هر آنچه درباره مینی ایمپلنت باید بدانید

مینی ایمپلنت ها یکی از انواع ایمپلنت های دندانی محسوب می شوند که همانطور که از اسم آنها مشخص است ابعادی به مراتب کوچکتر است از ایمپلنت های عادی دارند و با توجه به صلاحدید متخصص جراحی لثه و ایمپلنت و بر اساس نیاز بیمار مورد استفاده قرار میگیرند.  مینی ایمپلنت ها  همانند ایمپلنت های عادی به منظور پر کردن فضای خالی حاصل از دست دادن دندان مورد استفاده قرار گرفته و لبخندی زیبا را برای شخص خلق می کنند و حسی مشابه دندانهای طبیعی به وجود می آید.

مینی ایمپلنت یا مینی اسکرو

در چه مواقعی از مینی ایمپلنت ها  می توان استفاده کرد؟

همانطور که اشاره شد ایمپلنت ها به منظور پر کردن فضای خالی دهانی و جلوگیری از تحلیل بافت لثه و حفظ فرم زیبای صورت مورد استفاده قرار می‌گیرند. از مینی ایمپلنت ها بیشتر برای دندان های کوچک و دندان های با موقعیت کوچک استخوان فک بهره گرفته می شود .

همچنین یکی از اصلی ترین چالش هایی که افراد در استفاده از دندان های مصنوعی با آن مواجه می شوند حرکت و لغزش دندان ها می باشد. این افراد می توانند از مینی ایمپلنت ها به منظور ثابت نگه داشتن دندان مصنوعی خود به عنوان بهترین و موثرترین روش استفاده کرده و اعتماد به نفس از دست رفته خود را بازیابند. همچنین این امر به آنها کمک می‌کند که راحت تر صحبت کرده و از جویدن غذا لذت ببرند.

ابعاد مینی ایمپلنت ها

اگر بخواهیم راجع به ابعاد مینی ایمپلنت ها صحبت کنیم می‌توانیم از تشبیه آنها به خلال دندان استفاده کنیم. مینی ایمپلنت ها در شرایطی که شخص دارای استخوان فک تحلیل رفته بوده و متخصص قادر به استفاده از ایمپلنت عادی نمی‌باشد گزینه ای بسیار مناسب خواهد بود.

مینی ایمپلنت یا مینی اسکرو

مینی ایمپلنت ها دارای قطری به مراتب کمتر و در حدود نصف ایمپلنت عادی بوده و از نظر هزینه مقرون به صرفه تر می باشند. در بسیاری از مواقع که بیمار با مشکلاتی در ناحیه استخوان فک مواجه است مینی ایمپلنت شرایط کاشت دندان را بدون نیاز به جراحی پیوند استخوان فک امکان پذیر می سازد.

ایمپلنت عادی به فضایی حدود ۶ میلیمتر در لثه بیمار به منظور کاشت دندان نیاز دارد، پس همان طور که گفته شد در شرایطی که این فضای کافی در اختیار نباشد استفاده از مینی ایمپلنت ها توصیه می شود. در پاره‌ای از موارد، بیمار از استخوان کافی در فضای فک به منظور کاشت دندان برخوردار نیست  و استفاده از مینی ایمپلنت می تواند به عنوان راه حلی جایگزین برای جراحی لیفت سینوس و تزریق پودر استخوان مورد استفاده قرار گیرد.

کاشت مینی ایمپلنت به چه صورت انجام می شود؟

بدون شک، مانند هر جراحی دیگر در فرآیند کاشت مینی ایمپلنت‌های دندانی، اولین مرحله مراجعه به متخصص جراحی لثه و ایمپلنت و انجام معاینات مورد نظر می باشد.  دندانپزشک متخصص با استفاده از آزمایش ها و عکسبرداری با اشعه ایکس وضعیت دندان های فرد و همچنین بافت لثه و استخوان فک را مورد ارزیابی قرار داده و بر اساس آن تصمیم می گیرد که از چه نوع ایمپلنت و با چه ابعادی استفاده کند.  همچنین وی راجع به جزئیات جراحی، مزایا و معایب هر روش و  میزان هزینه اطلاعاتی مفید در اختیار بیمار قرار می‌دهد.

حال نوبت به استفاده از بی حسی در محل جراحی می باشد. در این مرحله شکافی در بافت لثه داده شده و پایه ایمپلنت در استخوان فک بیمار قرار داده می شود. این پایه  به مانند ریشه دندان عمل کرده و تاج ایمپلنت (یا همان روکش) را در فضای دهان بیمار نگه می دارد.

مینی ایمپلنت ها از جنس آلیاژ تیتانیوم بوده می‌توان از آنها به منظور ایجاد پایه ای با استحکام برای قرارگیری ایمپلنت در استخوان فک استفاده کرد.  در روزهای اول پس از جراحی مینی ایمپلنت،  مواردی مانند التهاب لثه،  خونریزی های خفیف و درد در ناحیه کاشت دندان جزو علائم طبیعی به شمار می آید. اصلی‌ترین ویژگی های مینی ایمپلنت ها به نسبت ایمپلنت های عادی زمان کمتر برای ریکاوری بیمار می باشد.

از آنجا که در مینی ایمپلنت ها شکاف عمیقی در استخوان فک بیمار صورت نمی گیرد، لذا معمولا در کمتر از یک ماه بیمار بهبودی کامل میرسد. در مجموع می‌توان گفت که زمان بهبودی کامل بیمار در این روش کمتر از ایمپلنت عادی بوده و خللی در فرایند زندگی عادی فرد ایجاد نمی کند.

مینی ایمپلنت یا مینی اسکرو

تفاوت مینی ایمپلنت با ایمپلنت های عادی چیست؟

همانطور که پیش از این نیز  اشاره شد،  مینی ایمپلنت ها دارای ابعاد کوچکتری بوده همین امر موجب می‌شود که برای کاشت دندان به این روش به جراحی راحت‌تری نیاز باشد و بهبودی بیمار نیز با سرعت بیشتری انجام گیرد. از این رو، این روش در بین بیمارانی که دارای دندان از دست رفته می باشند از محبوبیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است. همچنین در این روش اباتمنت بر روی پایه ایمپلنت سوار بوده و  به عنوان یک جزء مستقل برخلاف ایمپلنت های عادی وجود ندارد.

اتصال اباتمنت به پایه در مینی ایمپلنت موجب می شود که این روش از تغییر پذیری کمتری نسبت به ایمپلنت های عادی برخوردار باشد و به راحتی قابل تعویض نمی باشد همچنین درگیری کمتر مینی ایمپلنت با فضای لثه و استخوان فک موجب می شود که این روش به نسبت روش معمول از استحکام کمتری برخوردار باشد.

عمر مفید مینی ایمپلنت ها چقدر است؟

مینی ایمپلنت ها در حدود یک دهه است که در جایگزینی دندان‌های از دست رفته مورد استفاده قرار می گیرند، بنابراین صحبت راجع به عمر دقیق آنها به صراحت امکان پذیر نیست؛ اما واضح است که این روش مانند سایر روش های دندانپزشکی زیبایی و ترمیمی ارتباط مستقیم با مراقبت بیمار و رعایت بهداشت دهان و دندان دارد. تصور اکثر دندانپزشکان بر این است که اگر بیمار اصول اولیه بهداشت دهانی را با دقت خاصی انجام دهد و در خوردن انواع خوراکی ها مراقب باشد، از این روش کاشت دندان می‌تواند تا آخر عمر استفاده کرده و لبخند زیبا را خلق کند و احساسی شبیه به دندان های طبیعی برای او تداعی شود. .

هزینه کاشت دندان به روش مینی ایمپلنت چقدر است؟

یکی از مهمترین فاکتورهایی که در انتخاب روش درمان توسط بیمار به منظور جایگزینی دندان از دست رفته مورد ارزیابی قرار می‌گیرد هزینه درمان می باشد. مینی ایمپلنت ها معمولاً نسبت به ایمپلنت معمولی ارزان تر بوده و از این رو با اقبال بیشتری مواجه می شوند. هرچند توجه به این نکته ضروری است که هزینه دقیق درمان توسط متخصص جراحی لثه و ایمپلنت و پس از معاینات دقیق امکان پذیر است. همچنین هزینه این روش به نسبت دیگر روش های جایگزینی دندان از دست رفته مانند بریج بیشتر بوده که این امر از استحکام و ماندگاری بیشتر و حس طبیعی هنگام جویدن توسط این روش نشات می گیرد.

جمع بندی

در این مقاله به معرفی یکی از روش های جدید کاشت دندان به نام مینی ایمپلنت پرداختیم. این روش در حدود یک دهه است که مورد اقبال عمومی قرار گرفته و به خاطر غیر تهاجمی بودن آن، استحکام مناسب و القای حس دندان های طبیعی مورد استفاده قرار میگیرد. قطر مینی ایمپلنت ها به نسبت ایمپلنت های معمول در حدود نصف بوده و در مواقعی که فضای کافی در استخوان فک برای کاشت دندان وجود ندارد بسیار پرکاربرد میباشد. در صورتی که ابهام یا سوالی در مورد این روش درمان دارید با ما در ارتباط باشید و سوالات خود را در میان بگذارید.