلنت را با جراحی قرار می دهد. سپس دندانپزشک عمومی شما می تواند روکش را نصب کند. برای بریج ها و دندان های مصنوعی پیچیده تر، طراحی و نصب به بهترین وجه توسط متخصص پروتز انجام می شود.

پیش نیازهای انجام کاشت ایمپلنت

الزامات سلامت دهان و دندان

• تراکم کافی استخوان فک: ایمپلنت ها با جراحی در استخوان فک قرار می گیرند، بنابراین حجم و تراکم کافی استخوان برای ایجاد یک پایه محکم و پایدار بسیار مهم است. اگر بیمار به دلیل از دست دادن دندان یا بیماری لثه دچار تحلیل استخوان شده باشد، ممکن است قبل از قرار دادن ایمپلنت، نیاز به پیوند استخوان باشد. البته در دندان های جلوی فک بالا، در صورت کافی نبودن حجم استخوان می توان از ایمپلنت های زیگوماتیک استفاده کرد که بلندتر از ایمپلنت های معمولی هستند و در استخوان زیگوما یا گونه قرار می گیرند و به اندازه ایمپلنت های معمولی محکم هستند.
• بافت سالم لثه: لثه ها باید عاری از بیماری فعال لثه (پریودنتیت) باشند، زیرا عفونت و التهاب می تواند ثبات و ادغام ایمپلنت با استخوان را به خطر بیندازد. هرگونه بیماری لثه باید قبل از قرار دادن ایمپلنت درمان و برطرف شود.
• عدم وجود مشکلات دندانی درمان نشده: دهان باید عاری از حفره های درمان نشده، عفونت ها و سایر مشکلات بهداشت دهان و دندان باشد که می توانند در روند بهبودی اختلال ایجاد کنند.
• بهداشت خوب دهان و دندان: برای موفقیت طولانی مدت ایمپلنت، داوطلبان باید متعهد به حفظ بهداشت دهان و دندان پس از عمل، از جمله مسواک زدن منظم، نخ دندان کشیدن و مراجعه به دندانپزشک باشند.
• تعهد به فرآیند: کل فرآیند می تواند چندین ماه طول بکشد و به جلسات پیگیری برای بهبودی ایمپلنت و اتصال نهایی دندان نیاز دارد.

عوامل سلامت عمومی و سبک زندگی

• سلامت کلی: از آنجا که جراحی ایمپلنت دندان یک عمل جراحی جزئی است، بیماران باید از سلامت عمومی خوبی برخوردار باشند.
• بیماری های مزمن به خوبی مدیریت شده: بیماری های مزمن مانند دیابت، بیماری قلبی یا اختلالات خود ایمنی به طور خودکار بیمار را از شرایط لازم خارج نمی کنند. با این حال، باید به خوبی مدیریت شوند تا خطر عوارض به حداقل برسد و بهبودی مناسب تضمین شود.
• عدم مصرف دخانیات: سیگار کشیدن یا استفاده از سایر محصولات دخانی مانع توانایی بدن برای بهبودی می شود و خطر شکست ایمپلنت را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. دندانپزشکان اکیداً توصیه می کنند که قبل و بعد از عمل، سیگار را ترک کنید.
• رشد کامل استخوان فک: ایمپلنت دندان برای نوجوانان یا بزرگسالان جوانی که استخوان فک آنها هنوز در حال رشد است توصیه نمی شود. فک بیمار باید به رشد کامل خود رسیده باشد، معمولاً تا اواخر نوجوانی یا اوایل بیست سالگی.
• انتظارات واقع بینانه: کاندیداهای موفق می دانند که این فرآیند چندین ماه طول می کشد و شامل مراحل متعددی است، از جمله زمان بهبودی برای جوش خوردن ایمپلنت با استخوان فک.

مراحل آماده سازی برای برخی از بیماران

اگر بیمار تمام شرایط را نداشته باشد، ممکن است پس از یک عمل آماده سازی، واجد شرایط دریافت ایمپلنت دندانی باشد.

• پیوند استخوان: استخوان فک را با مواد استخوانی از ناحیه دیگری از بدن یا یک جایگزین مصنوعی بازسازی یا تقویت می کند تا پایه محکمی برای ایمپلنت ایجاد شود.
• سینوس لیفت: فرایندی برای فک بالا که استخوان اضافه می کند تا سینوسی که بعد از افتادن دندان فضای ریشه دندان را گرفته است بالا برود و با استخوان، فضای کافی برای ایمپلنت ایجاد شود.
• درمان پریودنتال: بیماری لثه را درمان می کند تا محیطی سالم برای ایمپلنت ایجاد شود.

بریج دندان

بریج دندان، دندان مصنوعی است که از دو طرف توسط دندان های طبیعی پشتیبانی می شود در واقع از دندان های دست نخورده مجاور به عنوان تکیه گاه استفاده می کند. دندان مصنوعی است که بین دو روکش که روی دندان های تکیه گاه چسبانده شده اند جوش داده می شود. باله های فلزی، استحکام و ثبات را فراهم می کنند. بریج های رزین- باند که کمتر تهاجمی هستند نیز یک گزینه هستند. این درمان در صورتی گزینه مناسب است که دندان های سالم یا ایمپلنت های دندانی در اطراف جای خالی داشته باشید، اما ممکن است برای همه بیماران بهترین انتخاب نباشد.

یک بریج خوب ساخته شده ظاهری واقعی خواهد داشت و می تواند برای برخی از بیماران یک راه حل ارزشمند باشد. با این حال، چند نکته وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند. به طور کلی، ما معمولاً ایمپلنت های دندانی را به جای بریج توصیه می کنیم، اما این به شرایط فردی بستگی دارد. به عنوان مثال، به دلیل تحلیل استخوان موجود ممکن است جراحی دشوارتر باشد. از سوی دیگر، ممکن است دندان های کناری شما از قبل به روکش نیاز داشته باشند، که گزینه بریج ترجیح داده می شود.

تمیز کردن بریج به کار بیشتری نیاز دارد زیرا به مراقبت های بهداشتی متفاوتی نسبت به دندان طبیعی نیاز دارد. همچنین از تحلیل استخوان جلوگیری نمی کند. در نتیجه، ممکن است دندان های شما همچنان در اطراف دندان جلویی از دست رفته شما جابجا شوند و ممکن است در آینده به تعویض بریج نیاز داشته باشید.

البته، ما ترجیحات شما را نیز در نظر خواهیم گرفت و تمام گزینه های مختلف شما را مورد بحث قرار خواهیم داد.

سناریوهای رایج برای استفاده از بریج دندان

• برای جایگزینی یک تا چهار دندان از دست رفته: اگر یک یا چند دندان را به دلیل پوسیدگی، بیماری لثه یا ضربه از دست داده اید، یک بریج دندان می تواند لبخند و عملکرد دهان شما را احیاء کند. معمولاً از بریج سنتی برای جایگزینی یک یا دو دندان از دست رفته متوالی استفاده می شود. اگر سه تا چهار دندان به صورت متوالی از دست رفته باشند، می توان بریج سنتی یا بریج بر پایه ایمپلنت را در نظر گرفت، مشروط بر اینکه تکیه گاه اطراف آن به اندازه کافی قوی باشد.
• هنگامی که جایگزینی سریع مورد نیاز است: بریج دندان را می توان تنها در دو جلسه انجام داد، که آن را به جایگزینی سریع تر برای ایمپلنت های دندانی تبدیل می کند، که به دوره بهبودی و ادغام طولانی تری نیاز دارند.
• وقتی کاندید ایمپلنت نیستید: بیمارانی که دچار تحلیل استخوان هستند و تراکم استخوان فک کافی ندارند یا سایر مشکلات سلامتی بهبودی را به خطر می اندازند که جراحی ایمپلنت را غیر ممکن می کنند، بریج می تواند جایگزین مناسبی باشد.
• برای حفظ سلامت دهان و دندان و جلوگیری از عوارض ناشی از فقدان دندان: ایجاد جای خالی در اثر فقدان دندان می تواند باعث شود دندان های باقی مانده از تراز خود خارج شوند که می تواند منجر به مشکلات بایت، درد فک، بیماری لثه و پوسیدگی بیشتر دندان شود. بریج این فضا را پر می کند و از این مشکلات جلوگیری می کند. همچنین می تواند به پشتیبانی از لب ها و گونه های شما کمک کند و از تغییرات صورت در طول زمان جلوگیری کند.
• به عنوان جایگزینی برای ایمپلنت دندان: اگر گزینه ای سریع تر، کم تهاجم تر یا کم هزینه تر می خواهید، ممکن است بریج توصیه شود. روش بریج سنتی معمولاً سریع تر از ایمپلنت دندان است که به جراحی دهان و دوره بهبودی طولانی تری نیاز دارد.
• برای بازیابی ظاهر و عملکرد: بریج توانایی جویدن و صحبت کردن صحیح را به شما بازمی گرداند و ترمیمی با ظاهری طبیعی برای بهبود لبخند و ساختار صورت شما فراهم می کند.

نکاتی که قبل از نصب بریج دندان باید بدانید

• دندان های مجاور سالم مورد نیاز هستند: دندان های کنار جای خالی (دندان های پایه) باید به اندازه کافی سالم باشند تا بتوانند بریج را پشتیبانی کنند. دندانپزشک قبل از قرار دادن بریج، پوسیدگی یا سایر مشکلات را بررسی می کند.
• این روش برای تعداد زیادی دندان از دست رفته پشت سر هم مناسب نیست: بریج سنتی برای جایگزینی حداکثر سه دندان پشت سر هم بهترین گزینه است. اگر بیش از سه دندان از دست داده اید، ممکن است راه حل متفاوتی مانند بریج یا دندان مصنوعی بر پایه ایمپلنت توصیه شود.
• بهداشت دهان بسیار مهم است: شما باید بهداشت دهان و دندان خود را در اطراف بریج حفظ کنید، زیرا لثه ها و دندان های زیرین می توانند در معرض خطر مشکلات آینده باشند.

انواع بریج های دندانی

بهترین نوع بریج به تعداد دندان های از دست رفته، محل قرارگیری آنها و سلامت دندان های اطراف بستگی دارد.

• بریج سنتی: این رایج ترین نوع است که شامل یک دندان مصنوعی (پونتیک) است که توسط روکش هایی در جای خود نگه داشته می شود که روی دندان های طبیعی در دو طرف جای خالی چسبانده می شوند.
• بریج کانتی لور: یا یک طرفه، این نوع زمانی استفاده می شود که فقط یک دندان طبیعی در یک طرف جای خالی وجود دارد. به اندازه بریج سنتی قوی نیست و برای دندان هایی که تحت فشار شدید جویدن قرار می گیرند توصیه نمی شود.
• بریج باند شده مریلند: برای این بریج، به جای استفاده از روکش، یک چارچوب فلزی یا پرسلن به پشت دندان های مجاور چسبانده می شود. این روش کمتر تهاجمی است، اما دوام کمتری نیز دارد.
• بریج بر پایه ایمپلنت: این نوع به جای دندان های طبیعی، توسط ایمپلنت های دندانی پشتیبانی می شود. این روش زمانی استفاده می شود که چندین دندان به صورت متوالی از دست رفته باشند و راه حل پایدارتر و بادوام تری را ارائه می دهد.

محدودیت های بریج های دندانی

• ممکن است برای دندان های مجاور ضعیف مناسب نباشد: یک بریج سنتی به پشتیبانی دندان های مجاور متکی است. اگر این دندان های “پایه” قوی و سالم نباشند، ممکن است نتوانند از بریج پشتیبانی کنند و در معرض خطر آسیب باشند.
• از تحلیل استخوان جلوگیری نمی شود: برخلاف ایمپلنت های دندانی، بریج ها استخوان فک را در جایی که دندان از دست رفته است تحریک نمی کنند. این می تواند به مرور زمان منجر به تحلیل استخوان شود، که ممکن است پایداری بریج را به خطر بیندازد و نیاز به تعویض آن داشته باشد.
• آماده سازی برگشت ناپذیر است: قرار دادن یک بریج سنتی مستلزم آن است که دندانپزشک شکل دندان های مجاور را تغییر داده و تراش دهد تا روکش ها روی آن قرار گیرند. این فرآیند برگشت ناپذیر است.

سایر توضیحات

• کل زمان درمان: ۵ تا ۷ هفته
• ماندگاری: بریج های بر پایه ایمپلنت، با رعایت بهداشت دهان و دندان، قبل از نیاز به تعویض می توانند ۵ تا ۱۵ سال دوام بیاورند.
• فرایند: آماده سازی دندان های تکیه گاه، قالب گیری، ساخت بریج در لابراتوار، چسباندن بریج نهایی.

پروتز پارسیل متحرک

اگر بیش از یک دندان از دست رفته دارید و دندان های از دست رفته در کنار یکدیگر نیستند، پروتز مصنوعی پارسیل ممکن است گزینه بهتری نسبت به بریج باشد. در پروتز پارسیل متحرک از یک پایه آکریلیکی یا فلزی استفاده می شود. دندان های جایگزین به لثه های پلاستیکی مصنوعی متصل می شوند و روی لثه های شما قرار می گیرند. بخش های مختلف دندان های جایگزین را می توان با سیم فلزی به هم متصل کرد که اطراف دندان های طبیعی باقی مانده گیر داده می شوند تا هنگام غذا خوردن و صحبت کردن، در جای خود محکم بماند. می توان دندان مصنوعی را برای تمیز کردن خارج کرد. آنها معمولاً ارزان ترین گزینه برای دندان های از دست رفته هستند، اما ممکن است به اندازه سایر گزینه ها بادوام نباشند.

الزامات پروتزهای پارسیل متحرک

سلامت دهان و دندان های باقی مانده

• دندان های نگهدارنده سالم: شما باید تعداد کافی دندان قوی و سالم داشته باشید تا به عنوان پایه عمل کنند، که برای پشتیبانی از پروتز با گیره یا سایر رابط ها آماده می شوند.
• آماده سازی پایه: دندانپزشک شما ممکن است دندان های پایه را با صفحات راهنما و آماده سازی های استراحت برای بهبود تناسب و پایداری پروتز آماده کند.
• محیط دهان: محیط دهان باید به درستی آماده شود، که ممکن است شامل سایر روش های دندانپزشکی مانند درمان های پریودنتال یا ارتودنسی برای اطمینان از پشتیبانی و عملکرد مناسب باشد.

طراحی و مواد

• استحکام: مواد باید به اندازه کافی قوی باشند تا بدون شکستن، عملکرد طبیعی را تحمل کنند.
• زیبایی شناسی: مواد باید بدون خلل و فرج، با ثبات رنگ و از نظر زیبایی شناسی مطلوب باشند.
• راحتی بیمار: رزین های انعطاف پذیر گزینه ای برای راحتی بیشتر و ظاهر طبیعی تر هستند، در حالی که چارچوب های فلزی دوام بیشتری ارائه می دهند.
• گیره ها و رابط ها: در این طرح از گیره ها (فلزی یا انعطاف پذیر) یا اتصالات دقیقی استفاده می شود که برای پشتیبانی و حفظ به دندان های پایه متصل می شوند.

تعویض و نگهداری

• دندان مصنوعی موجود: جایگزینی دندان مصنوعی موجود تنها در صورتی تأیید می شود که دندان مصنوعی قدیمی از طریق تعمیر یا آسترگذاری یا ریلاین کردن مجدد قابل قبول نباشد.
• آموزش بیمار: آموزش صحیح بیمار در مورد نحوه استفاده و مراقبت از ابزار جدید یک الزام کلیدی است.
• پیگیری حرفه ای: معاینات منظم حرفه ای برای تنظیمات و اطمینان از طول عمر دندان ها و بافت های باقی مانده ضروری است.

سناریوهای خاص

• دندان های خلفی: اگر هر ربع فک حداقل سه دندان خلفی سالم در موقعیت خوبی برای پشتیبانی از یک دندان مصنوعی داشته باشد، اغلب جایگزینی مجاز نیست.
• دندان های قدامی: اگر هیچ دندان قدامی از دست رفته ای در یک قوس دندانی وجود نداشته باشد، احتمال تأیید یک دندان مصنوعی پارسیل قالب گیری شده کمتر است.

سایر توضیحات

• کل زمان درمان: ۱ تا ۲ هفته
• ماندگاری: پروتزهای متحرک هر ۵ تا۱۰ سال یکبار به تعویض نیاز دارند زیرا به مرور زمان از ثبات آنها کاسته می شود و فرسوده می شوند.
• فرایند: از دندان ها و لثه ها قالب گیری می شود. پایه پروتز و دندان های مصنوعی در لابراتوار ساخته می شوند. قبل از تحویل تنظیمات جزئی انجام می شوند.

نگهداری و بهداشت دندان ها  در این درمان دوچندان اهمیت دارد.

پروتز مصنوعی”فلیپر” موقت

فلیپرها از یک یا چند دندان مصنوعی روی پایه آکریلی تشکیل شده اند که شکاف به جا مانده از دندان از دست رفته را پر می کنند. آنها برای تمیز کردن و ایجاد امکان بهبود بافت ها پس از کشیدن دندان به راحتی از دهان خارج می شوند.

هدف فلیپر دندان های جلو

• ارائه یک راه حل زیبایی برای دندان های جلوی از دست رفته
• محافظت از دندان های باقی مانده در برابر جابجایی
• به عنوان نگهدارنده عمل می کند تا زمانی که یک راه حل دائمی مانند ایمپلنت یا بریج قرار داده شود.

ساخت فلیپر جلوی دهان

فلیپر دندان های جلو معمولاً از رزین آکریلیک ساخته می شود و ممکن است شامل یک چارچوب فلزی برای پشتیبانی باشد. آنها به گونه ای طراحی شده اند که به راحتی روی دندان ها و لثه های موجود قرار گیرند.

مزایا

در مقایسه با راه حل های دائمی مقرون به صرفه است، قرار دادن و برداشتن سریع و آسان است، ظاهر و لبخند را بهبود می بخشد و در حالی که منتظر ترمیم دائمی هستید، یک راه حل موقت است.

معایب

• به اندازه دندان مصنوعی دائمی با دوام نیست.
• ممکن است ناراحت کننده باشد، بخصوص هنگام غذا خوردن.
• ممکن است به مرور زمان به تنظیمات نیاز داشته باشد.
• در صورت عدم تمیز کردن صحیح، می تواند خطر بیماری لثه را افزایش دهد.

قرار دادن و برداشتن

فلیپر دندان های جلو معمولاً با ضربه زدن روی دندان های باقی مانده قرار می گیرد. برداشتن شامل جدا کردن آرام آن است.

مراقبت

• به طور منظم فلیپر را مسواک بزنید و نخ دندان بکشید.
• قبل از غذا خوردن آن را بردارید و بعد از غذا کاملاً بشویید.
• آن را یک شب در محلول تمیز کننده دندان مصنوعی خیس کنید.
• برای معاینات و تنظیمات منظم به دندانپزشک مراجعه کنید.

توجه:

فلیپر دندان های جلو یک راه حل دائمی نیستند و در صورت نیاز باید تعویض شوند. اگر به دنبال فلیپر دندان جلو هستید، مشورت با دندانپزشک برای بررسی گزینه های موجود و اطمینان از انتخاب مناسب برای شما مهم است.

سایر توضیحات

• کل زمان درمان: ۱ هفته
• ماندگاری: فلیپرها به عنوان یک گزینه موقت، در حالی که در انتظار جایگزینی دائمی هستید، ظرف مدت ۲ تا ۶ ماه بهبود می یابند.
• فرایند: یک قالب گرفته می شود و پس از ارسال به لابراتوار ساخته می شود. زمانی که لثه ها پس از کشیدن دندان بهبود یافتند فلیپر داخل دهان قرار داده می شود.

این درمان موقت بوده و به عنوان درمان قطعی پیشنهاد نمی شود.

انتخاب به مورد خاص، نیازها، چارچوب زمانی و بودجه شما بستگی دارد. دندانپزشک شما با توجه به وضعیت بهداشت دهان و دندان و انتظارات جدول زمانی بهترین گزینه ها را به شما توصیه خواهد کرد.

مراحل کلیدی در فرآیند جایگزینی دندان

مراحل اصلی جایگزینی دندان جلو عبارتند از:

کشیدن دندان

اگر نتوان دندان را از طریق درمان ریشه، روکش یا جراحی پریودنتال نجات داد، باید کشیده شود. این کار با استفاده از بی حس کردن ناحیه انجام می شود. از فورسپس استفاده می شود که دندان را با دقت از حفره بیرون بیاورد تا از آسیب استخوان یا لثه که می تواند روی قرارگیری دندان جدید تأثیر بگذارد، جلوگیری شود. برای بستن زخم ممکن است بخیه هایی زده شوند.

التیام لثه و استخوان

کشیدن دندان درون استخوان یک حفره باز به جای می گذارد که برای بهبودی کامل و پر شدن با استخوان جدید به ۲ تا ۳ ماه زمان نیاز دارد. در ابتدا یک لخته خون تشکیل می شود که بعداً کلسیفیه می شود. مراقبت مناسب از لخته خون و اجتناب از عفونت باعث بهبودی مناسب می شود.

قرار دادن پروتز موقت

به زودی پس از کشیدن دندان، برای اهداف زیبایی و عملکردی در طول فرآیند بهبودی طولانی مدت، گزینه هایی مانند فلیپر، دندان مصنوعی پارسیل یا بریج موقت قرار داده می شوند. اینها بعداً با یک گزینه دائمی جایگزین می شوند.

آماده سازی محل کاشت در صورت انتخاب ایمپلنت

برای گزینه هایی مانند ایمپلنت ها و بریج ها، محل ممکن است به آماده سازی از طریق روش های پیوند استخوان یا افزایش ریج یا تیغه استخوان فک نیاز داشته باشد تا پایه ای مناسب برای قرار دادن و تکیه گاه بهینه ایجاد شود.

قالب گیری و ساخت در لابراتوار

پس از جوش خوردن ایمپلنت به استخوان فک، از ایمپلنت ها قالبگیری شده و برای لابراتوار دندانپزشکی ارسال می شوند تا پروتزهایی مانند روکش و بریج ساخته شوند.

قرار دادن پروتز دائمی

هنگامی که محل به اندازه کافی بهبود یافت و پروتز دائمی ساخته شد، در نهایت در یک قرار ملاقات در جای خود محکم می شود. در مراجعات بعدی تناسب و عملکرد تنظیم می شوند.

توالی و فاصله مناسب این مراحل، نتایج بهینه جایگزینی دندان را تسهیل می کنند. عجله در روند می تواند عوارضی را به همراه داشته باشد.

راه حل های موقت یک روزه

اگر می خواهید بلافاصله پس از از دست دادن دندان جلو شکاف آن پر شود، گزینه های کوتاه مدت عبارتند از:

• پروتز فلیپر: این پروتزها به عنوان پرکننده فضا عمل می کنند و می توانند بلافاصله پس از کشیدن دندان قرار گیرند. با این حال، تناسب ممکن است به تنظیم نیاز داشته باشد زیرا تورم در ۲ هفته نخست برطرف می شود.
• پروتز پارسیل موقت: در این پروتزها از دندان های آکریلیک استفاده می شود که در پایه آکریلیک قرار گرفته اند. دندان های مصنوعی بر اساس تطابق رنگ و موجود بودن آن روز در انبار انتخاب می شوند. این امکان قرار دادن یک روزه را فراهم می کند اما ممکن است طبیعی ترین ظاهر را نداشته باشد.
• بریج موقت: این شامل حداقل تراش دندان های مجاور و چسباندن یک دندان آکریلیک به آنها با استفاده از رزین کامپوزیت است. در حالی که یک بریج دائمی ساخته می شود، این یک عملکرد موقت برای چندین هفته انجام می دهد.
• بدون پروتز: بهبودی بدون دندان موقت در چند هفته اول نیز یک گزینه است. این به حفره دندان امکان می دهد تا در ابتدا قبل از برداشتن قالب ها برای جایگزین دائمی، بدون مزاحمت بهبود یابد. با این حال، یک فضای خالی ناخوشایند باقی می گذارد.

با دندانپزشک خود صحبت کنید و جایگزین های موقت یک روزه را با باقی گذاشتن حفره برای بهبود پیدا کردن قبل از شروع درمان مقایسه کنید. ممکن است خالی باقی گذاشتن حفره باعث بهبود بهتر بافت و استخوان شود.

جدول زمانی ایمپلنت دندان جلو

از آنجا که ایمپلنت دندان طبیعی ترین، کاربردی ترین و ماندگارترین راه حل جایگزینی دندان را ارائه می دهد، بسیاری افراد بعد از از دست دادن دندان جلو به این گزینه تمایل دارند. با این حال، ایمپلنت دندان یک فرایند با دقت مرحله بندی شده با جدول زمانی کلی طولانی تر است.

مشاوره اولیه

دندانپزشک شما عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس می گیرد و تراکم استخوان، سلامت لثه و فاصله را ارزیابی می کند تا مشخص کند آیا شما گزینه مناسبی برای ایمپلنت هستید یا خیر. یک طرح درمان مخصوص شما ترسیم می کند.

کشیدن دندان و پیوند استخوان

دندان آسیب دیده کشیده می شود. اگر حفره یا استخوان فک فاقد ارتفاع و عرض کافی برای قرار گیری ایمپلنت باشد، ممکن است پیوند استخوان انجام شود. این ۲ تا ۴ ماه به جدول زمانی اضافه می کند.

جراحی کاشت ایمپلنت

۲ تا ۳ ماه پس از کشیدن دندان، پیچ ایمپلنت با جراحی درون استخوان قرار می گیرد. بخیه ها زده می شوند و ۴ ۶ هفته به محل فرصت داده می شود تا استخوانی شود و با استخوان فک ادغام شود. در این دوره اغلب از فلیپرهای موقت استفاده می شود.

قالب گیری و انتخاب اباتمنت

برای ترسیم شکل و رنگ دقیق روکش مورد نیاز، قالب گرفته می شود. اباتمنت دائمی که روکش به آن می چسبد بر اساس سلامت لثه و نیازهای زیبایی انتخاب می شود.

قرار دادن روکش

روکش سفارشی حدود ۶ تا ۱۲ هفته پس از کاشت ایمپلنت روی اباتمنت ایمپلنت چسبانده می شود. در این مرحله، شما یک دندان جایگزین کاملاً کاربردی و طبیعی دارید.

مراجعات بعدی

دندانپزشک در سال اول ایمپلنت را تحت نظر خواهد داشت و هر گونه تنظیمات لازم را در روکش یا پیچ ها انجام خواهد داد تا از طول عمر مطلوب ترمیم اطمینان حاصل کند.

میانگین فاصله زمانی از مشاوره اولیه تا گذاشتن روکش دائمی ۵ تا ۶ ماه است. فاصله مناسب بین مراحل امکان بازسازی کافی استخوان و یکپارچگی پروتز را فراهم می کند.

موفقیت و نگهداری طولانی مدت

با رعایت بهداشت دهان و دندان و ویزیت های منظم دندانپزشکی، جایگزینی دندان جلو سال ها قبل از نیاز به تعمیر یا جایگزینی می تواند دوام بیاورد. با این حال، گزینه های متحرک مانند فلیپر و دندان مصنوعی پارسیل نیاز به نگهداری دقیق تری دارند.

• ایمپلنت ها: با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دقیق روزانه، ایمپلنت ها می توانند ۲۰ تا ۳۰ سال دوام بیاورند. روکش ممکن است هر ۱۰ تا ۱۵ سال یکبار به بازسازی نیاز داشته باشند.
• بریج ها: بریج های ثابت قبل از اینکه سست یا پوسیده شوند و نیاز به تعویض داشته باشند، ۵ تا ۱۵ سال دوام می آورند. استفاده از نخ دندان در زیر دندان مصنوعی ضروری است.
• پروتزهای مصنوعی: پروتزهای متحرک هر ۵ تا ۱۰ سال یک مرتبه به تعویض نیاز دارند زیرا آکریلیک فرسوده و شل می شود. خیساندن و تمیز کردن روزانه برای جلوگیری از انباشته شدن باکتری ضروری است.
• فلیپر: این ابزار آکریلیک موقت فقط حدود ۶ ماه قبل از نیاز به یک ابزار جدید دوام می آورند. برداشتن مکرر برای تمیز کردن نقش کلیدی دارد.

حداقل دو مرتبه در سال برای معاینه و پاکسازی به دندانپزشک خود مراجعه کنید. هر گونه سست شدن یا آسیب را سریعاً برطرف کنید تا طول عمر را به حداکثر برسانید.

پرسش های پرتکرار در مورد قرار دادن جایگزین برای دندان جلو

چه مدت بعد از کشیدن دندان می توان کاشت ایمپلنت انجام داد؟

قبل از اقدام به کاشت ایمپلنت، حداقل ۸ تا ۱۲ هفته پس از کشیدن دندان طول می کشد تا استخوان به اندازه کافی تقویت شود. در برخی موارد، پیوند استخوان می تواند این جدول زمانی را تسریع کند.

اما بهتر است قبل از کشیدن دندان به متخصص ایمپلنت مراجعه کنید ، تا در صورت امکان انجام ایمپلنت فوری، این گزینه را با کشیدن زودهنگام دندان از دست ندهید.

در این روش دندانپزشک بلافاصله پس از کشیدن دندان، پایه ایمپلنت را نیز جایگزاری می کند.

آیا روکش پرینت سه بعدی بهتر از روکش ساخته شده در لابراتوار است؟

روکش های پرینت سه بعدی راحت تر هستند و به قالب گیری های متعدد و کارهای آزمایشگاهی نیاز ندارند. با این حال، روکش های پرسلن تراشکاری شده به صورت سنتی هنوز زیبایی و طول عمر بالایی را در این زمان ارائه می دهند.

آیا می توان از درمان های سفید کننده دندان برای ایمپلنت های دندانی استفاده کرد؟

قبل از استفاده از نوارها یا ژل های سفید کننده، باید حداقل ۲ هفته پس از قرار دادن روکش ایمپلنت صبر کنید. پس از آن، می توانید از آنها با احتیاط برای هماهنگی رنگ با دندان های طبیعی خود استفاده کنید. از خمیر دندان های سفید کننده ساینده خودداری کنید.

چگونه زیر بریج دندانی را تمیز کنم؟

برای تمیز کردن اطراف روکش و دندان مصنوعی هر روز از فلاس تریدر و مسواک های بین دندانی استفاده کنید. واتر فلاسر نیز به زدودن پلاک کمک می کند. برای پاکسازی تخصصی زیر پونتیک به طور مرتب به دندانپزشک مراجعه کنید.

آیا می توان کاشت ایمپلنت دندان را در یک روز انجام داد؟

روش های کاشت ایمپلنت یک روزه در صورتی که شرایط استخوان و لثه شما مناسب باشد، یکی از گزینه های جراحی می باشد. میزان موفقیت این روش با روش چند مرحله ای هیچ تفاوتی ندارد. مزیت این روش کاهش تعداد جلسات جراحی می باشد اما پس از کاشت ایمپلنت فوری نیز ۳ تا ۶ ماه طول می کشد تا اسئواینتگریشن کامل و یکپارچه شدن روکش برای زنده ماندن طولانی مدت اتفاق بیفتد.

نتیجه گیری

از دست دادن دندان جلویی در هر سنی می تواند برای لبخند و اعتماد به نفس شما مخرب باشد. خوشبختانه، دندانپزشکی گزینه های سریع تر و قابل پیش بینی تری را نسبت به قبل برای بازیابی فرم و عملکرد ارائه می دهد. با راه حل های مختلف از فلیپرهای یک روزه گرفته تا بریج ها و ایمپلنت های درگیرتر، از نزدیک با دندانپزشک خود همکاری کنید تا طرح درمان بهینه و جدول زمانی را ترسیم کنید که به طور منحصر به فرد نیازها، بودجه و سبک زندگی شما را برآورده می کند.

اگر دندان جلوی شما آسیب دیده یا افتاده است، فوراً با دندانپزشک خود تماس بگیرید. آنها یا می توانند در صورت لزوم شما را برای یک قرار ملاقات اضطراری ویزیت کنند، یا اگر تشخیص دهند که نیاز فوری نیست، در اسرع وقت برای شما وقت ملاقات تعیین می کنند. با همکاری یکدیگر، می توانید دندان های جلویی خود را به وضعیتی برگردانید که بتوانید با لبخند به آن نگاه کنید.