مقایسه ایمپلنت دندانی با دندان های طبیعی

دندانپزشکان چندین دهه است که از ایمپلنت های دندانی استفاده می کنند. بسیاری از این متخصصان دندانپزشکی این ترمیم ها را استاندارد طلایی در جایگزینی دندان می دانند. کاشت ایمپلنت ممکن است باارزش ترین روشی باشد که می توانید انجام دهید. اما برخی از افراد به این موضوع فکر می کنند که ایمپلنت ها چه چیزی دارند که دندان های طبیعی ندارند. اگر می خواهید بدانید ایمپلنت های دندانی در مقایسه با دندان های طبیعی شما چگونه هستند، در اینجا جزئیاتی را ارائه داده ایم.

تفاوت ایمپلنت و دندان های طبیعی:

پایه آنها استخوان فک است

یک استخوان سالم فک ثبات بیشتری را برای پست های تیتانیومی فراهم می آورد. یکپارچگی موفق استخوان باعث التیام لثه و بافت های استخوانی اطراف پست ها می شود. اگر استخوان فک بعد از جراحی به خوبی بهبود یابد، ایمپلنت ها محکم باقی خواهند ماند. این به ماه ها بهبودی نیاز خواهد داشت.

دندان های طبیعی به دلیل ریشه ها و الیاف لیگامانی که آنها را به لثه ها متصل می کنند، حرکت اندکی دارند. ایمپلنت دندانی با استخوان فک جوش می خورند. این کار آنها را از حرکت باز می دارد. به همین دلیل هیچوقت نمیتوان یک ایمپلنت را به یک دندان طبیعی وصل کرد و به زبان عامیانه بین آن‌ها پل زد. اما چند ایمپلنت را میتوان به همدیگر پل زد و این کار استحکام ان ها را نیز افزایش می دهد.

تفاوت ایمپلنت و دندان طبیعی: پایه آنها استخوان فک است

استخوان های ضخیم فک می توانند ثبات بیشتری را به پست های تیتانیومی اضافه کنند. این ویژگی این امکان را برای ایمپلنت ها فراهم می کند تا سخت گاز بگیرند و خوب بجوند. همچنین به فرد کمک می کنند بهتر صحبت کنند. استخوان های نازک و ضعیف فک قبل از جراحی ایمپلنت دندان به پیوند استخوان نیاز دارند. این فرایند باعث تقویت استخوان فک می شود.

بیماران قبل از دریافت ایمپلنت های دندانی، باید ابتدا چند ماه بهبودی کامل را پشت سر بگذارند. اما مواردی وجود دارند که دندانپزشک پست تیتانیومی را همراه با پیوند استخوان قرار می دهد. این دو جزء می توانند با یکدیگر بهبود یابند. پست ها استخوان فک را تحریک خواهند کرد. این به بدن سیگنال می دهد که مواد مغذی بیشتری را برای بهبود و بازسازی بافت به آن ناحیه از فک ارسال کند.

پوسیده نخواهند شد

دهان همیشه پر از باکتری است. این میکروارگانیسم ها عاشق خوردن قندهای موجود در دهان هستند. پس از آن اسید آزاد می کنند. دندان های طبیعی در برابر اسیدهای باکتریایی آسیب پذیر هستند. هنگامی که این اسیدها به مینای دندان حمله می کنند، حفره ها شروع به تشکیل شدن می کنند. پوسیدگی درمان نشده دندان منجر به از دست دادن دندان می شود.

تفاوت ایمپلنت و دندن طبیعی: پوسیده نخواهند شد

ایمپلنت های دندانی نمی توانند پوسیده شوند. اسیدهای باکتریایی نمی توانند پست های تیتانیومی، روکش های پرسلن، و اباتمنت های تیتانیومی را پوسیده کنند. بافت های اطراف باید عاری از هر گونه ذرات غذا باشند. مراقبت مناسب از دهان می تواند باعث دوام طولانی مدت این پروتزها شوند.

جزء اصلی آنها تیتانیوم است

بدیهی است که ماندگارترین قسمت های ایمپلنت های دندانی پست ها و اباتمنت های تیتانیوم هستند. پست به عنوان ریشه جایگزین عمل می کند. اباتمنت نقطه اتصال بین پست و روکش دندان است. این دو جزء دارای تیتانیوم هستند، که یکی از محکم ترین فلزاتی است که بشر شناخته است.

تیتانیوم یک فلز متداول در فرایندهای پزشکی است. تیتانیوم بدون هیچ عارضه ای می تواند به استخوان انسان بچسبد. همچنین در برابر تخریب مقاومت می کند. استخوان فک طی اسئواینتگریشن با پست های تیتانیومی ترکیب می شود. این باعث خواهد شد که پست های تیتانیومی پایدار باشند و آنها را در موقعیت خود نگه می دارد.

دندان های مجاور را ثابت نگه می دارد

مانند دندان های طبیعی، ایمپلنت ها موقعیت ثابتی را در قوس دندانی حفظ می کنند. دندان های مجاور در موقعیت خود باقی می مانند. با از دست رفتن دندان، این دندان های اطراف شروع به جابجایی به سمت فضای دندانی می کنند. این حرکت آهسته باعث تغییر بایت فرد می شود. همچنین می تواند در جایگزینی دندان ها اختلال ایجاد کند.

گاز زدن اشتباه منجر به بروز مشکلات فک می شود. مشکلات مفصل فکی- گیجگاهی می تواند منجر به بروز سردرد و درد فک شود. ایمپلنت جای دندان های از دست رفته طبیعی را می گیرد. این ترمیم ها می توانند دندان های مجاور را تثبیت کنند.

جلوگیری از تحلیل رفتن استخوان فک

جلوگیری از تحلیل رفتن استخوان فک

وجود ریشه های دندانی، استخوان فک را محکم و دست نخورده نگه می دارد. ریشه ها به بدن سیگنال می دهند که مواد مغذی را به استخوان فک ارسال کند. عدم وجود ریشه های دندانی جریان مواد مغذی را متوقف می کند. از دست دادن دندان منجر به شروع تحلیل رفتن استخوان فک می شود.

ایمپلنت ها به عنوان ریشه دندان عمل می کنند. آنها جریان مواد مغذی به استخوان فک را احیاء می کنند. هر چه ایمپلنت ها بیشتر درون استخوان فک باقی بمانند، پایه قوی تر است. این اتفاق مانع تحلیل رفتن استخوان فک می شود.

جلوگیری از چین و چروک زودرس و فرو رفتگی صورت

از دست دادن دندان منجر به شروع تحلیل رفتن استخوان فک می شود. بدن تمایل به استفاده مجدد از مواد مغذی دارد که بدن دیگر استفاده نمی کند. به همین دلیل است که در صورت عدم وجود دندان درون استخوان فک، بدن استخوان فک را تحلیل می برد و در نتیجه یک سوم پایینی صورت تحلیل می رود و فرو رفته به نظر می رسد. به دلیل این اتفاق، چین و چروک هایی ایجاد می شوند و پوست شل می شود.

شکستن چالش برانگیز

پست های تیتانیومی درون عمق استخوان فک قرار دارند. اباتمنت ها تقریباً بالای خط لثه قرار دارند. اینها قطعات تیتانیومی ایمپلنت های دندانی هستند. آنها نابود نشدنی هستند.

روکش همان قسمت تاج دندان است که در داخل دهان دیده میشود. ین قسمت های در معرض دید مستعد سایش هستند. آنها می توانند بشکنند یا خراب شوند، اما با تلاش بیشتر. بیمار باید یاد بگیرد که از گاز زدن یا جویدن غذاها یا اشیاء سفت خودداری کند.

ایمپلنت های دندانی قوی تر و ماندگارتر از دندان های طبیعی هستند.

جایگزینی دندان های طبیعی که دیگر قابلیت بازسازی ندارند، با ایمپلنت های دندانی همیشه یک مزیت برای سلامت انسان است. اجزای تیتانیومی و پرسلن آن ماندگارتر هستند و پوسیده نمی شوند. بهداشت دهان و دندان مناسب و معاینات روتین دندانی راه هایی برای مراقبت از آنها هستند. دندانپزشک شما تعیین خواهد کرد که آیا شما واجد شرایط انجام این درمان هستید یا خیر.