ایمپلنت دو مرحله ای چیست و چگونه انجام می شود؟

اگر تعدادی از دندان های خود را از دست داده اید با مراجعه به دندانپزشکی احتمالاً با پیشنهاد ایمپلنت های دندانی مواجه خواهید شد. ایمپلنت چیست و چه مزیت هایی دارد؟ ساختار ایمپلنت ها از پیچ های فلزی می باشد. جنس این نوع فلزات با بدن سازگاری منحصر به فردی دارد، به همین دلیل مورد استفاده دندانپزشکان متعددی قرار گرفته است. به منظور بهره گیری از این روش درمانی می توان در جای خالی یک دندان و در داخل استخوان فک یک پیچ فلزی قرار داد. این روش حتی برای قرار دادن یک ایمپلنت برای دو دندان، یا ایمپلنت یک پایه برای دو دندان کاربرد دارد. پس از آن نوبت به نصب روکش بر روی ایمپلنت می رسد. با انجام این فرآیند می توانید به زیبا سازی دندان ها و در نتیجه زیباتر کردن لبخند خود کمک کنید. مراحل دریافت ایمپلنت های دندانی فرایندی خاص دارد. کاشت ایمپلنت به دو روش دو مرحله ای و ایمپلنت فوری انجام می گیرد. در این مقاله سعی می کنیم آنچه لازم است درباره ایمپلنت دو مرحله ای بدانید را در اختیار شما عزیزان قرار دهیمو

فرآیند کاشت ایمپلنت دو مرحله ای

همان طوری که از نام این فرآیند بر می آید، لازم است بیمار طی دو مرحله جداگانه برای قرار دادن و ترمیم ایمپلنت به متخصص جراحی لثه و کاشت ایمپلنت مراجعه کند و روند درمان را تکمیل کند. این رویکرد تضمین می کند که ایمپلنت به خوبی با استخوان فک شما جوش می خورد تا پایه ای محکم و با دوام ایجاد شود.

مرحله 1: قرار دادن اولیه ایمپلنت

مرحله اول شامل قرار دادن جراحی ایمپلنت دندان تیتانیومی در استخوان فک شماست. این روش تحت بی حسی موضعی انجام می شود تا از راحتی و بدون درد بودن شما اطمینان حاصل شود. یا اینکه تحت بیهوشی عمومی انجام می شود تا امکان پیوند استخوان یا جراحی چند محل فراهم شود. دندانپزشک برش کوچکی در لثه شما ایجاد می کند تا استخوان نمایان شود، سپس فیکسچر ایمپلنت تیتانیومی را با دقت وارد می کند. این بخش از فرایند معمولاً حدود یک تا دو ساعت طول می کشد. سپس با لثه پوشانده می شود و برای بهبودی رها می شود.

پیگیری

پس از جراحی برای قرار دادن ایمپلنت، پس از جراحی یک چکاپ برای بررسی محل ترمیم و اطمینان از عدم وجود عوارض پس از جراحی ترتیب داده می شود. چنین مشکلاتی ممکن است شامل عفونت و یا تورم بیش از حد باشند.

مزایای قرار دادن اولیه

• پایداری: ایمپلنت تیتانیومی به عنوان ریشه دندان مصنوعی عمل می کند و پایه ای پایدار برای دندان جدید شما فراهم می کند.
• زیست سازگاری: تیتانیوم به خوبی توسط بدن پذیرفته می شود و خطر رد پیوند را کاهش می دهد.

مرحله ۲: دوره بهبودی

پس از نصب و قرارگیری فیکسچر، یک دوره بهبودی حدود ۲ الی ۴ ماه لازم است. دوره بهبودی برای ادغام ایمپلنت در نواحی مختلف دهان از ۸ تا ۱۲ هفته در فک پایین تا ۶ ماه در پشت فک بالا متفاوت است. در صورت استفاده از پیوند استخوان، بهبودی ممکن است کمی بیشتر طول بکشد.

در طول این مدت، ایمپلنت در فرآیندی به نام اسئواینتگریشن با استخوان فک ادغام می شود، استخوان های فک به فلز جایگذاری شده به طور کامل می چسبند و جایگاه خود را پیدا می کنند. کلمه ادغام برای توصیف رشد استخوان طبیعی شما روی سطح فلزی تیتانیومی ایمپلنت استفاده می شود. این مرحله برای موفقیت طولانی مدت ایمپلنت شما بسیار مهم است.

آنچه در طول بهبودی انتظار می رود

• مراقبت از لثه: بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید تا ناحیه تمیز بماند.
• مراجعه های بعدی: معاینات منظم به دندانپزشک، بهبودی مناسب را تضمین می کند.
• روکش موقت: ممکن است یک روکش موقت برای محافظت از ایمپلنت قرار داده شود.

مرحله ۳: قرار دادن نهایی روکش

پس از گذراندن مرحله دوم و پس جوش خوردن کامل ایمپلنت و استخوان، مرحله دوم آغاز می شود. جراحی دوم برای دسترسی به ایمپلنت انجام می شود. جراحی دوم قرار دادن پایه ترمیمی معمولاً با بی حسی موضعی، با یا بدون آرام بخش داخل وریدی در مطب انجام می شود. باید دو مرتبه لثه برش داده شود و فیکسچر باز شود. یک پایه ترمیمی (یک استوانه کوچک) روی ایمپلنت نصب می شود و لثه اطراف این پایه ترمیمی بخیه زده می شود. اکنون پایه ترمیمی لثه را سوراخ نگه می دارد و می توان آن را داخل دهان مشاهده کرد. سپس لثه برای بهبودی در اطراف این پایه ترمیمی رها می شود.

پس از آن باید دندان را اندازه گیری کنند تا قالب گیری انجام شود و از روی آن روکش مناسبی ساخته شود. دندانپزشک یک پایه را به ایمپلنت متصل می کند که به عنوان رابط روکش عمل می کند. پس از گرفتن قالب از دهان شما، یک روکش سفارشی ساخته می شود که کاملاً با دندان های طبیعی شما مطابقت دارد. پس از گذشت یک الی دو هفته که عملیات قالب گیری انجام شد روکشی منحصر به فرد متناسب با اندازه قالب دندان ساخته خواهد شد. در این زمان لازم است بیمار به مطب متخصص ایمپلنت مراجعه کند تا روکش آماده شده بر روی ایمپلنت قرار داده شود. به این ترتیب فرآیند ایمپلنت دو مرحله ای انجام خواهد شد.

پیگیری

پس از جراحی کوچک دوم برای قرار دادن روکش، بررسی بیشتر حدود ۷ تا ۱۰ روز پس از جراحی انجام خواهد شد.

مزایای قرار دادن نهایی

• ظاهر طبیعی: روکش به گونه ای طراحی شده است که به طور یکپارچه با دندان های موجود شما ترکیب شود.
• عملکرد: می توانید با یک دندان کاملاً ترمیم شده با اطمینان غذا بخورید، صحبت کنید و لبخند بزنید.

تمیز کردن پایه ترمیمی بسیار مهم است …

پس از هر دو مرحله جراحی، تمیز کردن بسیار مهم است. در ۷ روز اول، تمیز کردن با استفاده از دهانشویه حاوی کلرهگزیدین (یا ساواکول یا کوراسپت) انجام می شود تا تشکیل پلاک باکتریایی محدود شود. پس از مرحله دوم جراحی ایمپلنت، زمانی که پایه ترمیمی نصب شد، می توان از روز ۷ به آرامی از یک مسواک بسیار نرم در اطراف پایه ترمیمی استفاده کرد تا از تشکیل هرگونه پلاک دندانی جلوگیری شود. پس از ۱۰ روز ترمیم، مسواک زدن معمولی باید از سر گرفته شود و پایه ترمیمی باید کاملاً تمیز نگه داشته شود تا از تولید پلاک باکتریایی که منجر به التهاب بافت های نرم اطراف می شود، جلوگیری شود.

ایمپلنت دو مرحله ای و ایمپلنت فوری چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟

همان طوری که از نام های هر یک از روش های کاشت ایمپلنت بر می آید، ایمپلنت فوری در مدت زمان کمتر و ایمپلنت دو مرحله ای طی مراحل طولانی تری کاشته می شوند. ایمپلنت فوری به ایمپلنت تک مرحله ای نیز شهرت یافته است. در مرحله ابتدایی دندانپزشک ایمپلنت را درون لثه جای می دهد. پس از آن در همان روز روکش مناسب با دندان های فرد را بر روی ایمپلنت قرار می دهد. افرادی که از این روش بهره می گیرند با گذراندن یک جلسه، صاحب دندانی زیبا و منحصر به فرد خواهند شد. در اکثر مواقع در صورتی که فک بیمار به اندازه کافی استحکام داشته باشد بلافاصله پس از کشیدن دندان شکسته یا خراب شده فرآیند ایمپلنت تک مرحله ای انجام خواهد شد. متفاوت بودن این فرایندها هیچ تأثیری روی نتیجه نهایی نخواهد داشت. در واقع هر یک از این فرایندها نسبت به استحکام و شرایط لثه ها و استخوان های فک افراد انجام می شوند.

جراحی تک مرحله‌ ای یا فوری دریافت ایمپلنت های دندانی

در برخی موارد مانند ایمپلنت تک دندان، می توان همزمان با ایمپلنت، یک پایه ترمیمی قرار داد. پایه ترمیمی در بالای لثه قرار می گیرد و از ایمپلنت در طول بهبودی محافظت می کند. دوره بهبودی بین سه تا شش ماه است. این روش محدودیت های خاصی دارد، اما می تواند نیاز به جراحی بعدی برای نمایان کردن ایمپلنت و قرار دادن پایه ترمیمی را از بین ببرد.

قرار دادن ایمپلنت بلافاصله پس از کشیدن دندان

هنگامی که دندانی کشیده می شود، می توان بلافاصله یک ایمپلنت دندانی در محل قرار داد. این بدان معناست که نیازی نیست قبل از انجام جراحی جداگانه برای قرار دادن ایمپلنت، منتظر بهبودی محل باشیم. انجام این کار نه تنها زمان درمان را کوتاه می کند، بلکه می تواند زیبایی را نیز بهبود بخشد زیرا بافت نرم حفظ می شود. ایمپلنت هایی که به این روش قرار می گیرند، می توانند میزان شکست اولیه کمی بالاتری داشته باشند زیرا استخوان محل کشیدن دندان قبل از قرار دادن ایمپلنت، زمان کافی برای تقویت شدن نخواهد داشت. به جای ایمپلنت، گاهی اوقات پیوند استخوان در داخل سوراخ باقی مانده از دندان کشیده شده قرار می گیرد تا حجم استخوان حفظ شود. وقتی این با استخوان فک شما ادغام شد، ایمپلنت در یک جراحی جداگانه قرار داده می شود.

تفاوت طول عمر ایمپلنت های دو مرحله ای و فوری و عوامل مؤثر بر آن

ایمپلنت های دو مرحله ای روشی سنتی و عموماً قابل اعتماد برای قرار دادن ایمپلنت های دندانی هستند، اما “ایمپلنت معمولی” اصطلاحی کلی است که شامل گزینه های یک مرحله ای و بارگذاری فوری می شود. ایمپلنت های دو مرحله ای امکان بهبود کامل استخوان را قبل از قرار دادن نهایی پایه فراهم می کنند که منجر به میزان موفقیت بالایی می شود، اگرچه برخی مطالعات نشان می دهند که ایمپلنت های یک مرحله ای با مراقبت مناسب به موفقیت طولانی مدت قابل مقایسه ای دست می یابند. به طور کلی، طول عمر ایمپلنت بیشتر به عوامل فردی مانند بهداشت دهان و دندان، سلامت و فرایند خاص ایمپلنت انتخاب شده بستگی دارد تا اینکه صرفاً یک فرآیند “دو مرحله ای” یا “عادی” باشد.

طول عمر و ماندگاری ایمپلنت دو مرحله ای

میزان موفقیت بالا

ایمپلنت های دو مرحله ای از نظر تاریخی میزان موفقیت بالایی دارند، به گونه ای که برخی مطالعات میزان بقای تجمعی بیش از 90% را در طول 15 سال گزارش کرده اند.

ادغام استخوان

این روش شامل قرار دادن ایمپلنت در استخوان و پوشاندن آن با بافت لثه است که زمان کافی برای ادغام استخوان (پیوند استخوان با ایمپلنت) قبل از جراحی دوم برای اتصال پایه و ترمیم را فراهم می کند.

دوام

با نگهداری مناسب، ایمپلنت های دو مرحله ای به گونه ای طراحی شده اند که ماندگار باشند و می توانند تا آخر عمر دوام بیاورند.

طول عمر ایمپلنت “عادی”

روش های مختلف

اصطلاح “ایمپلنت عادی” می تواند شامل تکنیک های بارگذاری تک مرحله ای و فوری باشد:

• ایمپلنت های یک مرحله ای: در این رویکرد، ایمپلنت و پایه ترمیمی به طور همزمان قرار داده می شوند.
• ایمپلنت های بارگذاری فوری: در طول جراحی اولیه، یک ترمیم به ایمپلنت متصل می شود.

ملاحظات طول عمر

در حالی که روش های بارگذاری یک مرحله ای و فوری می توانند کارآمد باشند، برخی مطالعات نشان می دهند که اختصاص زمان بیشتر برای ادغام استخوان (مانند فرآیند دو مرحله ای) می تواند منجر به نتیجه ای قوی تر و موفقیت بلند مدت بالقوه بیشتر شود.

عوامل کلیدی مؤثر بر طول عمر

صرف نظر از رویکرد جراحی، چندین عامل به طور قابل توجهی بر طول عمر ایمپلنت تأثیر می گذارند:

بهداشت دهان و دندان

مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دقیق و منظم، و استفاده از دهانشویه غیر الکلی دو بار در روز برای حفظ سلامت لثه، ایمپلنت، و جلوگیری از عوارض بسیار مهم است.

نگهداری از دندان

تمیز کردن و معاینات منظم تخصصی (هر شش ماه یک مرتبه) توسط دندانپزشک شما برای نظارت بر پایداری ایمپلنت و سلامت بافت های اطراف بسیار مهم است.

دوام مواد

در حالی که پایه ایمپلنت تیتانیومی یا زیرکونیا بسیار با دوام است و می تواند سال ها دوام بیاورد، روکش مصنوعی روزانه دچار ساییدگی و فرسایش می شود و احتمال بیشتری دارد که به تعویض نیاز داشته باشد.

سلامت استخوان و لثه

تغییرات در بافت های استخوان و لثه اطراف می توانند بر موفقیت طولانی مدت ایمپلنت تأثیر بگذارند.

سلامت کلی

شرایطی مانند دیابت می توانند بر موفقیت ایمپلنت تأثیر بگذارند و انتخاب سبک زندگی مانند سیگار کشیدن می تواند طول عمر ایمپلنت را کاهش دهد.

مراقبت های حرفه ای

مراجعه منظم به دندانپزشک برای تشخیص زود هنگام مشکلات و اطمینان از سلامت مداوم ایمپلنت ضروری است.

محل قرارگیری ایمپلنت

محل قرارگیری ایمپلنت در فک نیز می تواند در طول عمر آن نقش داشته باشد.

طول عمر مورد انتظار

پایه ایمپلنت

خود پایه ایمپلنت برای پایداری طولانی مدت طراحی شده است، که اغلب 20 سال یا بیشتر و به طور بالقوه برای یک عمر دوام می آورد.

روکش

روکش بیشتر مستعد ساییدگی و فرسایش است و معمولاً طول عمری حدود 15 تا 20 سال دارد، اگرچه این به نوع استفاده و جنس آن بستگی دارد.

میزان موفقیت کلی

مطالعات نشان می دهند که نرخ موفقیت ایمپلنت های دندانی بالا است و بسیاری از آنها، بخصوص با مراقبت دقیق، 10 تا 20 سال یا حتی بیشتر دوام می آورند.

چه افرادی می توانند از ایمپلنت دو مرحله ای استفاده کنند؟

فرآیند ایمپلنت یک فرآیند کاملاً تخصصی می باشد. به همین منظور تشخیص این موضوع که بهتر است بیمار از کدام روش کاشت ایمپلنت دندان هایش را احیاء کند، کاملاً به عهده متخصص کاشت ایمپلنت می باشد. در واقع دندانپزشک باید فک بیمار و استخوان های فک را از نظر استحکام به طور کامل بررسی کند. تخمین زمان جوش خوردن پایه ایمپلنت به لثه و تشخیص میزان جوش پذیری لثه نیز به عهده دندانپزشک می باشد. دندانپزشک با بررسی این موارد به بیمار پیشنهاد می دهد از ایمپلنت دو مرحله ای استفاده کند یا ایمپلنت فوری.

مزایای بهره گیری از ایمپلنت دو مرحله ای

همان طور که گفته شد در روش ایمپلنت فوری پس از آن که عملیات پیچ کردن ایمپلنت انجام شد نوبت به جایگذاری بخش تاج مانند (روکش ایمپلنت) بر روی ایمپلنت می باشد. در روش دو مرحله ای لازم است لثه به طور کامل استراحت کند. اکثر دندانپزشکان معتقد هستند که انتخاب ایمپلنت دندان دو مرحله ای مزایای متعددی را ارائه می دهد و نتیجه ای موفق و با دوام را تضمین می کند. در واقع آنها فکر می کنند به دلیل اینکه به استخوان فک فرصت استراحت داده می شود قطعاً آمادگی آن جهت پذیرش قطعه جدید بیشتر خواهد شد. بدین ترتیب می توان گفت میزان جوش خوردن استخوان ها به ایمپلنت و طول عمر ایمپلنت ها بیشتر خواهد شد.

کاشت ایمپلنت دندانی به روش دو مرحله ای به درمان دندان های شکسته و ماندگاری آنها اطمینان خاطر بیشتری می دهد. در فرایند کاشت دو مرحله ای ایمپلنت دندانی، زمانی که جراحی دوم انجام می شود به راحتی می توان شرایط بافت استخوانی را تشخیص داد و جهت درمان اقداماتی انجام داد. در این روش، قبل از استئوتومی می توان به طور کامل روی حجم استخوان نظارت داشت و آن را به طور کامل مشاهده کرد. در صورت بروز تخلخل روی استخوان فک، به راحتی می توان آن را درمان کرد و پیوند زد. در این فرایند می توان از یک پروتز موقت استفاده کرد تا زمانی که پروتز اصلی دندان به طور دقیق ساخته شود. ایمپلنت های دندانی، با مراقبت مناسب می توانند تا آخر عمر دوام بیاورند. ایمپلنت ها از تحلیل استخوان جلوگیری کرده و از دندان های اطراف پشتیبانی می کنند. با ایمپلنت های دندانی، از لبخندی زیبا و افزایش عزت نفس لذت ببرید.

مزایای بهره گیری از ایمپلنت فوری

در کنار مزیت های فوق العاده ایمپلنت دو مرحله ای لازم است از مزایای ایمپلنت فوری نیز اطلاعاتی در دسترس شما قرار دهیم. با بهره گیری از ایمپلنت فوری می توان از تخریب و تحلیل استخوان های فک جلوگیری کرد. با این روش دیگر نیاز نیست بیمار مدت زمان طولانی منتظر بماند تا پروتز مناسب وی آماده شود. در کوتاه ترین زمان ممکن می توان دندان های تخریب شده و شکسته را ترمیم کرد.

معایب ایمپلنت های دندانی دو مرحله ای

معایب ایمپلنت های دندانی دو مرحله ای شامل زمان درمان طولانی تر، خطرات عوارض جراحی مانند عفونت یا آسیب عصبی، احتمال شکست ایمپلنت به دلیل پری ایمپلنتایتیس یا سایر عوامل سلامتی و هزینه مالی بالا است. پیچیدگی فرآیند چند مرحله ای، اگرچه برای اسئواینتگریشن مناسب ضروری است، اما به صبر و احتمال بیشتر عوارض در طول عمر ایمپلنت نیز نیاز دارد.

معایب کلیدی مرتبط با طول عمر

پری ایمپلنتایتیس

این یک خطر بزرگ برای موفقیت طولانی مدت ایمپلنت است، زیرا نوعی بیماری لثه است که باعث التهاب و تحلیل استخوان در اطراف ایمپلنت می شود و به طور بالقوه منجر به شکست ایمپلنت می شود.

بهداشت ضعیف دهان و دندان

مراقبت ناکافی در منزل و غفلت از ویزیت های منظم دندانپزشکی می تواند منجر به تجمع پلاک شود که باعث ایجاد پری ایمپلنتایتیس و سایر مشکلات لثه و استخوان می شود.

عوامل سیستمیک سلامت

بیماری های مزمن مانند دیابت، هایپرگلیسمی کنترل نشده، نقص ایمنی یا حتی پوکی شدید استخوان می توانند روند بهبود را مختل کنند و بر اسئواینتگریشن تأثیر منفی بگذارند و طول عمر ایمپلنت را کاهش دهند.

نگهداری نامناسب

آسیب به ایمپلنت یا روکش مصنوعی ناشی از نگهداری ضعیف، شل شدن پیچ یا نیروی بیش از حد می تواند ساختار و پایداری ایمپلنت را در طول زمان به خطر بیندازد.

فشار فیزیکی

در حالی که ایمپلنت ها برای با دوام بودن طراحی شده اند، نیروی شدید یا ضربه به فک می تواند به عوارض، تحلیل استخوان یا شکست ایمپلنت منجر شود.

سایر معایب

خطرات جراحی

مانند هر جراحی دیگری، قرار دادن ایمپلنت شامل خطراتی مانند عفونت، خونریزی و آسیب عصبی است که می تواند بر بهبودی و موفقیت طولانی مدت ایمپلنت تأثیر بگذارد.

فرآیند زمان بر

این روش دو مرحله ای به یک دوره بهبودی قابل توجه برای اسئواینتگریشن نیاز دارد و کل فرآیند درمان را بسیار طولانی تر از سایر گزینه های جایگزینی دندان می کند.

بار مالی

ایمپلنت های دندانی یک سرمایه گذاری قابل توجه هستند و هزینه آنها می تواند برای برخی مانعی باشد و در صورت بروز عوارض، هزینه های اضافی بالقوه ای را به همراه خواهد داشت.

احتمال رد پیوند

در موارد نادر، بیمار ممکن است به فلز حساسیت داشته باشد که منجر به واکنش بدن به خود ماده ایمپلنت می شود.

مراقبت ها و داروهای پس از جراحی دریافت ایمپلنت دندان دو مرحله ای

برای به حداکثر رساندن طول عمر ایمپلنت دندان دو مرحله ای خود، بهداشت دهان و دندان را در خانه به خوبی رعایت کنید:

• از یک مسواک نرم و خمیر دندان غیر ساینده برای تمیز کردن ملایم ایمپلنت و خط لثه اطراف آن استفاده کنید.
• بین ایمپلنت و دندان های مجاور خود را با استفاده از نخ دندان یا واتر فلاسر تمیز کنید تا پلاک و ذرات غذا از بین بروند.
• دندانپزشک شما ممکن است برای کاهش بیشتر باکتری ها، دهانشویه ضد باکتری توصیه کند. استفاده از دهانشویه کلرهگزیدین (ساواکول یا کوراسپت) به مدت حدود ۱۰ روز برای کاهش تشکیل پلاک دندانی و در نتیجه جلوگیری از عفونت، امری عادی است.
• علاوه بر این، برای جلوگیری از عفونت پس از جراحی به بیماران آنتی بیوتیک و برخی مسکن ها داده می شوند، اگرچه درد پس از جراحی معمولاً نسبتاً کم است.
• توصیه می شود که بیماران پس از جراحی کاشت ایمپلنت از مصرف هر گونه داروی ضد التهاب، از جمله داروهای بدون نسخه مانند نوروفن خودداری کنند. با این حال، پس از عمل برداشتن روکش (جراحی مرحله ۲)، می توان داروهای ضد التهاب را با خیال راحت مصرف کرد.
• برای تمیز کردن و معاینات تخصصی به طور منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا سلامت ایمپلنت را کنترل کرده و مشکلات احتمالی را در مراحل اولیه تشخیص دهید.
• اصلاح سبک زندگی را در نظر داشته باشید. سیگار کشیدن و مصرف الکل به طور قابل توجهی خطراتی مانند ابتلا به پری ایمپلنتایتیس را افزایش می دهند، وضعیتی که می تواند منجر به شکست ایمپلنت شود.
• از ایمپلنت های خود برای جویدن اشیاء سخت مانند یخ، آبنبات سفت یا باز کردن دربا بطری های استفاده نکنید.
• با استفاده از محافظ دهان سفارشی در طول ورزش های تماسی و پر برخورد یا سایر فعالیت هایی که خطر آسیب به دهان را ایجاد می کنند، از ایمپلنت های خود محافظت کنید.
• یک رژیم غذایی مغذی متعادل و سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی از سلامت کلی دهان و دندان پشتیبانی می کند و بهبودی را تسریع می بخشد.
• در دوره اولیه بهبودی، برای جلوگیری از وارد شدن فشار به ایمپلنت، به غذاهای نرم روی بیاورید و از غذاهای سفت و ترد خودداری کنید.
• عوارض را زیر نظر داشته باشید. از علائم عوارض مانند تورم بیش از حد، درد شدید یا علائم عفونت آگاه باشید و در صورت بروز آنها فوراً با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

چه زمانی انجام درمان ایمپلنت دو مرحله ای ضروری است؟

اگر استخوان کافی وجود نداشته باشد یا استخوان برای پیچ کردن محکم ایمپلنت استحکام کافی نداشته باشد، جراحی ایمپلنت دو مرحله ای ضروری است. اگر استخوان کیفیت پایینی داشته باشد یا حجم استخوان کافی برای پوشاندن ایمپلنت وجود نداشته باشد، ممکن است برای دستیابی به بهترین نتیجه بالینی، پیوند استخوان لازم باشد. سپس این پیوند باید در طول دوره ترمیم انجام شود.

نکات پایانی

اگر دندان یا دندان های خود را به هر دلیلی از دست داده اید یا دندان شما شکسته است بهترین روش درمان آن، ایمپلنت دندانی می باشد. کاشت ایمپلنت دو دندان با یک پایه نیز امکان پذیر است. ایمپلنت های متنوعی در بازار موجود هستند که کیفیت و رنگ و جنس متنوعی دارند. کاشت ایمپلنت دندانی یک مرحله ای در تهران طرفداران خاص خود را پیدا کرده است. اما بهتر است در زمینه کاشت ایمپلنت های یک مرحله ای و دو مرحله ای در تهران حتماً از یک متخصص کاشت ایمپلنت مجرب کمک بگیرید و از او بخواهید ایده آل ترین فرآیند ایمپلنت را برای دندان های شما انجام دهد. البته به هر میزان کیفیت و مرغوبیت ایمپلنت ها افزایش یابد، قیمت آنها نیز افزایش خواهد یافت.

آیا به ایمپلنت دندان دو مرحله ای فکر می کنید؟ درک این فرآیند می تواند خیال شما را راحت کند و به شما کمک کند تا برای یک نتیجه موفقیت آمیز آماده شوید. ما در ارائه مراقبت های استثنایی با تکنیک های پیشرفته برای اطمینان از راحتی و رضایت شما تخصص داریم.