کاشت ایمپلنت دندانی برای بیماران دیابتی

از دست دادن یک یا چند دندان تاثیر بسیار زیادی روی سلامت ظاهری و کلی بدن افراد می‌ گذارد. برای مثال می ‌تواند با تاثیر گذاشتن روی زیبایی چهره افراد، اعتماد به نفس آن ‌ها را تضعیف کند و یا به دلیل ایجاد اختلال در روند جویدن و بلع غذا موجب بروز مشکلات گوارشی در افراد شود. بنابراین بسیاری از افرادی که تعدادی از دندان‌ های خود را از دست داده اند به دنبال یافتن جایگزینی برای دندان ‌های از دست رفته خود هستند.

بریج یا دندان‌ های مصنوعی و یا دست دندان کامل نیز از جمله روش‌ های جایگزین کردن دندان‌ های از دست رفته محسوب می شوند، اما کاشت ایمپلنت جایگزین طبیعی ‌برای دندان ‌های از دست رفته به شمار می ‌رود، زیرا ایمپلنت ‌ها با اتصال مستقیم به استخوان فک، درست مانند یک دندان طبیعی در دهان عمل خواهند کرد.

روند کاشت ایمپلنت چگونه است؟

به طور کلی روند کاشت ایمپلنت ‌های دندانی ممکن است چندین ماه به طول بیانجامد و برای داشتن یک ایمپلنت عالی در دهان باید چند جلسه به متخصص ایمپلنت مراجعه کنید، اما عموما تنها در مرحله‌ های ابتدایی کاشت ایمپلنت به بی‌ حسی دهان نیاز است.

برای کاشت ایمپلنت در ابتدا باید صبر کرد تا چنانچه محل کشیدن دندان دچار زخم و یا عفونی است، به طور کامل زخم و عفونت برطرف شود. سپس محل قرار گرفتن پایه ایمپلنت در استخوان فک مشخص شده، این پایه در داخل لثه قرار می  گیرد. بعد از اتصال پایه به استخوان فک، حدود سه الی شش ماه زمان می ‌برد تا پایه به صورت کامل به استخوان فک جوش خورده، بافت لثه اطراف آن را بپوشاند، در این مرحله دندان جایگزین روی پایه پیچ خواهد شد.

ایمپلنت دندان در بیماران دیابتی

زمان کاشت ایمپلنت و دوران نقاهت پس از آن

بسته به سلامت کلی بدن فردی که تحت عمل کاشت ایمپلنت قرار می ‌گیرد، زمان کاشت می ‌تواند بین سه الی شش ماه به طول طول بکشد. همچنین توجه داشته باشید، رعایت بهداشت دهان و دندان از جمله مسواک زدن و نخ دندان کشیدن به طور مرتب و استفاده از دهانشویه و یا غرغره آب و نمک در روند بهبود زخم ‌های لثه و در نتیجه کاشت ایمپلنت بسیار تاثیرگذار است.

دقت داشته باشید، ممکن است وجود بیماری‌های زمینه‌ ای مانند بیماری‌ های قلبی- عروقی و دیابت روی روند کاشت ایمپلنت ‌های دندانی و مدت زمان بهبود زخم ‌ها تاثیر داشته باشد. در این مقاله قصد داریم درباره کاشت ایمپلنت ‌های دندانی در بیماران دیابتی صحبت کنیم. چنانچه از بیماری دیابت رنج می ‌برید و قصد دارید برای دندان‌ های از دست رفته خود یک جایگزین طبیعی داشته باشید، در ادامه با ما همراه باشید.

ایمپلنت دندان در بیماران دیابتی

بیماری دیابت چیست؟

بیماری دیابت که به آن به طور عامیانه “مرض قند” هم گفته می‌ شود، بیماری است که در آن مقدار ترشح انسولین در بدن بیمار نسبت به افراد سالم کمتر است. این امر موجب می‌ شود بیمار با افزایش بی‌ رویه قند خون مواجه شود.

در صورتی که افزایش قند خون کنترل نشده و در حد مناسب و ثابتی تنظیم نشود، مشکلات جبران ناپذیری در بخش‌ های مختلف بدن ایجاد خواهد کرد. امروزه تغییر رژیم غذایی افراد نسبت به گذشته و همچنین کاهش فعالیت‌ های جسمانی آن ها موجب افزایش بیماری ‌های زمینه‌ای مانند سکته ‌های مغزی و قلبی و از جمله بیماری دیابت می ‌شود. بیماری دیابت خود موجب بروز ناراحتی‌ هایی در سایر نقاط بدن از جمله؛ ناحیه دهان و دندان خواهد شد.

تحقیقات نشان می ‌دهد عفونت لثه، پوسیدگی دندان، عفونت‌ های دندانی و غیره در افراد مبتلا به دیابت نسبت به افراد سالم بیشتر رخ می ‌دهد با توجه به اینکه بیماری دیابت، پوسیدگی دندان ‌ها را افزایش می ‌دهد، عده زیادی از بیماران دیابتی مجبور می ‌شوند دندان‌ های خود را بکشند. بنابراین تصمیم می ‌گیرند جایگزینی برای دندان ‌های از دست رفته خود انتخاب کنند. این افراد می ‌توانند از دندان مصنوعی کامل یا دندان های مصنوعی تکه‌ای یا کاشت ایمپلنت برای جایگزینی دندان ‌های از دست رفته استفاده نمایند. خوشبختانه بنا به نظر سازمان غذا و دارو، درصد موفقیت کاشت ایمپلنت دندانی برای بیماران دیابتی با افراد سالم هیچ تفاوتی نمی ‌کند، اما این مسئله در صورتی صحیح است که سطح قند خون این بیماران تحت کنترل باشد.

چنانچه میزان قند خون یک بیمار دیابتی از مقدار مشخصی بالاتر باشد و یا اصلاً قابل کنترل نباشد، بهتر است این بیمار قبل از قرار گرفتن تحت درمان کاشت ایمپلنت دندانی، در ابتدا قند خون خود را کنترل نمایند. توجه داشته باشید در ابتدای این مطلب به این نکته اشاره شد که دوران نقاهت پس از کاشت ایمپلنت‌ های دندانی به سلامت کلی جسمانی افراد وابستگی دارد. این مسئله در بیماران دیابتی نسبت به افراد عادی پیچیده ‌تر است و از اهمیت بالاتری نیز برخوردار است، زیرا این افراد باید به صورت مداوم سطح قند خون خود را کنترل نمایند تا مبادا از حد مجاز فراتر رود.

ایمپلنت دندان در بیماران دیابتی

چرا کاشت ایمپلنت برای بیماران دیابتی حساسیت بیشتری دارد؟

همانطور که پیش از این نیز به آن اشاره شد، انسولین در بدن افراد دیابتی کمتر از افراد عادی ترشح می ­شود. انسولین در واقع هورمونی است که توسط لوزالمعده ترشح می‌ شود و به تنظیم سطح قند خون در بدن انسان کمک می‌ کند. با کاهش ترشح این هورمون سطح قند خون این بیماران از مقدار مجاز بالاتر می ‌رود و این افزایش قند خون، سایر ارگان ‌های بدن را تحت تاثیر قرار می ‌دهد و موجب بروز بیماری ‌هایی خصوصاً در ناحیه دهان و دندان افراد می‌ شود.

از جمله این مشکلات عفونت و التهاب لثه‌ها است. در بیماران دیابتی ترمیم زخم‌ها روند کندی خواهد داشت و همین امر موجب می‌شود زخم‌های ایجاد شده در بدن افراد دیابتی در بیشتر مواقع عفونت کند. در صورتی که لثه‌ های یک بیمار دیابتی زخم شود، ممکن است این زخم عمیق ‌تر شده، به استخوان فک نیز نفوذ کند و موجب ایجاد عفونت در ناحیه لثه‌ها شود. متاسفانه سیستم ایمنی بدن افراد دیابتی نسبت به سایر افراد ضعیف ‌تر است و نمی ‌تواند به خوبی با این عفونت مقابله کند.

دومین مشکلی که این افراد هنگام کاشت ایمپلنت‌ های دندانی با آن مواجه هستند، این است که به دلیل بالا بودن سطح قند خون، سیستم گردش خون با اختلال روبرو می‌شود و در نتیجه میزان خون لازم برای جوش خوردن ایمپلنت با استخوان در ناحیه کاشت نمی‌ رسد، در نتیجه ایمپلنت با استخوان فک به خوبی اتصال پیدا نمی ‌کند و بنابراین کاشت ایمپلنت دندانی در این افراد با شکست روبرو خواهد شد.

لازم است توجه داشته باشید مشکلاتی که به آن‌ها اشاره شد، تنها در افراد دیابتی که سطح قند خون آن‌ها تنظیم و کنترل شده نیست، اتفاق می ‌افتد. بنابراین توصیه می ‌شود چنانچه یک بیمار دیابتی قصد دارد اقدام به کاشت ایمپلنت ‌های دندانی نماید، قبل از هرچیز حتما در خصوص وضعیت قند خون خود با یک متخصص داخلی مشورت نماید و پس از کنترل سطح قند خون اقدام به کاشت ایمپلنت‌ های دندانی کند تا در نهایت با بهترین نتیجه روبه‌رو شود.

ایمپلنت دندان در بیماران دیابتی

کاشت ایمپلنت‌ برای بیماران دیابتی

امروزه با گسترش دانش و فناوری در همه زمینه‌های پزشکی و دندانپزشکی، کاشت ایمپلنت‌ های دندانی برای همه افراد با هر شرایطی با میزان موفقیت چشم گیری روبرو است. روش‌ های مختلفی برای کاشت ایمپلنت ‌های دندانی وجود دارد. این روش‌ ها بسته به تعداد دندانی که بیمار قصد دارد برای جایگزینی آن‌ها از ایمپلنت ‌های دندانی استفاده کند، متفاوت خواهد بود. در صورتی که یک بیمار دیابتی قصد داشته باشد همه دندان های خود را با استفاده از کاشت ایمپلنت دندانی جایگزین کند، بهترین روش برای او روش۴ all on است.

زیرا این روش موجب وارد شدن آسیب کمتری به استخوان ‌ها می‌شود که این امر با توجه به کند بودن روند ترمیم زخم ‌ها در بیماران دیابتی بسیار حایز اهمیت است. دقت کنید استفاده از روش کاشت ایمپلنت فوری (یک روزه) برای بیماران دیابتی اصلا گزینه مناسبی نیست زیرا همانطور که پیش از این نیز به آن اشاره شد، فرایند ترمیم زخم در بیماران دیابتی بسیار کندتر از افراد معمولی است و همین امر موجب می ‌شود لازم باشد تا زمان کافی برای ترمیم بافت در اختیار بیماران دیابتی قرار بگیرد.

به همین دلیل عموما متخصصین ایمپلنتولوژی به بیماران دیابتی توصیه می کنند پس از کشیدن دندان ها، برای مدت شش ماه صبر کنند تا استخوان فک و لثه ها به طور کامل ترمیم شوند و سپس کاشت دندان به روش استاندارد در آن ها صورت خواهد گرفت. در ادامه به صورت خلاصه به روش‌ های مختلف کاشت ایمپلنت برای همه بیماران و در نهایت روش مناسب برای بیماران دیابتی اشاره خواهد شد:

1)       کاشت ایمپلنت به روش4 All on

در این روش از چهار ایمپلنت برای قرار گرفتن کل دندان‌ های مصنوعی در فک بالا و پایین استفاده می ‌شود. نکته حائز اهمیت این روش این است که معمولا نیازی به پیوند استخوان نیست و در نتیجه زخم و آسیبی به فک بیمار وارد نمی ‌شود و به همین دلیل بسیاری از بیماران دیابتی طرفدار این روش هستند.

2)      مینی ایمپلنت

در این روش برای جایگزینی دندان از دست رفته از کاشت مینی ایمپلنت استفاده می‌ شود. لازم است توجه داشته باشید خطر بروز زخم و عفونت در این روش نسبت به روش قبلی بیشتر است و به همین دلیل استفاده از این روش به بیماران دیابتی توصیه نمی ‌شود.

3)     ایمپلنت یک روزه یا ایمپلنت فوری

در این روش دندان بیمار در یک روز کشیده شده و در همان روز پایه ­های ایمپلنت نیز در داخل دهان او قرار خواهند گرفت. این روش بیشتر مناسب بیمارانی است که زخم­ های آن‌ها به سرعت ترمیم می‌ شود، لذا با توجه به اینکه زخم بیماران دیابتی در طولانی مدت ترمیم می‌ شود، این روش اصلا مناسب بیماران دیابتی نیست. عموما متخصصین به بیماران دیابتی توصیه می ‌کنند حدود شش ماه پس از کشیدن دندان برای قرار دادن پایه‌های ایمپلنت به آن ‌ها مراجعه کنند تا زخم‌ های دهان و دندان آن‌ها به طور کامل بهبود یافته باشد.

توجه داشته باشید یکی از مهم ‌ترین مسائل برای بیماران دیابتی، مراقبت‌ های بعد از کاشت ایمپلنت با هر روشی است، زیرا باید از عفونت و بروز زخم ‌های دهانی در این بیماران پیش ­گیری کرد. به همین دلیل نکات حائز اهمیت در مراقبت ‌های لازم پس از کاشت ایمپلنت در بیماران دیابتی در ادامه به شما معرفی خواهد شد.

ایمپلنت دندان در بیماران دیابتی

مراقبت ‌پس از کاشت ایمپلنت ‌در بیماران دیابتی

همانطور که کنترل سطح قند خون در بیماران دیابتی قبل از اقدام به کاشت ایمپلنت ‌های دندانی حائز اهمیت است، کنترل و تنظیم قند خون پس از کاشت ایمپلنت نیز در میزان موفقیت این عمل نقش چشمگیری دارد. بنابراین متخصصان به بیماران دیابتی که قصد دارند با استفاده از کاشت ایمپلنت ‌های دندانی، دندان‌ های از دست رفته خود را جایگزین کنند توصیه می‌ کنند همواره قبل از اقدام به کاشت ایمپلنت با استفاده از یک رژیم غذایی مناسب و مراجعه به پزشک متخصص، سطح قند خون خود را کنترل نموده در طول روند درمان و پس از آن نیز نسبت به این امر کوشا باشند تا احتمال بروز هرگونه عفونت و شکست عمل کاشت ایمپلنت به حداقل برسد.

نکته حائز اهمیت در دوران نقاهت کاشت ایمپلنت دندانی برای بیماران دیابتی، مصرف آنتی بیوتیک برای جلوگیری از بروز عفونت به صورت منظم است. همچنین متخصص جراحی لثه به این بیماران توصیه می ‌کند به طور مداوم با استفاده از دهانشویه و سرم­های شست و شو یا محلول کلروهگزیدین، دهان و دندان و خصوصاً ناحیه کاشت ایمپلنت را به دقت ضدعفونی کنند تا از ایجاد عفونت، زخم و یا پیشرفت آن جلوگیری نمایند.

ایمپلنت دندان در بیماران دیابتی

خطرات احتمالی کاشت ایمپلنت در بیماران دیابتی

در بیماران دیابتی که سطح قند خون آن‌ها کنترل شده است، بیمار معمولا با مشکلی روبرو نخواهد شد، اما بیماران دیابتی که سطح قندخون آن‌ها تنظیم نیست، هنگام کاشت ایمپلنت با مشکلات و خطراتی مواجه خواهند شد. از جمله این خطرات می‌توان به این مطلب اشاره کرد که ترمیم زخم در بیماران با سطح کنترل نشده دیابت به کندی انجام می ‌شود، همین امر موجب بروز عفونت زخم ناشی از کشیدن دندان و یا قرار گرفتن پایه ایمپلنت در داخل دهان شده و سلامت بیمار را تهدید می ‌کند.

بیماران دیابتی علاوه بر این بیشتر در معرض بیماری ‌های عفونی لثه قرار دارند و در نتیجه ممکن است حتی مدتی پس از کاشت ایمپلنت، به دلیل وجود بیماری ‌های عفونی لثه، استخوان فک و لثه بیمار تحلیل یافته، ایمپلنت‌ های دندانی لق شده و از جای خود خارج شوند.

نتیجه گیری

در گذشته بسیاری از بیماران دیابتی با مشکلات زیادی در زمینه سلامت دهان و دندان خود روبرو می ‌شدند و به دلیل ترس از گسترش زخم و عفونت به هیچ عنوان برای درمان این مشکلات اقدام نمی ‌کردند، اما خوشبختانه امروزه با افزایش دانش و فناوری در حوزه علوم پزشکی و دندانپزشکی، بیماران دیابتی می ‌توانند بدون داشتن هرگونه نگرانی اقدام به کاشت ایمپلنت‌ های دندانی برای جایگزینی دندان ‌های از دست رفته خود نمایند.

این مسئله به خصوص از این نظر حائز اهمیت است که دندان ­های مصنوعی کامل و یا استفاده از بریج و دندان ‌های مصنوعی تکه‌ای می ‌تواند خطر ایجاد زخم و عفونت لثه را برای بیماران دیابتی افزایش دهد و بنابراین توصیه می‌شود این بیماران از کاشت ایمپلنت‌ های دندانی برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته خود استفاده نمایند تا ریسک عفونت ایمپلنت را به حداقل برسانند.

همواره به بیماران دیابتی توصیه می ‌شود قبل از اقدام به کاشت ایمپلنت ‌های دندانی در ابتدا با مراجعه به یک متخصص داخلی، از نوع دیابت و میزان قند خون خود آگاهی کسب کنند و پیش از کاشت ایمپلنت، سطح قند خون خود را کنترل نمایند تا پس از انجام این عمل با مشکلات جانبی روبرو نشوند. خوشبختانه امروزه درصد موفقیت کاشت ایمپلنت ‌های دندانی در بیماران دیابتی نسبت به زمان‌ های گذشته با افزایش چشمگیری روبرو شده است و همین امر امید به زندگی و بهبود سلامت را در بیماران دیابتی افزایش داده است.