عدم درمان عفونت لثه دلیلی بر پیشرفت آلزایمر

آلزایمر

آلزایمر یا بیماری فراموشی نوعی اختلال در عملکرد مغز است که باعث می‌ شود توانایی های ذهنی بیمار به تدریج تحلیل پیدا کند. این بیماران با اختلالات حافظه مواجه می‌ شوند و کم کم حافظه خود را از دست می دهند. تحقیقات نشان می‌ دهد سالمندانی که مبتلا به بیماری های دهان و دندان خصوصاً در ناحیه لثه های خود هستند، بیشتر دچار آلزایمر شدید می‌ شوند.

لثه‌ ها در سنین پیری و خصوصاً بیشتر از پنجاه و پنج سال باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرند و حتی برخی مواقع پزشک برای افراد مسن قرص یا داروی مخصوص برای تقویت لثه تجویز می کند، زیرا سالمندان در سنین بالا باید داروهای خاصی مصرف کنند که اغلب باعث کاهش ترشح بزاق دهان می ‌شود. در نتیجه دهان خشک شده، بیماری های دهان و لثه شدت پیدا می ‌کند. با التهاب لثه ها آلزایمر نیز وخیم تر می شود.

بنابراین می توان گفت عوامل پیشرفت آلزایمر شامل عدم رعایت صحیح بهداشت دهان و دندان، کاهش ترشح بزاق و در نتیجه ابتلای لثه به انواع عفونت ها و خونریزی است.

ارتباط عفونت لثه و آلزایمر

ارتباط مرتب بودن دندان ها با بیماری ‌های لثه و آلزایمر

تحقیقات انجام گرفته نشان می ‌دهد افرادی که پیش از سنین ۵۵ سال اقدام به درمان ارتودنسی و مرتب کردن دندان هایشان کرده ‌اند، بیشتر مراقب بهداشت دهان و دندان خود بوده به همین دلیل احتمال ابتلا به انواع عفونت های لثه و بیماری های دهان و دندان در این افراد کاهش می یابد و در نتیجه احتمال ابتلا به آلزایمر نیز در این افراد نسبت به سایرین کمتر است. همچنین این موضوع در بیمارانی که به صورت مرتب تحت چکاپ متخصص جراحی لثه قرار گرفته اند به طرز چشم گیری کاسته شده است.

ارتباط عفونت لثه و آلزایمر

پیشرفت آلزایمر در اثر بیماری های لثه

یکی از تحقیقات انجام گرفته در این زمینه نشان میدهد افرادی که مبتلا به بیماری ‌های لثه بودند، هفتاد درصد بیشتر در معرض ابتلا به آلزایمر وخیم قرار داشتند.

در این تحقیقات بیمارانی که بیش از ده سال سابقه ابتلا به بیماری های لثه مانند پریودنتیت را داشتند، بیشتر دچار آسیب لثه و استخوان فک شده، سلول های مغزی آن ها بیشتر آسیب دیده بودند و در نتیجه آلزایمر آن ها نیز شدیدتر بود.

نتایج حاصل از این تحقیقات ارتباط بین بیماری های لثه مانند التهاب و خونریزی و آلزایمر شدید را به خوبی نشان داد.

این مطالعات ثابت کردند که:

• سالمندانی که مراقبت های بهداشت دهان و دندان را به خوبی اجرا می ‌کردند کمتر مبتلا به بیماری ‌های لثه شده و احتمال ابتلا به آلزایمر در این افراد کمتر از سایرین بود.
• در این مطالعات سالمندانی که به طور منظم مسواک می زدند نسبت به سایرین از سلامت لثه و سلامت عقل بهتری برخوردار بودند. بنابراین می توان نتیجه گرفت کاهش اقدامات مراقبتی در زمینه بهداشت دهان و دندان می تواند احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش دهد، زیرا در صورت عدم رعایت بهداشت دهان و دندان، فرد مبتلا به انواع بیماری‌ های لثه شده، ممکن است در ناحیه دهان و دندان دچار عفونت و زخم شده و حتی دندان های خود را از دست بدهد و در نتیجه با توجه به ارتباط بیماری های لثه و آلزایمر، در نهایت فرد به آلزایمر نوع شدید مبتلا خواهد شد.

بنابراین می توان نتیجه گرفت که سالمندان باید بیشتر از سایرین مراقب بهداشت دهان و دندان خود بوده، به طور منظم نخ دندان استفاده کنند. مسواک بزنند و با دهان شویه دهان خود را ضد عفونی کنند. همچنین باید از استعمال دخانیات خودداری کنند تا سلامت لثه ‌های آن ها حفظ شود و هر شش ماه یکبار برای معاینه دهان و دندان خود به دندانپزشک مراجعه کنند.

علائم هشدار دهنده

با توجه به ارتباط تنگاتنگ بین بیماری ‌های لثه و آلزایمر، سالمندان باید مراقب سلامت دهان و دندان خود باشند و به طور مرتب برای چکاپ به دندانپزشک مراجعه کنند. چنانچه سالمندان علائمی از پوسیدگی دندان و یا تغییر رنگ لثه ها را مشاهده کردند، باید فوراً به دندانپزشک مراجعه کنند تا سلامت دهان و دندان آن ها بررسی شده و از پیشرفت بیماری ها جلوگیری شود.

ارتباط عفونت لثه و آلزایمر

چگونگی تاثیر بیماری های لثه روی آلزایمر

به طور کلی بیماری های لثه در اثر عفونت های باکتریایی اتفاق می افتد. دو مورد از باکتری‌ هایی که موجب بروز عفونت لثه می‌ شوند می‌ توانند از ناحیه دهان و دندان حرکت کرده از طریق جریان خون خود را به بافت های مغزی برسانند و در نتیجه موجب آلوده شدن سلول های مغزی می شوند. گاهی اوقات نیز این باکتری ها از طریق عصب های اتصال مغز به ریشه های دندان خود را به بافت های مغزی رسانده، موجب آلوده شدن سلول های مغزی می ‌شوند. به همین دلیل گفته می ‌شود که سرعت پیشرفت بیماری آلزایمر در افراد مبتلا به بیماری های عفونی لثه شش برابر بیشتر از سایرین خواهد بود.

ارتباط بین پریودنتیت و آلزایمر

برای شناخت تاثیر بیماری پریودنتیت روی پیشرفت آلزایمر، دانشگاه ساوتهمپتون و کالج کینگ لندن به صورت مشترک تحقیقاتی را شروع کردند. نتایج این تحقیقات نشان داد پریودنتیت یک بیماری شایع در میان افراد مسن است که به دلیل کاهش مراقبت های بهداشتی دهان و دندان با افزایش سن بیماران اتفاق می افتد. تحقیقات نشان دادند بیمارانی که مبتلا به بیماری ‌های لثه از جمله پریودنتیت هستند بیشتر مبتلا به آلزایمر می شوند.

سخن نهایی

با توجه به اینکه با افزایش سن توانایی افراد برای انجام مراقبت‌ های بهداشتی خصوصاً در ناحیه دهان و دندان کاهش می ‌یابد، افراد در سنین بالای ۵۵ سال بیشتر دچار التهابات لثه و بیماری های دهان و دندان می شوند. التهابات لثه می تواند در اثر عفونت های باکتریایی باشد. باکتری ‌ها می ‌توانند از طریق جریان خون خود را به مغز یا قلب بیماران برسانند و در نتیجه موجب بروز بیماری ‌های مغزی مانند آلزایمر و یا سکته های قلبی عروقی شوند. بنابراین رعایت بهداشت از جمله مسواک زدن و استفاده از دهانشویه و نخ دندان کشیدن در افراد با افزایش سن اهمیت بیشتری می یابد.