ایمپلنت ساب پریو استیل

استفاده از روش درمان کاشت ایمپلنت دندان یکی از روش های درمانی برای جایگزین کردن دندان های از دست رفته است که از جمله مؤثرترین روش ها محسوب می شود. روش کاشت ایمپلنت بسته به نوع شرایط جسمانی بیمار و سلامت دهان و دندان وی متفاوت خواهد بود. به طور کلی ایمپلنت ها شامل پایه های فلزی از جنس تیتانیوم هستند که با روش جراحی به جای ریشه دندان درون داخل لثه بیمار قرار می گیرند و سپس یک روکش روی این پایه قرار خواهد گرفت.

ایمپلنت های دندانی به دلیل ثابت بودن و دوام زیاد ایمپلنت و همچنین عدم آسیب رسانی به سایر دندان ها، یکی از بهترین روش ها برای جایگزینی دندان های از دست رفته به شمار می روند.

اما آیا به ایمپلنت های دندانی فکر می کنید اما با چالش هایی در مورد تراکم استخوان مواجه هستید؟ ایمپلنت ساب پریوستئال ممکن است راه حلی باشد که به دنبال آن هستید. یکی از روش های درمانی ایمپلنت، روش ساب پریوستئال است که در آن ایمپلنت روی استخوان فک یا قسمت بالایی آن قرار داده می شود. برخلاف ایمپلنت های سنتی که به تراکم استخوان فک کافی نیاز دارند، ایمپلنت های ساب پریوستئال در زیر خط لثه اما بالای استخوان فک قرار می گیرند. این ویژگی باعث می شود آنها برای بیمارانی ایده آل باشند که به دلیل ناکافی بودن استخوان نمی توانند کاشت ایمپلنت انجام دهند اما نمی توانند تحت پیوند استخوان نیز قرار گیرند.

در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا با انواع ایمپلنت های دندانی بویژه ایمپلنت ساب پریوستئال آشنا شوید.

انواع ایمپلنت های دندانی

همانطور که پیش از این نیز به آن اشاره شد، ایمپلنت های دندانی انواع مختلفی دارند که شامل ایمپلنت های اندوستیل، یک مرحله ای، دو مرحله ای و ساب پریوستئال می شوند.

ایمپلنت های اندوستیل متداول ترین انواع ایمپلنت های دندانی هستند که در عمل های جراحی دو مرحله ای بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. این ایمپلنت ها شبیه پیچ های کوچکی از جنس تیتانیوم هستند که در داخل استخوان فک قرار می گیرند و در نهایت روکش روی آنها نصب می شود.

ایمپلنت های یک مرحله ای نوع دیگری از ایمپلنت ها هستند که پس از قرار گرفتن داخل استخوان فک، نیمی از این پایه از بافت لثه بیرون می ماند. متأسفانه عیب این روش آن است که در مقابل ضربه ها و نیروهای بیرونی کاملاً آسیب پذیر است.

ایمپلنت های دو مرحله ای یکی دیگر از رایج ترین انواع ایمپلنت ها هستند که پس از قرار گرفتن داخل استخوان فک، بافت لثه روی آن بخیه زده خواهد شد. در نتیجه از وارد آمدن فشار به ایمپلنت و استخوان فک جلوگیری می شود و از دوام بیشتری برخوردار خواهد بود.

ایمپلنت ساب پریوستئال نوعی ایمپلنت دندانی است که برای بیمارانی طراحی شده است که تراکم استخوان کافی در فک ندارند. این ایمپلنت ها بر خلاف ایمپلنت های سنتی اندوستئال که مستقیماً درون استخوان قرار می گیرند، زیر بافت لثه اما بالای استخوان فک قرار می گیرند. با استفاده از ایمپلنت های ساب پریوستئال می توان از روش های گوناگونی برای بهبود زخم، ایجاد پایه های با دوام برای روکش ایمپلنت و بازسازی و ترمیم استخوان استفاده نمود. ایمپلنت هایی ساب پریوستئال شامل یک چارچوب فلزی سفارشی هستند که با دقت روی استخوان و نزدیک به بافت لثه قرار داده می شوند. به مرور هرچه زخم لثه بهبود پیدا کند، ایمپلنت ها به سمت استخوان فک پیشروی می کنند و در نهایت به استخوان متصل می شوند. ستون های کوچکی از لثه بیرون زده اند تا از دندان های مصنوعی حمایت کنند. این طرح، ایمپلنت های ساب پریوستئال را به گزینه ای عالی برای بیمارانی تبدیل می کند که نمی توانند تحت پیوند استخوان قرار بگیرند یا به دلیل شرایطی مانند بیماری پریودنتال یا تروما، از دست دادن استخوان قابل توجهی دارند.

مزایای کلیدی ایمپلنت ساب پریوستئال

از جمله مزایای ایمپلنت های ساب پریوستئال عبارتند از:

• عدم نیاز به پیوند استخوان: نیاز به روش های پیوند استخوان را از بین می برد و فرآیند را سریع تر و کمتر تهاجمی می کند.
• سادگی فرایند جراحی: فرآیند جراحی ممکن است در مقایسه با سایر انواع ایمپلنت ساده تر باشد.
• مناسب برای تراکم استخوان کم: ایده آل برای بیماران با تراکم استخوان فک ناکافی که کاندیدای ایمپلنت های سنتی نیستند.
• تناسب سفارشی: قاب فلزی به گونه ای سفارشی ساخته شده است که متناسب با فک بیمار باشد و نتیجه ای پایدار و طبیعی را تضمین کند.
• تطبیق پذیری: می تواند یک یا چند دندان از دست رفته را جایگزین کند یا از ترمیم کامل قوس دندانی پشتیبانی کند.
• پایدار و با دوام: با پایه های کوچک به استخوان فک متصل می شود و پایه ای محکم و ماندگار برای دندان های جایگزین ایجاد می کند.
• کاربرد همه کاره: می تواند یک یا چند دندان از دست رفته را جایگزین کند یا از ترمیم کامل قوس دندانی پشتیبانی کند.
• نگهداری آسان: می توان آن را مانند دندان های طبیعی تمیز و نگهداری کرد و باعث حفظ بهداشت دهان و دندان می شود.

علیرغم این مزایا، امروزه به دلیل پیشرفت در پیوند استخوان و سایر فناوری های ایمپلنت، از ایمپلنت های ساب پریوستئال کمتر استفاده می شود.

معایب ایمپلنت ساب پریوستئال

در حالی که ایمپلنت های ساب پریوستئال مزایای متعددی دارند، اما با برخی از معایب بالقوه نیز همراه هستند. درک این معایب می تواند در تصمیم گیری آگاهانه در مورد اینکه آیا این نوع ایمپلنت برای شما مناسب است به شما کمک کند.

• جراحی ایمپلنت تهاجمی: این روش نسبت به انواع دیگر ایمپلنت ها تهاجمی تر است و منجر به درد بیشتر و زمان بهبودی طولانی تر می شود.
• خطر عفونت بیشتر: قرار گرفتن در زیر بافت لثه خطر عفونت را افزایش می دهد، بخصوص اگر ایمپلنت شل یا جابجا شود.
• کاشت ایمپلنت محدود: فقط برای بیماران با تراکم استخوان ناکافی مناسب است، همه بیماران کاندیدای ایده آل دریافت آن نیستند.
• هزینه: این ایمپلنت ها به دلیل پیچیدگی روش جراحی و ساخت سفارشی می توانند پر هزینه تر باشند.
• محدودیت داده های دراز مدت: داده های دراز مدت کمتری در مورد اثربخشی و طول عمر آنها در مقایسه با سایر ایمپلنت ها وجود دارد.
• پیچیدگی: به تخصص و مهارت بالاتر دندانپزشک نیاز دارند و همه دندانپزشکان برای دریافت این ایمپلنت ها آموزش ندیده اند.

نرخ موفقیت ایمپلنت های ساب پریوستئال

ایمپلنت های ساب پریوستئال نرخ موفقیت کوتاه مدت بالایی را نشان می دهند. بر اساس یک بررسی سیستماتیک، 8/97% از این ایمپلنت ها پس از یک دوره متوسط ​​پیگیری 4 تا 21 ماهه عملکرد خود را حفظ کرده اند.

با این حال، در برخی موارد عوارضی مانند عفونت بافت نرم و قرار گرفتن نسبی ایمپلنت در معرض محیط دهان (از بین رفتن بافت پوششی ایمپلنت) مشاهده شده است. در حالی که نتایج کوتاه مدت امیدوار کننده هستند، برای ارزیابی عملکرد طولانی مدت و رفتار بالینی ایمپلنت های ساب پریوستئال، مطالعات بیشتر ضروری هستند.

نحوه کاشت ایمپلنت های ساب پریوستئال

کاشت ایمپلنت ساب پریوستئال یک روش دقیق است که شامل چندین مرحله است برای کاشت ایمپلنت های ساب پریوستئال بیمار باید تحت دو عمل جراحی قرار بگیرد. همچنین این ایمپلنت ها متناسب با شکل استخوان فک بیمار به صورت سفارشی ساخته می شوند.

دندانپزشک طی مشاوره اولیه سلامت دهان بیمار را ارزیابی می کند، عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس یا تصاویر سه بعدی می گیرد و مدل دقیقی از استخوان فک ایجاد می کند.

در اولین  عمل جراحی، متخصص تحت بی حسی موضعی بافت لثه را برش می دهد. سپس با مشاهده استخوان زیر بافت لثه، از این استخوان قالب گیری می کند و محل دقیق قرار گیری چارچوب ایمپلنت را مشخص می کند. سپس بافت لثه را بخیه می زند. یک چارچوب فلزی به صورت سفارشی ساخته می شود تا با خطوط دقیق استخوان فک بیمار مطابقت داشته باشد.

در دومین مرحله جراحی بافت لثه مجدداً برش داده می شود تا استخوان نمایان شود، چارچوب فلزی ایمپلنت با دقت روی استخوان فک قرار می گیرد و تنها بخشی از آن که نقش تکیه گاه روکش ایمپلنت را به عهده دارد، از بافت لثه بیرون می ماند. سپس بافت اطراف پایه ایمپلنت بخیه زده می شود. ایمپلنت برای التیام و ادغام با استخوان در جای خود رها می شود که معمولاً چندین هفته طول می کشد. پس از بهبود لثه ها، از لثه و پایه قالبگیری می شود، یک روکش کاملاً شبیه دندان طبیعی آماده می شود و روی این پایه قرار می گیرد.

در طول دوره بهبودی، بیماران باید دستورالعمل های مراقبت پس از عمل را برای اطمینان از بهبودی مناسب و جلوگیری از عوارض دنبال کنند. قرار ملاقات های منظم پیگیری برای نظارت بر ادغام ایمپلنت و سلامت کلی دهان برنامه ریزی شده اند.

مزایای استفاده از ایمپلنت های ساب پریوستئال

ایمپلنت های ساب پریوستئال مزایای زیادی دارند که موجب می شود برای جایگزینی دندان های از دست رفته جزو بهترین روش ها محسوب شوند. از جمله این مزیت ها می توان به ظاهر طبیعی آنها اشاره کرد که بسیار شبیه دندان های واقعی است. همچنین این ایمپلنت ها دوام بسیار بالایی دارند و می توان آنها را به گونه ای انتخاب کرد که کاملاً همرنگ سایر دندان های طبیعی باشد. در نتیجه موجب افزایش زیبایی لبخند و طرح دهان و دندان بیمار می شود. خوشبختانه سازگاری بالایی نیز با بدن انسان دارد.

چه کسانی کاندیدای مناسبی برای استفاده از ایمپلنت ساب پریوستئال هستند؟

به طور کلی ایمپلنت ها برای کلیه افرادی که دندان های خود را از دست داده باشند، روش مطلوبی به شمار می رود. ایمپلنت های ساب پریوستئال بویژه برای افرادی که یکی از دندان های خود را از دست داده اند و فاصله بین دندان های آنها طبیعی باشد، مناسب خواهد بود. علاوه بر این افرادی که تعدادی از دندان های طبیعی در فک پایین و بالای خود را از دست داده باشند و کاندید مناسبی برای استفاده از دندان مصنوعی نباشند و یا برای کاشت سایر انواع ایمپلنت ها استخوان کافی در ناحیه فک نداشته باشند، روش مطلوبی خواهد بود.

زمانی که نمی توان از سایر انواع ایمپلنت استفاده کرد، بخصوص اگر حجم استخوان فک کم باشد، زمانی که انواع ایمپلنت هایی که به مداخله گسترده تری در استخوان فک نیاز دارند مناسب نیستند، این نوع ایمپلنت راهکار پیشنهادی است.

مراقبت های پس از کاشت ایمپلنت ساب پریوستئال

ایمپلنت ساب پریوستئال مانند انواع روش های کاشت ایمپلنت در کلیه مراحل نیازمند صبوری بیمار و همچنین با تجربه بودن متخصص کاشت ایمپلنت است. هر چه بیمار مراقبت های لازم پس از کاشت ایمپلنت ساب پریوستئال را به دقت انجام دهد، دوام این ایمپلنت ها بیشتر خواهد شد و زودتر بهبود خواهد یافت. معاینات منظم دندانپزشکی برای تعیین اینکه آیا ایمپلنت قرار داده شده با موفقیت جوش خورده است یا خیر، مهم است.

داشتن استراحت کافی و عدم انجام فعالیت های سنگین ورزشی تا ۴۸ ساعت پس از کاشت ایمپلنت از جمله مهم ترین مراقبت ها پس از کاشت ایمپلنت ساب پریوستئال است. همچنین توصیه می شود بیماران از کمپرس سرد برای بهبود تورم دهان و دندان خود استفاده کنند. حفظ بهداشت دهان و دندان در اطراف ایمپلنت برای موفقیت طولانی مدت آن بسیار مهم است. استفاده از دهانشویه آنتی باکتریال و مسواک مخصوص و عدم مصرف نوشیدنی های الکلی و سیگار از جمله سایر مراقبت های لازم پس از کاشت ایمپلنت ساب پریوستئال به شمار می روند.

در صورت بروز هر گونه ناراحتی یا مشکل، ضروری است که فوراً با دندانپزشک مشورت کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ایمپلنت های ساب پریوستال و کشف گزینه های درمانی مناسب، مهم است که با دندانپزشک مشورت کنید. به خاطر داشته باشید، یک رویکرد شخصی مؤثرترین راه برای حفظ سلامت طولانی مدت دهان و دندان است.

هزینه کاشت ایمپلنت ساب پریوستئال

هزینه کاشت ایمپلنت های ساب پریوستئال بسته به انتخاب دندانپزشک، تعداد ایمپلنت ها، نوع بیمه درمانی بیمار و وضعیت جسمانی و در نتیجه سختی جراحی متفاوت خواهد بود. هر دندانپزشکی بسته به شرایط و ویژگی های خود دستمزد متفاوتی را می گیرد. علاوه بر این هر چه تعداد دندان های از دست رفته و در نتیجه ایمپلنت های مورد نیاز بیشتر باشد، هزینه درمان نیز افزایش خواهد یافت. جراحی ایمپلنت ساب پریوستئال نیز بسته به میزان پیچیده بودن جراحی، هزینه بیشتری در بر خواهد داشت.

چرا امروزه دندانپزشکان به ندرت از ایمپلنت های ساب پریوستئال استفاده می کنند؟

امروزه دندانپزشکان به ندرت از ایمپلنت های ساب پریوستئال استفاده می کنند که دلیل آن پیشرفت در فناوری ایمپلنت دندانی و تکنیک های پیوند استخوان است. ایمپلنت های اندوستئال سنتی که مستقیماً درون استخوان فک قرار می گیرند، به لطف روش های پیوند استخوان، حتی برای بیمارانی که تراکم استخوان کمی دارند، قابل دسترس تر شده اند.

علاوه بر این، ایمپلنت های ساب پریوستئال شامل یک روش جراحی پیچیده تر و تهاجمی تر، هزینه های بالاتر و افزایش خطر عوارضی مانند عفونت هستند. این عوامل همراه با نیاز به آموزش تخصصی برای قرار دادن ایمپلنت های ساب پریوستئال، منجر به کاهش استفاده از آنها شده اند.

پیشرفت در دندانپزشکی در مورد انواع ایمپلنت های دندانی

پیشرفت های اخیر در فناوری ایمپلنت دندان به طور قابل توجهی گزینه های درمانی را گسترش داده و نتایج را بهبود بخشیده است. تحولات کلیدی عبارتند از:

• ایمپلنت های اندوستئال: اینها متداول ترین نوع هستند که مستقیماً درون استخوان فک قرار می گیرند. نوآوری در موادی مانند تیتانیوم و زیرکونیا، دوام و زیست سازگاری آنها را افزایش داده است.
• ایمپلنت های زیگوماتیک: این ایمپلنت ها که برای بیماران مبتلا به تحلیل استخوان شدید در فک بالا ایده آل هستند، به استخوان گونه متصل می شوند.
• مینی ایمپلنت های دندانی: این ایمپلنت ها با قطر کوچک تر، گزینه ای کمتر تهاجمی برای تثبیت دندان مصنوعی ارائه می دهند.
• ایمپلنت All – On – 4: در این تکنیک از چهار ایمپلنت استراتژیک برای حمایت از دست دندان کامل استفاده می شود و راه حلی پایدار و کارآمد برای جایگزینی کامل قوس دندانس ارائه می دهد.

این پیشرفت ها ایمپلنت های دندانی را برای طیف وسیع تری از بیماران فراهم کرده است و موفقیت آنها را نیز بالا برده است.

ایمپلنت ساب پریوستال در مقایسه با ایمپلنت اندوستئال و ایمپلنت زیگوماتیک

ایمپلنت ساب پریوستئال

• محل قرارگیری: زیر لثه اما بالای استخوان فک.
• موارد استفاده: برای بیمارانی که استخوان فک آنها ناکافی است و نمی توانند تحت جراحی پیوند استخوان قرار گیرند.
• فرایند: تهاجمی تر، شامل یک چارچوب فلزی سفارشی.
• بهبود: زمان بهبودی طولانی تر به دلیل ماهیت تهاجمی تر.
• هزینه: عموماً به دلیل پیچیدگی و ساخت سفارشی بالاتر است.

ایمپلنت اندوستال

• محل قرارگیری: مستقیماً در استخوان فک.
• موارد استفاده: متداول ترین نوع ایمپلنت، مناسب برای بیماران با تراکم استخوان کافی یا کسانی که می توانند پیوند استخوان انجام دهند.
• فرایند: کمتر تهاجمی در مقایسه با ایمپلنت های ساب پریوستئال.
• بهبود: زمان بهبودی سریع تر.
• هزینه: معمولاً کمتر از ایمپلنت های ساب پریوستئال است.

ایمپلنت های زیگوماتیک

• محل قرارگیری: تکیه به استخوان گونه (زیگوما).
• موارد استفاده: برای بیماران با تحلیل استخوان شدید در فک بالا.
• فرایند: بسیار تخصصی و پیچیده.
• بهبود: مشابه سایر انواع ایمپلنت های دندانی.
• هزینه: به دلیل پیچیدگی فرایند بیشتر است.

سخن پایانی

استفاده از کاشت ایمپلنت یکی از رایج ترین روش ها برای جایگزینی دندان های از دست رفته است که موفقیت آن به شرایط جسمی بیمار وابسته خواهد بود. بیماران می توانند با مراجعه به یک متخصص با تجربه در خصوص بهترین روش کاشت ایمپلنت برای جایگزینی دندان از دست رفته خود مشورت نمایند و در نهایت بهترین گزینه را انتخاب کنند و بتوانند جای خالی دندان از دست رفته را پر کنند، زیبایی دهان و دندان و لبخند خود را باز یابند، و اعتماد به نفس خود را بالا ببرند.