اولویت بندی کاشت ایمپلنت یا قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی

برای داشتن لبخند زیبا و سلامت دهان و دندان، مرتب بودن دندان ها یک امر ضروری است. گاهی اوقات برای کسب نتیجه دلخواه باید همزمان از روش ‌های درمانی مختلفی استفاده کرد. به عنوان مثال باید هم از درمان ارتودنسی استفاده کرد و هم کاشت ایمپلنت انجام داد، اما تعیین اولویت کاشت ایمپلنت یا قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی بسیار حائز اهمیت است.

روش درمانی کاشت ایمپلنت برای پر کردن جای خالی دندان های از دست رفته استفاده می‌ شود و درمان ارتودنسی نیز برای مرتب کردن دندان ها با استفاده از یک سری براکت های ثابت، متحرک و یا الاینرهای نامرئی انجام می گیرد. کاشت ایمپلنت را می توان در طول دو جلسه انجام داد و سپس به مدت یک الی چند ماه نیاز است تا محل اتصال ایمپلنت به استخوان فک ترمیم پیداکرده و زخم ها بهبود پیدا کنند.

اول ایمپلنت دندان یا ارتودنسی

لزوم استفاده از ایمپلنت و ارتودنسی

هنگام مراجعه به متخصص برای تشخیص ناراحتی های دهان و دندان در ابتدا تصاویر رادیولوژی از دندان های بیمار و فک وی گرفته می ‌شود و سپس متخصص به بیمار پیشنهاد می کند که در صورت نیاز قبل، یا بعد و یا در طول مدت درمان ارتودنسی، کاشت ایمپلنت نیز انجام دهد. این مسئله خصوصاً زمانی توصیه می ‌شود که برای انجام ارتودنسی برخی از دندان‌ های بیمار کشیده شوند. پس از پایان ارتودنسی ممکن است بخشی از فضای فک بیمار خالی باقی بماند. در این صورت چنانچه در فضای خالی کاشت ایمپلنت انجام نشود، دندان ها مجدداً پس از مدتی حرکت کرده و نتایج ارتودنسی از بین خواهند رفت.

اکنون که اهمیت انجام کاشت ایمپلنت و درمان ارتودنسی به صورت همزمان و یا با کمی تاخیر را درک کردید باید به دنبال اولویت بندی این روش های درمانی بود. به طور کلی ایمپلنت های دندانی می توانند قبل، بعد و یا در طول مدت درمان ارتودنسی کاشته شوند. در ادامه هر یک از این موارد به صورت جزئی تر مورد بررسی قرار خواهند گرفت.

اول ایمپلنت دندان یا ارتودنسی

کاشت ایمپلنت پس از انجام ارتودنسی

با توجه به اینکه ایمپلنت ها در واقع دندان های مصنوعی ثابتی هستند که با استفاده از پایه های ویژه ای از جنس تیتانیوم به داخل فک اتصال می یابند، بنابراین در بیشتر مواقع به افراد توصیه می ‌شود در ابتدا تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرند تا دندان ها به سمت موقعیت مطلوب خود حرکت کنند و سپس فضای خالی دندان ها با استفاده از کاشت ایمپلنت پر شود.

کاشت ایمپلنت قبل از انجام ارتودنسی

با این حال جالب است توجه داشته باشید گاهی اوقات بنا به تشخیص متخصص ارتودنسی باید کاشت ایمپلنت قبل از انجام ارتودنسی صورت بگیرد. این مسئله زمانی اتفاق می ‌افتد که بخشی از فک بیمار درگیر درمان ارتودنسی نشود و یا تعداد دندان های موجود در دهان بیمار برای نگه داشتن براکت های ارتودنسی و فضانگهدارها کافی نباشند. بنابراین از کاشت ایمپلنت به منظور ایجاد پایه و تکیه گاهی برای نگه داشتن براکت های دندانی استفاده می شود.

به طور کلی این شرایط را می ‌توان به دو حالت تقسیم بندی کرد:  یکی زمانی که در کنار فضای خالی دندان از دست رفته، سایر دندان ها به صورت مرتب قرار گرفته باشند و نیازی به اتصال براکت و قرارگرفتن تحت درمان ارتودنسی نداشته باشند و دیگری زمانی که از ایمپلنت دندان به عنوان تکیه گاه برای نصب و قرارگیری براکت های ارتودنسی استفاده شود.

اول ایمپلنت دندان یا ارتودنسی

انجام همزمان کاشت ایمپلنت و ارتودنسی

متخصصین ایمپلنت و ارتودنسی در طول درمان کلیه تغییرات دهان و دندان بیمار را مورد بررسی قرار می ‌دهند و در صورت نیاز با همکاری یکدیگر می توانند در شرایط خاصی در طول درمان ارتودنسی اقدام به کاشت ایمپلنت برای بیمار خود کنند.

توجه داشته باشید در میان سه حالتی که در بالا به آن ها اشاره شد، بیشتر اوقات کاشت ایمپلنت پس از انجام ارتودنسی صورت می ‌گیرد و این زمان برای انجام ارتودنسی متداول تر است با این وجود کاشت ایمپلنت در هر یک از این زمان ها نیازمند تجربه و تبحر کافی متخصصین ایمپلنت و ارتودنسی خواهد بود.