ایمپلنت های دندانی زایگما (Zygomatic) چیست؟

استفاده از ایمپلنت های دندانی برای جایگزینی دندان های از دست رفته به منظور افزایش زیبایی و سلامت دهان و دندان، به امری رایج در میان همه افراد جامعه با هر سن و جنسیتی تبدیل شده است. یکی از انواع ایمپلنت ها، ایمپلنت زیگوماتیک است. ایمپلنت های زیگوماتیک مشابه ایمپلنت های دندانی معمولی هستند، با این تفاوت که اگر کیفیت یا کمیت استخوان ناکافی باشد، به جای فک بالا، به استخوان زیگوماتیک متصل می شوند.

در ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا با این نوع از ایمپلنت ها به طور کامل آشنا شوید.

معرفی ایمپلنت زیگوماتیک

ایمپلنت های زیگوماتیک در اواخر دهه ۱۹۹۰ توسط دکتر پر اینگوار برانمارک (Per Ingvar Branemark) برای اولین بار به جهانیان معرفی شد. ایشان در سراسر جهان و جامعه پزشکی به عنوان پدر ایمپلنتولوژی دندان نیز شناخته می شود. ایمپلنت های زیگوماتیک یا زایگوماتیک در بیمارانی مورد استفاده قرار می گیرند که در بخش فوقانی و پشت فک خود بافت و تراکم کافی استخوان ندارند، و جایگزین ایمپلنت های معمولی دندان به شمار می روند. این ایمپلنت ها نسبت به ایمپلنت های معمولی تفاوت هایی دارند، زیرا نحوه قرارگیری پایه ایمپلنت زیگوماتیک با پایه ایمپلنت های معمولی متفاوت است. این ایمپلنت ها نسبت به ایمپلنت های دندانی معمولی بلندتر هستند و در لایه های استخوانی استخوان گونه که زیگوما نامیده می شود قرار می گیرند و پشتیبانی بیشتری را برای بیمارانی که دچار تحلیل شدید استخوان در استخوان گونه فک بالا هستند، فراهم می کنند. اما پایه ایمپلنت معمولی در فک بالا قرار می گیرد. این مسئله به این دلیل است که استخوان گونه نسبت به استخوان فک کیفیت و تراکم بیشتری دارد و بنابراین در بیمارانی که استخوان فک آنها تراکم کافی ندارد، استخوان گونه می تواند به عنوان بهترین جایگزین در نظر گرفته شود. ایمپلنت های زیگوماتیک برای اتصال دندان مصنوعی، مانند بریج دندان یا دندان مصنوعی، در فک بالا طراحی شده اند. ایمپلنت با جراحی در استخوان زیگوما قرار می گیرد که استخوانی محکم تر و متراکم تر از استخوان فک است و به آن اجازه می دهد وزن پروتز را تحمل کند.

لازم به ذکر است ایمپلنت های زیگوماتیک از جمله روش های دو مرحله ای کاشت ایمپلنت محسوب می شوند که حتی به صورت کاشت فوری نیز قابل انجام است. با توجه به اینکه پایه ایمپلنت به جای استخوان فک در استخوان گونه کاشته خواهد شد، بنابراین از کنار سینوس ها عبور می کند و در نتیجه طول این نوع ایمپلنت ها نسبت به سایر انواع ایمپلنت ها بیشتر خواهد بود. نکته حائز اهمیت دیگر این است که این ایمپلنت ها را می توان حتی پس از عفونت استخوان و پیوند استخوان نیز داخل دهان بیمار کار گذاشت و به همین دلیل به آنها ایمپلنت های نجات نیز گفته می شود.

مراحل جراحی کاشت ایمپلنت زیگوماتیک

برخلاف ایمپلنت های دندانی سنتی که در هر جایی از فک بالا یا پایین قرار می گیرند، ایمپلنت های زیگوماتیک پشتیبانی بیشتری را برای بیمارانی که دچار تحلیل شدید استخوان در فک بالا هستند، فراهم می کنند. همانطور که پیش از این نیز به آن اشاره شد، ایمپلنت های زیگوماتیک در داخل استخوان گونه کاشته می شوند، بنابراین برای کاشت آنها بایستی بیمار تحت عمل جراحی قرار بگیرد.

در اینجا یک مرور گام به گام از فرایند ایمپلنت دندان زیگوماتیک ارائه شده است:

• مشاوره: اولین قدم در این فرآیند، مشاوره با یک جراح دهان و فک و صورت یا دندانپزشک متخصص در کاشت ایمپلنت است. در طول این مشاوره، سلامت دهان و دندان های شما ارزیابی می شود و آنها تعیین می کنند که آیا ایمپلنت های زیگوماتیک گزینه درمانی مناسبی هستند یا خیر.
• برنامه ریزی: اگر ایمپلنت های زیگوماتیک برای شما بهترین گزینه باشند، دندانپزشک از فناوری پیشرفته ایمپلنت دندان، مانند سی تی اسکن، برای ایجاد یک طرح درمان شخصی استفاده خواهد کرد. این برنامه، محل قرارگیری بهینه ایمپلنت ها را تعیین می کند و اطمینان حاصل می شود که دندان های مصنوعی به درستی تراز می شوند.
• بی حس کردن دندان: لازم به ذکر است در بیشتر مواقع برای راحت تر انجام دادن این عمل، قبل از شروع عمل، بیمار بی حسی موضعی یا بی حس کننده داخل وریدی را برای بی حس کردن ناحیه جراحی دریافت می کند.
• برش ها: جراح برش های کوچکی در بافت لثه ایجاد می کند تا به استخوان گونه دسترسی پیدا کند.
• جایگذاری ایمپلنت زیگوماتیک: با توجه به اینکه طول این ایمپلنت ها نسبت به ایمپلنت های معمولی بیشتر است، بنابراین برای انجام فرآیند کاشت ایمپلنت باید یک حفره وسیع بوسیله دریل کردن در دهان بیمار ایجاد کرد. به منظور تشخیص محل دقیق قرار گرفتن پایه ایمپلنت نیز، قبل از عمل جراحی باید اسکن های سی تی (CT) یا سی بی سی تی (CBCT) از بیمار گرفته شود تا بتوان تصویر کاملی از دهان و دندان بیمار را در اختیار متخصص ایمپلنت قرار داد. با استفاده از این اسکن ها الگوی فک بیمار نیز طراحی می شود. آنها ایمپلنت ها را مستقیماً درون استخوان زیگوما قرار می دهند و پایه محکم تری برای دندان های مصنوعی فراهم می کنند.
• اتصال: پس از قرارگیری ایمن ایمپلنت ها در جای خود، جراح پایه ها را به بالای ایمپلنت ها متصل می کند. این پایه ها به عنوان رابط بین ایمپلنت و دندان های مصنوعی عمل می کنند.
• بهبودی: پس از اتمام جراحی، بیمار باید به ایمپلنت ها زمان بدهد تا بهبود یابند و با استخوان ادغام شوند. این فرآیند معمولاً چندین ماه یا حدود 4 ماه طول می کشد و به بهداشت دقیق دهان و دندان و معاینات منظم توسط دندانپزشک نیاز دارد.
• دندان های مصنوعی: پس از بهبودی کامل ایمپلنت ها، دندانپزشک ترمیم نهایی یا دندان های مصنوعی مانند بریج دندان یا دندان مصنوعی را متصل می کند. این دندان ها متناسب با دهان بیمار سفارشی می شوند و یک راه حل طبیعی برای دندان های از دست رفته ارائه می دهند.

نکته کلیدی برای ایمنی

• جراح متخصص: این عمل در صورتی که توسط یک جراح دهان و دندان بسیار ماهر با درک عمیق از آناتومی و آموزش تخصصی انجام شود، ایمن است.
• ارزیابی جامع: ارزیابی کامل قبل از جراحی، شامل برنامه ریزی سه بعدی با اسکن CBCT برای تعیین مناسب بودن و اطمینان از دقت بسیار مهم است.
• مراقبت خوب پس از عمل: رعایت بهداشت دهان و دندان و مراجعه منظم به دندانپزشک برای موفقیت طولانی مدت و جلوگیری از عوارض ضروری ست.

رژیم غذایی و سبک زندگی بعد از کاشت ایمپلنت های زیگوماتیک

رژیم غذایی اولیه (چند روز اول)

• مایعات و پوره ها: به آبگوشت های رقیق، آبمیوه ها، میلک شیک ها، اسموتی ها و سوپ های پوره شده اکتفا کنید.
• نرم و یکدست: روی غذاهایی مانند ماست، پودینگ، پنیر کوتیج و موز تمرکز کنید.

پیشرفت تدریجی

• غذاهای نرم و پخته: غذاهایی را که به اندازه کافی نرم هستند که بتوان با زبان آنها را خرد کرد، مانند بلغور جو دوسر، پوره سیب زمینی و سبزیجات پخته شده مانند کدو حلوایی، را اضافه کنید.
• پروتئین های نرم: به تدریج گوشت های نرم که راحت جویده می شوند مانند مرغ ریز خرد شده، گوشت چرخ کرده یا ماهی را اضافه کنید.
• سایر گزینه های نرم: غذاهایی مانند ماکارونی نرم، لوبیا یا میوه های نرم و بدون دانه را اضافه کنید.

غذاهایی که باید از آنها اجتناب کرد

• سفت و ترد: پاپ کورن، آجیل، دانه ها یا هر چیزی با بافت ترد نخورید، زیرا می توانند در ناحیه جراحی گیر کنند.
• چسبناک و جویدنی: از شیرینی های چسبناک، آبنبات یا غذاهای جویدنی که می توانند ترمیم شما را از جای خود خارج کنند، خودداری کنید.
• گرم، سرد و تند: از غذاهای خیلی گرم، خیلی سرد یا تند خودداری کنید، زیرا می توانند محل جراحی را تحریک کرده و مانع بهبودی شوند.
• غذاهای غلیظ: از سوپ ها یا خورش های غالیظ دوری کنید.
• استفاده از نی: در چند روز اول از نی استفاده نکنید، زیرا مکش می تواند به ناحیه جراحی آسیب برساند.

ملاحظات مهم

• غذاهای غنی از مواد مغذی: برای حمایت از بهبودی و افزایش قدرت، روی غذاهای پر پروتئین و پرکالری تمرکز کنید.
• از الکل پرهیز کنید: الکل می تواند بهبودی را کند کند و ممکن است با داروهای مسکن تداخل داشته باشد.
• دستورالعمل های جراح خود را دنبال کنید: همیشه به دستورالعمل های خاص ارائه شده توسط دندانپزشک یا جراح دهان خود پایبند باشید، زیرا ممکن است توصیه های منحصر به فردی برای عمل شما داشته باشند.

ایمپلنت های دندانی زیگوماتیک چگونه با استخوان جوش می خورند؟

استئواینتگریشن فرآیندی بیولوژیکی است که طی آن ایمپلنت تیتانیومی با استخوان اطراف جوش می خورد. سطح ایمپلنت اغلب با یک بافت یا پوشش خشن پوشانده می شود تا سطح آن افزایش یابد و تماس استخوان با ایمپلنت بهتر شود. با گذشت زمان، سلول های استخوانی رشد کرده و به سطح ایمپلنت متصل می شوند و یک پایه محکم و پایدار برای دندان های مصنوعی نهایی شما ایجاد می کنند.

در روش های معمول کاشت ایمپلنت های زیگوماتیک، یک ایمپلنت در هر طرف فک بالا قرار می گیرد. این ایمپلنت ها را می توان با ایمپلنت های دندانی سنتی در ناحیه جلوی فک ترکیب کرد، مشروط بر اینکه استخوان کافی در دسترس باشد. این توزیع به متعادل کردن نیروهای بایت کمک می کند و پشتیبانی بهینه ای برای دندان های ثابت فراهم می کند.

همچنین در شدیدترین موارد تحلیل استخوان، ایمپلنت های چهارتایی زیگوماتیک ارائه داده می شوند. معمولاً این بیماران مدت طولانی بدون دندان بوده اند. با ایمپلنت های چهارتایی زیگوماتیک، به جای دو ایمپلنت زیگوماتیک، چهار ایمپلنت زیگوماتیک در هر فک قرار داده می شود.

تفاوت های کلیدی بین ایمپلنت های سنتی و زیگوماتیک

الزامات استخوان

• ایمپلنت های سنتی: برای اطمینان از پیوند صحیح ایمپلنت با استخوان، به تراکم استخوان فک کافی نیاز دارند. پیوند استخوان اغلب زمانی نیاز است که استخوان تحلیل رفته باشد.
• ایمپلنت های زیگوماتیک: در استخوان زیگوماتیک (گونه) قرار می گیرند و نیاز به تراکم استخوان فک را برطرف می کنند. این امر در بیشتر موارد نیاز به پیوند استخوان یا سینوس لیفت را از بین می برد.

محل قرارگیری

• ایمپلنت های سنتی: در استخوان فک (فک پایین یا فک بالا) در محل دندان از دست رفته قرار می گیرند.
• ایمپلنت های زیگوماتیک: در استخوان گونه (استخوان زیگوماتیک) قرار می گیرند، معمولاً زمانی که کمبود استخوان در فک بالا وجود دارد.

پیچیدگی فرایند

• ایمپلنت های سنتی: به طور کلی فرایندی ساده تر و سرراست تر، بخصوص زمانی که استخوان کافی وجود دارد.
• ایمپلنت های زیگوماتیک: پیچیده تر هستند و به یک جراح دهان ماهر با تجربه در این فرایند تخصصی نیاز دارند.

زمان بهبودی

• ایمپلنت های سنتی: برای بهبودی ممکن است به چندین ماه زمان نیاز باشد، بخصوص اگر پیوند استخوان یا سینوس لیفت قبل از قرار دادن ایمپلنت ضروری باشد.
• ایمپلنت های زیگوماتیک: زمان بهبودی کاهش می یابد و بسیاری از بیماران می توانند بلافاصله پس از جراحی دندان های ثابت دریافت کنند.

مناسب بودن

• ایمپلنت های سنتی: بهترین گزینه برای بیمارانی هستند که استخوان فک کافی دارند و تحلیل استخوان قابل توجهی ندارند. در موارد تحلیل استخوان، ممکن است پیوند استخوان لازم باشد.
• ایمپلنت های زیگوماتیک: ایده آل برای بیمارانی که تحلیل شدید استخوان فک بالا دارند و کاندید پیوند استخوان نیستند یا یک راه حل سریع تر و کارآمدتر را ترجیح می دهند.

کدام گزینه برای شما مناسب است؟

انتخاب بین ایمپلنت های دندانی سنتی و ایمپلنت های زیگوماتیک به عوامل مختلفی از جمله تراکم استخوان، سلامت دهان و دندان و ترجیحات شخصی شما بستگی دارد. اگر استخوان کافی در فک خود دارید و به دنبال یک گزینه جایگزینی دندان ساده و با دوام هستید، ایمپلنت های دندانی سنتی انتخاب بسیار خوبی هستند.

از سوی دیگر، اگر در فک بالای خود دچار تحلیل استخوان قابل توجهی شده اید یا می خواهید از پیوند استخوان اجتناب کنید، ممکن است ایمپلنت های زیگوماتیک برای شما گزینه بهتری باشند. ایمپلنت های زیگوماتیک جایگزین کارآمد و مؤثری برای بیمارانی هستند که در غیر این صورت واجد شرایط ایمپلنت های سنتی نیستند.

ایمپلنت های دندانی سنتی و زیگوماتیک راه حل های متحول کننده ای برای ترمیم دندان های از دست رفته ارائه می دهند، اما بسته به نیازهای بهداشت دهان و دندان بیمار، اهداف متفاوتی را دنبال می کنند. با درک تفاوت ها، می توانید با دندانپزشک یا جراح دهان خود در مورد بهترین روش برای وضعیت خاص خود گفتگوی آگاهانه ای داشته باشید.

چه ایمپلنت های سنتی را انتخاب کنید و چه ایمپلنت های زیگوماتیک، هر دو گزینه می توانند لبخندی کاربردی و طبیعی به شما ارائه دهند که کیفیت زندگی شما را افزایش می دهد.

ایمپلنت پتریگوئید چیست و چگونه به ایمپلنت زیگوماتیک کمک می کند؟

ایمپلنت های پتریگوئید Pterygoid  در محل اتصال استخوان فک بالا قرار می گیرند و معمولاً ۱۲ تا ۲۰ میلی متر طول دارند. آنها اغلب در ترکیب با ایمپلنت های زیگوماتیک برای ایجاد ثبات بیشتر استفاده می شوند. ایمپلنت های زیگوماتیک که در استخوان گونه قرار می گیرند، را می توان با میله های پرچم مقایسه کرد. درست مانند میله پرچم که برای ثابت ماندن در بادهای شدید به تکیه گاه نیاز دارد، ایمپلنت های زیگوماتیک برای ثبات بهینه به اتصال به ایمپلنت های دیگر نیاز دارند. بدون این اتصال، نوک ایمپلنت زیگوماتیک ممکن است حرکت جزئی داشته باشد.

در مواردی که بیماران استخوان محدودی در دسترس دارند، می توان از ایمپلنت های پتریگوئید استفاده کرد زیرا ممکن است نواحی مناسبی برای ایمپلنت های استخوانی سنتی وجود نداشته باشند. ایمپلنت های پتریگوئید در استخوان قشری متراکم موجود در ناحیه دندان عقل فک بالا، که به عنوان صفحه پتریگوئید شناخته می شود، تکیه داده می شوند. با اتصال ایمپلنت های پتریگوئید به ایمپلنت های زیگوماتیک، یک پایه بسیار پایدار ایجاد می شود که می تواند به طور مؤثر از پروتز ثابت پشتیبانی کند.

چه کسانی کاندیداهای مناسب برای دریافت ایمپلنت های زیگوماتیک هستند؟

همانطور که در ابتدای این مطلب نیز به آن اشاره شد، این روش یک راه حل علمی پیشرفته و یک گزینه ارزشمند برای بیمارانی با تحلیل شدید استخوان در فک بالا است که ممکن است کاندیدای درمان های سنتی ایمپلنت دندان برای کل دهان نباشند. از ایمپلنت های زیگوماتیک برای افرادی استفاده می شود که استخوان فک بالای آنها تراکم کافی ندارد. پایین بودن کیفیت استخوان فک بالا موجب غیر ممکن شدن قرار گرفتن ایمپلنت های معمولی در فک بالا می شود. در صورتی که نتوان با روش های متداول تقویت استخوان مانند افزایش ارتفاع کف سینوس و یا پیوند استخوان، حجم استخوان لازم برای تحمل بار ایمپلنت را ایجاد کرد، می توان از ایمپلنت های زیگوماتیک استفاده کرد. این نوع ایمپلنت ها بویژه برای افرادی روش درمانی مناسبی هستند که در اثر ابتلا به تومور و برداشتن آن در ناحیه فک بالا و یا به دلیل وجود نقایص مادرزادی دچار تراکم کم استخوان در ناحیه فک بالا هستند.

توجه داشته باشید ارتفاع مناسب برای قرار گیری پایه ایمپلنت در داخل فک حدود ۱۰ میلی متر است. در صورت ناکافی بودن تراکم استخوان، روش های سینوس لیفت یا پیوند استخوان نیز مورد استفاده قرار می گیرند که به دلیل عوارض زیادی که دارند و همینطور طولانی شدن مدت درمان، زیاد توصیه نمی شوند. به طور کلی استفاده از ایمپلنت های زیگوماتیک برای بیمارانی با دندان های شکسته و دندان های لق دارند و افرادی که تحت عمل های جراحی زیادی قرار گرفته اند، روش درمانی مناسبی گزارش شده است. ایمپلنت های زیگوماتیک معمولی، هنگامی که (در صورت امکان) در ناحیه جلوی دهان با ایمپلنت های سنتی ترکیب شوند، می توانند به طور مؤثر فک بالا را بازسازی کرده و کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشند. این ایمپلنت ها با اتصال به استخوان متراکم زیگوماتیک، می توانند به ثبات عالی دست یابند و از یک بریج ایمپلنت ثابت پشتیبانی کنند و هم عملکرد و هم زیبایی را احیاء کنند.

مزیت های استفاده از ایمپلنت های زیگوماتیک

استفاده از ایمپلنت های زیگوماتیک مزیت های زیادی برای بیمار به دنبال دارد که عبارتند از:

• یک پایه قوی برای ترمیم های دندانی: ایمپلنت های زیگوماتیک پایه های محکمی برای ترمیم هایی مانند بریج های دندانی یا دندان مصنوعی فراهم می کنند و به بیماران اجازه می دهند توانایی صحبت کردن و جویدن راحت را دوباره بدست آورند.
• گزینه مناسب برای بیمارانی که دچار تحلیل شدید استخوان هستند: این ایمپلنت ها گزینه ای برای بیمارانی هستند که در فک بالا دچار تحلیل شدید استخوان هستند و ممکن است کاندیدای مناسبی برای قرار دادن ایمپلنت دندانی سنتی نباشند.
• بهبودی سریع تر: زمان بهبودی پس از قرار دادن ایمپلنت زیگوماتیک معمولاً کوتاه تر از قرار دادن ایمپلنت سنتی است و بیماران می توانند ظرف چند روز به فعالیت های عادی خود بازگردند.
• نتایج فوری: در بسیاری از موارد، بلافاصله پس از جراحی می توان یک پروتز موقت ثابت قرار داد که امکان بازیابی سریع تر عملکرد و زیبایی را فراهم می کند.
• ماندگاری طولانی: در صورت مراقبت صحیح، ایمپلنت های دندانی زیگوماتیک می توانند سال ها دوام داشته باشند و یک راه حل طولانی مدت برای بیماران فراهم کنند.
• ظاهر بهبود یافته از نظر زیبایی: ایمپلنت های دندانی زیگوماتیک یک راه حل طبیعی برای دندان های از دست رفته ارائه می دهند که می تواند اعتماد به نفس و عزت نفس بیماران را بهبود بخشد. با استفاده از استخوان محکم زیگوماتیک، این ایمپلنت ها می توانند به بازیابی ساختار صورت کمک کنند و به طور بالقوه اثر جوانساز داشته باشند.
• جلوگیری از پیوند استخوان از نواحی دیگر: ایمپلنت های زیگوماتیک نیاز به روش های پیچیده و زمان بر پیوند استخوان را از بین می برند. استفاده از بیهوشی و احساس درد کمتر و افزایش اعتماد به نفس بیمار از جمله مزایای دیگر استفاده از استخوان های زیگوماتیک هستند.
• نرخ موفقیت بالا: مطالعات، نرخ موفقیت ۹۷ تا ۹۸ درصد را برای ایمپلنت های زیگوماتیک گزارش می کنند.
• روش تک مرحله ای: قرار دادن ایمپلنت زیگوماتیک، با توجه به فرایند جراحی ساده تر، اغلب در یک مرحله جراحی انجام می شود. پس از انجام این روش نیازی به معاینه های پی در پی و مراجعه های زیاد به متخصص نخواهد بود. در نتیجه زمان کلی درمان و ناراحتی بیمار در این روش نسبت به سایر ایمپلنت های معمولی کوتاه تر است.

نقاط ضعف استفاده از ایمپلنت های زیگوماتیک

نقاط ضعف جراحی و هزینه

• جراحی پیچیده و طولانی تر: این روش پیچیده است، به مهارت های جراحی تخصصی نیاز دارد و نسبت به جراحی ایمپلنت سنتی زمان بیشتری می برد.
• هزینه بالاتر: تکنیک ها، مواد تخصصی و زمان جراحی طولانی تر اغلب منجر به هزینه بالاتر در مقایسه با ایمپلنت های سنتی می شود.
• دسترسی محدود: همه متخصصان دندانپزشکی برای انجام این روش پیشرفته آموزش ندیده اند، و همین امر باعث می شود که آنها کمتر در دسترس باشند.

معایب بعد از عمل و سایر موارد

• بهبودی طولانی تر: اگرچه این عمل از پیوند استخوان پیچیده تر است، اما هنوز یک دوره بهبودی با احتمال تورم و ناراحتی وجود دارد.
• نیاز به دقت: این عمل نیاز به دقت بالایی دارد، که اغلب برای برنامه ریزی دقیق جراحی نیاز به اسکن CBCT سه بعدی دارد.
• مشکل در برداشتن: در صورت نیاز به جایگزینی، بازیابی ایمپلنت می تواند چالش برانگیزتر باشد.

عوارض ایمپلنت های زیگوماتیک

استفاده از ایمپلنت های زیگوماتیک مانند سایر روش های درمانی در کنار مزیت هایی که دارد، عوارض نادری را نیز به دنبال خواهد داشت.

• تورم صورت: بیماران ممکن است در مقایسه با ایمپلنت های سنتی، سطوح بالاتری از تورم صورت را تجربه کنند.
• عوارض سینوس: شایع ترین عارضه خطر سینوزیت یا التهاب سینوس است زیرا ایمپلنت ها در نزدیکی حفره سینوس قرار می گیرند. ین عارضه حتی می تواند پس از گذشت چند سال بعد از قرار گرفتن ایمپلنت های زیگوماتیک در داخل دهان بیمار ایجاد شود.
• آسیب عصبی: مانند هر عمل جراحی، خطر آسیب عصبی یا نقص موقت اعصاب حسی وجود دارد که می تواند باعث بی حسی یا تغییر حس شود.
• سوراخ شدن سینوس: ایمپلنت ها می توانند به طور بالقوه غشاء سینوس را سوراخ کنند.
• عوارض چشمی: در موارد نادر، عوارض شدید مربوط به چشم، مانند محدودیت حرکت چشم یا دوبینی، ممکن است رخ دهند، که انجام این عمل توسط یک جراح بسیار با تجربه را بسیار مهم می کند.

خارش، التهاب لثه و شکست ایمپلنت و خونریزی بینی از دیگر عوارض این جراحی محسوب می شوند که نسبت به سایرین نادرتر هستند.

آیا ایمپلنت های زیگوماتیک معمولاً استفاده می شوند؟

در حالی که ایمپلنت های زیگوماتیک یک گزینه درمانی احتمالی برای افرادی هستند که دچار تحلیل شدید استخوان فک هستند، ایمپلنت های دندانی اندوستیل همچنان متداول ترین گزینه برای جایگزینی دندان هستند. ایمپلنت های زیگوماتیک یک درمان تخصصی در نظر گرفته می شوند. استفاده از ایمپلنت های زیگوماتیک به عوامل مختلفی از جمله نیازهای فردی بیمار، تجربه و تخصص جراح دهان و دندان و در دسترس بودن سیستم های ایمپلنت زیگوماتیک بستگی دارد. تخمین زده می شود که ایمپلنت های زیگوماتیک در درصد کمی از موارد ایمپلنت دندانی استفاده می شوند.

چرا ایمپلنت های زیگوماتیک گزینه ای ایمن هستند؟

• میزان موفقیت بالا: ایمپلنت های زیگوماتیک پس از چند سال به میزان موفقیت بالایی، بیش از 96% دست یافته اند که قابل مقایسه با ایمپلنت های سنتی است.
• از نیاز به پیوند استخوان جلوگیری می کند: آنها جایگزین کم تهاجمی تری برای پیوند استخوان برای تحلیل شدید استخوان هستند و نیاز به ماه ها زمان بهبودی اضافی را از بین می برند.
• پشتیبانی پایدار: ایمپلنت های بلند به استخوان ضخیم و متراکم زیگوماتیک (استخوان گونه) متصل می شوند و پشتیبانی عالی و طولانی مدتی را برای ترمیم کامل قوس دندانی فراهم می کنند.

چه زمانی ایمپلنت های زیگوماتیک توصیه می شوند؟

• تحلیل شدید استخوان فک بالا: این ایمپلنت ها یک راه حل ایده آل برای بیمارانی هستند که تحلیل شدید استخوان در فک بالا دارند.
• عدم توانایی پیوند استخوان: زمانی که پیوند استخوان به دلایل دیگر امکان پذیر یا مطلوب نباشد، این ایمپلنت ها می توانند گزینه مناسبی باشند.

هزینه ایمپلنت های زیگوماتیک

در مقایسه با ایمپلنت های دندانی سنتی، ایمپلنت های زیگوماتیک به دلیل ماهیت تخصصی و تخصص جراحی اضافی مورد نیاز برای قرار دادن آنها، گران تر هستند. بیماران باید انتظار داشته باشند که برای هر ایمپلنت زیگوماتیک چند هزار دلار بپردازند، که هزینه آن از 8000 تا 15000 دلار برای هر قوس دندانی یا تا 30000 دلار برای یک مجموعه کامل ایمپلنت زیگوماتیک متغیر است.

هزینه ایمپلنت های دندانی زیگوماتیک معمولاً تحت پوشش بیمه دندانپزشکی نیست. با این حال، برخی از طرح های بیمه ممکن است بخشی از هزینه را پوشش دهند، بنابراین مهم است که قبل از انجام این عمل با ارائه دهنده بیمه خود مشورت کنید.

بیماران همچنین باید هنگام بررسی هزینه، مزایای بلند مدت ایمپلنت های زیگوماتیک را در نظر بگیرند. در حالی که هزینه اولیه ایمپلنت های زیگوماتیک ممکن است بالاتر از ایمپلنت های سنتی باشد، اما یک راه حل طولانی مدت برای بیمارانی ارائه می دهند که دچار تحلیل شدید استخوان هستند، و نیاز به روش های پرهزینه پیوند استخوان یا سینوس لیفت را از بین می برند و پایه محکمی را برای ترمیم های دندانی برای سال های طولانی تضمین می کنند.

سوالات متداول درباره ایمپلنت های زیگوماتیک

ایمپلنت های دندانی زیگوماتیک چقدر دوام می آورند؟

ایمپلنت های دندانی زیگوماتیک از مواد با کیفیت بالا ساخته شده اند و با مراقبت مناسب، می توانند تا پایان عمر دوام داشته باشند. با این حال، درست مانند ایمپلنت های دندانی سنتی، طول عمر ایمپلنت زیگوماتیک می تواند در بیماران مختلف متفاوت باشد و به عواملی مانند بهداشت دهان و دندان و سلامت کلی بستگی دارد.

آیا خطراتی مرتبط با ایمپلنت های زیگوماتیک وجود دارند؟

مانند هر عمل جراحی، خطرات بالقوه ای مرتبط با قرار دادن ایمپلنت های دندانی زیگوماتیک وجود دارند. این موارد عبارتند از:

• عفونت
• آسیب عصبی
• شکست ایمپلنت

با این حال، این خطرات معمولاً در صورتی که این عمل توسط یک جراح دهان یا دندانپزشک واجد شرایط و با تجربه انجام شود، کم است.

روند بهبودی پس از قرار دادن ایمپلنت دندان زیگوماتیک چقدر طول می کشد؟

روند بهبودی می تواند در بیماران مختلف متفاوت باشد، اما اکثر بیماران می توانند انتظار داشته باشند که ظرف چند روز تا یک هفته پس از عمل به فعالیت های عادی خود بازگردند. با این حال، ممکن است چندین ماه طول بکشد تا ایمپلنت به طور کامل با استخوان ادغام شود و ترمیم نهایی روی ایمپلنت های سنتی قرار گیرد.

آیا می توان از ایمپلنت های زیگوماتیک در فک پایین استفاده کرد؟

ایمپلنت های زیگوماتیک برای بیمارانی طراحی شده اند که ساختار استخوانی فک بالا را از دست داده اند و بنابراین نمی توانند ایمپلنت های سنتی داشته باشند. این ایمپلنت ها از استخوان گونه برای پشتیبانی بیشتر استفاده می کنند، بنابراین فقط برای فک بالا مناسب هستند.

آیا نصب ایمپلنت های زیگوماتیک درد دارد؟

ما برای همه مواردی که توسط متخصص بیهوشی ما ارائه می شوند، از آرام بخش داخل وریدی استفاده می کنیم تا ناراحتی شما را در حین جراحی ایمپلنت به حداقل برسانیم، بنابراین نباید هیچ دردی احساس کنید. ما قبل از شروع عمل مطمئن می شویم که شما احساس آرامش و راحتی می کنید و در صورت لزوم می توانیم از آرام بخش دندانپزشکی استفاده کنیم.

سخن نهایی

استفاده از ایمپلنت برای جایگزینی دندان های از دست رفته به روشی رایج در میان همه اقشار جامعه تبدیل شده است. قرار گیری ایمپلنت ها در داخل استخوان فک نیازمند داشتن تراکم استخوان کافی در ناحیه فک است. چنانچه بیمار در ناحیه فک خود تراکم استخوان کافی نداشته باشد، پایه ایمپلنت نمی تواند به درستی در جایگاه خود قرار بگیرد و بنابراین بیمار کاندیدای مناسبی برای استفاده از ایمپلنت های معمولی نخواهد بود. امروزه با بهره گیری از ایمپلنت های زیگوماتیک، حتی افرادی که در ناحیه فک خود تراکم استخوان کافی ندارند نیز می توانند از ایمپلنت برای جایگزینی دندان های از دست رفته خود استفاده کنند. به لبخند رویایی خود برسید و دندان های از دست رفته خود را با ایمپلنت های دندان زیگوماتیک جایگزین کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ایمپلنت های زیگوماتیک و اینکه آیا آنها بهترین انتخاب برای نیازهای دندانپزشکی شما هستند، همین امروز با ما تماس بگیرید. ما تجربه لازم برای کمک به شما در دستیابی به لبخند رویایی تان را داریم. همین امروز با ما تماس بگیرید تا در مورد گزینه های درمانی خود صحبت کنید.