دریافت روکش دندان چه مراحلی دارد؟

روکش دندان نوعی کلاهک است که در بالای دندان آسیب دیده قرار می گیرد. به دلایل مختلفی ممکن است به روکش دندان نیاز داشته باشید، از جمله:

• محافظت از دندانی که (احتمالاً در نتیجه پوسیدگی) ضعیف شده است در برابر شکستن، یا محافظت از دندان ضعیفی که قسمت هایی از آن ترک خورده اند.
• ترمیم دندان شکسته یا دندانی که به شدت فرسوده شده است.
• نگه داشتن بریج دندان در جای خود.
• به دلایل زیبایی روکش نیاز است تا دندان های بدشکل یا دارای تغییر رنگ شدید پوشانده شوند.
• پوشاندن ایمپلنت دندان.
• پوشاندن دندانی که با درمان ریشه درمان شده است.
• پوشاندن و حمایت از دندان با یک پر شدگی بسیار بزرگ باشد که از ساختار طبیعی دندان بزرگتر است.
• داشتن ترکیبی از درمان ریشه و پر شدگی بزرگ.

در این مقاله در مورد روکش دندان، چگونه یک دندانپزشک تشخیص می دهد که شما به آن نیاز دارید، و جایگزین هایی برای دریافت روکش دندان بحث می شود.

روکش های دندان از چه چیزی ساخته شده اند؟

روکش های دائمی را می توان از مواد مختلفی ساخت. این مواد می توانند شامل موارد زیر باشند:

• فلز: فلزات مختلفی وجود دارند که می توان از آنها در ساخت روکش های دندانی استفاده کرد، از جمله طلا، پالادیوم، نیکل و کروم. روکش های فلزی به ندرت لب پر می شوند یا می شکنند، از نظر ساییدگی بیشترین دوام را دارند و فقط به برداشتن مقدار کمی از دندان نیاز دارند. آنها همچنین می توانند در برابر نیروی ناشی از گاز زدن و جویدن مقاومت کنند. رنگ فلزی اصلی ترین نقطه ضعف این نوع روکش است. روکش های فلزی انتخاب خوبی برای دندان های مولر خارج از دید هستند.
• پرسلن جوش خورده روی فلز: این نوع روکش های دندانی را می توان با رنگ دندان های مجاور روکش تطبیق داد. آنها رنگ طبیعی تری دارند. با این حال، گاهی اوقات فلز زیر کلاه پرسلن روکش به شکل یک خط تیره ظاهر می شود. سایر معایب عبارتند از احتمال لب پر شدن یا شکستن قسمت پرسلن روکش و فرسودگی دندان های روبروی روکش. این فرسایش روی دندان های دیگر به طور خاص دندان هایی را تحت تأثیر قرار می دهد که هنگام بسته شدن دهان با روکش بالا و پایین تماس دارند. روکش های دندانی حاصل ترکیب پرسلن و فلز می تواند انتخاب خوبی برای دندان های جلو یا عقب دهان باشند.
• روکش های تمام رزین: روکش های دندانی ساخته شده از رزین عموماً ارزان تر از دیگر انواع روکش های دندانی هستند. با این حال، آنها در طول زمان فرسوده می شوند و احتمال شکسته شدن آنها بیشتر از روکش های ترکیبی پرسلن و فلزی است.
• تمام سرامیک یا تمام پرسلن: این نوع روکش های دندان بهترین تطابق رنگ طبیعی را در مقایسه با هر نوع روکش دیگری فراهم می آورند. همچنین اگر به فلز حساسیت دارید، آنها انتخاب خوبی هستند. با این حال، آنها به اندازه روکش های پرسلن جوش خورده روی فلز قوی نیستند. آنها همچنین کمی بیشتر از روکش های فلزی یا رزین می توانند باعث فرسایش دندان های روبروی خود شوند. روکش های تمام سرامیکی انتخاب خوبی برای دندان های جلو هستند.
• سرامیک فشرده: این روکش های دندانی دارای یک هسته داخلی سخت هستند. روکش های دندانی سرامیکی فشرده جایگزین آستر فلزی می شوند که در فرآیند ساخت روکش های تمام سرامیکی استفاده می شود. روکش های سرامیکی فشرده دارای پوشش پرسلن هستند، که بهترین تطابق رنگ طبیعی را فراهم می کند. آنها همچنین نسبت به روکش های تمام پرسلن ماندگارتر هستند.

در طول دریافت روکش دندان انتظار چه چیزی را باید داشت؟

در اولین ویزیت، دندانی که قرار است روکش دریافت کند، معاینه و آماده می شود. تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس از دندان و استخوان اطراف آن گرفته می شوند. در صورت وجود موارد زیر، دندانپزشک شما ممکن است مجبور شود قبل از فرایند روکش کردن دندان شما یک درمان ریشه انجام دهد:

• پوسیدگی دندان.
• خطر عفونت
• آسیب به پالپ دندان

پالپ بافت نرم داخل دندان شما است که حاوی عروق خونی، اعصاب و بافت همبند است.

بی حس کردن دندان

اولین مرحله از فرایند دریافت روکش دندان شامل استفاده از یک بی حس کننده موضعی برای بی حس کردن دندان و بافت های اطراف آن است. اگر درمان ریشه داشته اید نیز دندانپزشک شما احتمالاً استفاده از بی حس کننده را انتخاب خواهد کرد. علت این است که ابزارها به بافت لثه بسیار نزدیک می شوند.

قالب گیری اولیه و انتخاب رنگ روکش

لابراتوار دندانپزشکی که روکش دندان شما را می سازد به مدل های دقیقی از ساختارهای منحنی محل رشد دندان های شما نیاز دارد. این ساختارها قوس های فک بالا و فک پایین نامیده می شوند. لابراتوار دندانپزشکی این کار را انجام می دهد تا یک روکش بی نقص برای دندان های شما خلق کند.

اگر شما یک روکش تمام سرامیکی یا پرسلن جوش خورده به (ترکیب شده با) فلز PFM را انتخاب کرده اید، علاوه بر این، دندانپزشک شما قبل از شروع آماده سازی دندان، به رنگ دقیق دندان شما نیاز دارد.

قالب ها

دستیار دندانپزشک از هر دو قوس دندانی بالا و پایین شما قالب هایی تهیه می کند. برای این کار، از ماده ای مانند پلی وینیل سیلوکسان polyvinyl siloxane (PVS) برای ساخت مدل استفاده می شود. این قالب ها درون سنگ ریخته می شوند تا یک مدل سنگی از دندان های شما ایجاد شود. مدل ها برای لابراتوار دندانپزشکی ارسال می شوند تا از آنها برای ساخت روکش شما استفاده شود.

دندانپزشک یک قالب کوچک از دندان های شما می سازد. این قالب درست در همان قسمتی از دندان که به روکش نیاز دارد ساخته می شود. همچنین قالب قوس دندانی مقابل را نیز شامل می شود. این قالب برای ساختن یک روکش موقت برای شما استفاده می شود که تا زمانی که روکش دائمی شما از لابراتوار دندانپزشکی برگردد از آن استفاده کنید.

رنگ

پس از قالب گیری، دندانپزشک از راهنمای رنگ برای ثبت رنگ دقیق دندان های شما استفاده خواهد کرد. اگر روکش شما شامل یکی از دندان های جلو باشد، دندانپزشک شما ممکن است شما را به لابراتوار دندانپزشکی بفرستد تا تکنسین لابراتوار از دندان های اطراف شما رنگ را به صورت سفارشی بگیرد. اگر قصد دریافت روکش طلایی دارید، نیازی به تعیین رنگ نیست.

گزینه های دیگر

دندانپزشکی دیجیتال روند ساخت روکش ها را تغییر داده است. قالب های روکش اکنون می توانند به صورت کاملاً دیجیتالی باشند. برای ساخت روکش دائمی می توان از اسکن دندان و قوس های آماده شده استفاده کرد. ساخت روکش های موقت ممکن است هنوز به استفاده از قالب های سنتی نیاز داشته باشند.

همچنین در همان روز تراشکاری روکش های دندانی انجام می شود که در آن دندان آماده می شود و یک قالب دیجیتالی ساخته می شود. چند ساعت بعد روکش می تواند ساخته و در همان روز چسبانده شود. به دلیل سهولت و راحتی این روش، این کار پر هزینه تر است. با این روش به روکش موقت نیاز نیست.

آماده کردن دندان

روکش دندان کل قسمت قابل مشاهده دندان را تقلید می کند. درون روکش دارای یه فضای توخالی شبیه به کلاهک است. برای اینکه روکش تمام شده به درستی جای بگیرد، هسته باقی مانده در زیر روکش باید کاهش یابد تا روکش بتواند در بالا قرار بگیرد. یک روکش به گونه ای طراحی شده است که به طور ایمن روی دندان قرار بگیرد. روکش باکتری ها را از ساختار آسیب پذیر دندان دور نگه می دارد.

قرار دادن رابر دم

هنگامی که دندان و بافت ها بی حس می شوند، دندانپزشک ممکن است تصمیم بگیرد که یک رابر دم روی دندان های درگیر قرار دهد. رابر دم برای به دام انداختن مواد پرکننده قدیمی، ساختار دندان و آب استفاده می شود تا باقی مانده ها نتوانند داخل دهان شما فرو بروند.

تراشیدن دندان و زدودن پوسیدگی ها

آماده سازی دندان برای روکش دندان شامل برداشتن مقادیر بسیار دقیق از دندان و پر کردن دندانی که به روکش نیاز دارد با مواد است.

دندانی که قرار است روکش دریافت کند، در بالا و کناره ها تراش داده می شود. با این کار فضایی برای خود روکش ایجاد خواهد شد. مقدار دندانی که تراش داده می شود به نوع روکش شما بستگی دارد. روکش های تمام فلزی دندان نازک تر هستند و به اندازه روکش های تمام پرسلن یا روکش های ترکیبی پرسلن و فلز، به تراش دندان نیاز ندارند. اگر مقدار زیادی از ساختار دندان شما از بین رفته باشد- به دلیل آسیب یا پوسیدگی- می توان از مواد پرکننده برای “بازسازی” ساختار کافی دندان برای پوشش داده شدن توسط روکش استفاده کرد.

طی این مرحله، کشف پوسیدگی دندان زیر پر شدگی قدیمی ممکن است رخ دهد. در اینصورت، تمام پوسیدگی ها برداشته می شوند و یک هسته کامپوزیتی روی دندان قرار می گیرد. اگر دندان شما اخیراً تحت درمان ریشه قرار گرفته است، ممکن است یک هسته کامپوزیتی نیز در این مرحله قرار داده شود.

هنگامی که هسته کامل شد، دندانپزشک شما به شکل دادن دندان ادامه خواهد داد. این کار باعث بوجود آمدن یک حاشیه ریز در اطراف کل هسته دندان می شود، مانند یک قفسه. آنها به کاهش سطح جونده هسته ادامه خواهند داد تا زمانی که مقدار کافی از دندان و مواد پر کننده آن برداشته شود.

این مرحله بسیار مهم است و به طور کلی تکمیل آن بیشترین زمان را می برد.

قالب گیری نهایی

قالب های دقیق از دندان آماده شده شما، بخش مهمی از فرایند روکش کردن دندان هستند. حتی کوچکترین نقص ها در قالب نیز می توانند منجر به ساخت روکشی شوند که به درستی جای نمی گیرد.

هنگامی که دندان شما آماده شد، دندانپزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد که از رترکتور لثه استفاده کند تا به آرامی بافت لثه شما را از حاشیه های دندان آماده شده دور کند.

رترکتور لثه یک ابزار نازک شبیه یک تکه نخ است. دندانپزشک آن را به آرامی در اطراف دندان و داخل شیار لثه قرار می دهد. برخی از دندانپزشکان از تکنیک های دیگری مانند کورتاژ لثه برای جدا سازی بافت استفاده می کنند.

شروع فرآیند قالب گیری نهایی

هنگامی که دندان برای قالب گیری آماده شد، دندانپزشک شما از دندان های شما قالب گیری خواهد کرد. دندانپزشک شما قالب گیری را با قرا دادن یک ماده بتونه مانند، از جنس پلی وینیل سیلوکسان، اطراف دندان آماده شده آغاز می کند.

دستیار دندانپزشک پر کردن تری قالب گیری با مواد قالب گیری مربوطه را آغاز می کند. دندانپزشک شما تری قالب گیری را روی دندان های آماده شده شما قرار می دهد. سپس دندانپزشک از شما می خواهد که دندان های خود را روی یکدیگر قرار دهید.

بسیار مهم است تا زمانی که مواد کاملاً سفت شوند، به گاز زدن داخل قالب ادامه دهید. این قالب گیری بین سه تا پنج دقیقه طول می کشد تا به طور کامل انجام شود. در طول این مرحله از فرایند روکش کردن دندان باید کاملاً صبور باشید.

هنگامی که مواد قالب گیری سفت شدند، دندانپزشک تری را از دهان شما خارج خواهد کرد و قالب را برای وجود هر گونه حباب هوا یا فضای خالی دیگر در قالب بررسی می کند.

ممکن است لازم باشد که قالب گیری را چندین مرتبه تکرار کنید تا قالب بسیار دقیقی بدست آید.

ساخت روکش موقت

قرار دادن روکش موقت روی دندان آماده شده ممکن است یک ضرورت زیبایی به نظر برسد. اما در واقعیت، روکش موقت به چند دلیل بسیار مهم است.

در برخی از کشورها به دستیاران دندانپزشک اجازه داده می شود تا یک روکش موقت برای دندان آماده شده شما بسازند. در برخی موارد، دندانپزشک روکش موقت را می سازد.

اهمیت روکش های موقت

روکش های موقت بسیار مهم هستند. از آنجا که دندانپزشک شما مقدار زیادی از ساختار دندان را از روی دندان آماده شده شما برداشته است، روکش موقت مانند یک مانع عمل می کند. این کار دندان آماده شده را در جای خود نگه می دارد. بدون روکش موقت، دندان آماده شده می تواند شروع به جابجا شدن کند.

هر گونه حرکت دندان آماده شده مانع قرار گرفتن صحیح روکش دائمی خواهد شد. در برخی موارد، دندان آماده شده می تواند آنقدر حرکت کند که روکش دائمی به سادگی روی دندان آماده شده قرار نخواهد گرفت. اگر این اتفاق رخ دهد، قالب گیری نهایی دوباره انجام خواهد شد. سپس روکش به لابراتوار ارسال خواهد شد تا دوباره ساخته شود.

روکش های موقت از دندان ها محافظت می کنند

روکش های موقت همچنین از یک دندان زنده محافظت می کنند. اگر درمان ریشه داشته اید، هیچ احساسی در دندان وجود نخواهد داشت. دندان های زنده یک مورد متفاوت هستند. مقدار زیادی از مینای دندان در طول مرحله آماده سازی از روی دندان برداشته می شود و عاج نمایان می شود.

بدون روکش موقت، دندان شما به دما و فشار بسیار حساس خواهد بود. به طور کلی از سمان (چسب مخصوص) موقت که حاوی اوژنول است، به دلیل اثرات آرام بخش آن بر روی عصب، استفاده می شود.

آمادگی برای روکش موقت

دندانپزشک یا دستیار با استفاده از قالب کوچکی که قبل از آماده کردن دندان برای روکش دندان گرفته شده است، تری قالب را با مواد رزین اکریلیک پر می کند که با رنگ دندان های طبیعی شما تناسب دارد. سپس دندانپزشک آن را روی دندان آماده شده قرار می دهد.

پس از سفت شدن مواد، معمولاً پس از یک تا دو دقیقه، قالب از دهان شما خارج می شود. دندانپزشک روکش موقت را به گونه ای شکل می دهد که متناسب با دندان های شما باشد و هر گونه لبه های ناهموار را برطرف می کند.

پس از آماده شدن، از سمان موقت برای محکم قرار دادن روکش موقت روی دندان آماده شده استفاده می شود. دندانپزشک بررسی خواهد کرد تا مطمئن شود دندان های شما به درستی روی یکدیگر قرار می گیرند. آنها همچنین مطمئن خواهند شد که هیچ لبه ناصاف یا تیزی در اطراف روکش موقت وجود ندارد.

بسیار مهم است که دستورالعمل های پس از فرایند که برای استفاده از روکش موقت به شما داده شده است را دنبال کنید. اگر روکش موقت از دندان شما جدا شد، بلافاصله با دندانپزشک خود تماس بگیرید و برای چسباندن مجدد آن وقت بگیرید.

آماده سازی برای چسباندن روکش دائمی

به طور کلی حدود 7 تا 10 روز کاری طول می کشد تا لابراتوار دندانپزشکی روکش دائمی شما را بسازد. دندانپزشک شما بعد از آماده سازی دندان شما، قبل از ترک مطب، اطمینان حاصل خواهد کرد که روز قرار گیری روکش دائمی روی دندان های شما مشخص شده است.

هنگامی که برای چسباندن روکش دائمی خود به مطب دندانپزشکی باز می گردید، دندانپزشک با بی حس کردن دندان آماده شده و بافت های اطراف آن با یک بی حسی موضعی، کار خود را شروع خواهد کرد.

با وجودی که دندان قبلاً آماده شده است، اما دندانپزشک قبل از چسباندن روکش دائمی باید دندان را به طور کامل پاکسازی کند. اگر دندان آماده شده شما قبلاً تحت درمان ریشه قرار گرفته است، احتمالاً به بی حسی موضعی نیازی نخواهید داشت.

فرآیند دریافت روکش دائمی

هنگامی که دندان آماده شده کاملاً بی حس شد، دندانپزشک شما روکش موقت را از روی دندان بر می دارد. تمام چسب موقت از روی دندان پاکسازی می شود و دندان کاملاً خشک می شود. سپس دندانپزشک شما روکش دائمی را روی دندان امتحان می کند.

دندانپزشک شما با استفاده از یک تکه نخ دندان تمام نقاط تماس بین روکش و دندان های مجاور را نیز بررسی خواهد کرد تا اطمینان حاصل کند که تماس ایده آلی بین دندان ها وجود دارد. در صورتی که نقاط تماس خیلی تنگ هستند یا اصلاً نقطه تماسی وجود ندارد، در دراز مدت برای شما مشکل ایجاد می کنند.

نقاط تماسی که خیلی تنگ هستند، هنگام نخ دندان کشیدن دندان ها برای شما مشکل ایجاد خواهند کرد. عدم وجود نقطه تماس بین دندان ها باعث گیر کردن ذرات غذا بین دندان ها خواهد شد. این باعث ایجاد احتمال پوسیدگی دندان خواهد شد.

اگر محل تماس بیش از حد تنگ باشد، دندانپزشک شما مقدار کمی از دندان مجاور را کاهش خواهد داد، نه روکش دندان را. در مواردی که هیچ محل تماسی وجود ندارد، ممکن است لازم باشد روکش مجدداً به لابراتوار ارسال شود تا دوباره ساخته شود.

فرآیند چسباندن نهایی

زمانی که دندانپزشک شما از تناسب روکش روی دندان راضی باشد، فرآیند چسباندن نهایی آغاز می شود. این فرآیند شامل کاملاً جدا نگه داشتن دندان شما از هرگونه بزاق یا آب داخل دهان است.

ممکن است رول های پنبه ای در هر دو طرف دندان قرار داده شوند تا ناحیه را خشک نگه دارند. هنگامی که دندان ایزوله و خشک شد، ممکن است یک ماده ضد حساسیت روی دندان اعمال شود. عامل ضد حساسیت به هر گونه حساسیت دندانی بعد از فرایند کمک خواهد کرد.

سپس دندانپزشک شما یک ماده باندینگ روی دندان آماده شده قرار خواهد داد. برخی از مواد باندینگ برای چسباندن روکش به دندان، به نور کیورینگ نیاز دارند. زمانی که ماده باندینگ اعمال می شود:

• دستیار دندانپزشک روکش دائمی شما را با چسب دائمی پر خواهد کرد و روکش را با دقت به دندانپزشک شما می دهد.
• دندانپزشک شما روکش را روی دندان شما قرار خواهد داد و مقداری از سمان اضافی که معمولاً از زیر روکش خارج می شود را خارج خواهد کرد.
• بسته به سمان انتخابی، ممکن است دوباره از یک نور کیورینگ استفاده شود تا سمان به طور کامل خشک شود.

دندانپزشک از نخ دندان برای خارج کردن سمان اضافی از بین دندان ها استفاده می کند. و از یک دستگاه جرمگیر دندانی برای خارج کردن سمان اضافی از اطراف دندان و زیر خط لثه استفاده خواهد کرد.

چک کردن بایت

لابراتوار دندانپزشکی روکش دندان شما را طبق دستورالعمل دقیق دندانپزشک شما می سازد. اما تنظیمات کوچکی وجود خواهند داشت که لازم است انجام شوند. این کار این اطمینان را بوجود خواهد آورد که روکش جدید شما عملکرد صحیحی دارد.

دندانپزشک شما تقریباً 10 دقیقه صبر می کند تا سمان دائمی خشک شود. پس از آماده شدن، دندانپزشک شما نحوه قرار گرفتن دندان های شما در بایت روی یکدیگر را بررسی می کند.

هر نقطه بلندی روی روکش دندان، از روی دندان مقابل کاهش داده خواهد شد. بسیار مهم است که بایت درستی داشته باشید. علت این است که بلند بودن بایت می تواند منجر به حساسیت دندان و دندان درد شود.

دستورالعمل های بعد از فرایند دریافت روکش دندان

روکش جدید شما برای مقاومت در برابر نیروهای عادی ساخته شده است:

• گاز گرفتن
• جویدن
• دندان قروچه

با این حال، درک این نکته بسیار مهم است که روکش ها تخریب ناپذیر نیستند.

هنگامی که بایت مشکلی نداشته باشد و دندان شما عاری از هر گونه سمان اضافی باشد، دندانپزشک دستورالعمل های بسیار خاصی را برای روکش جدید شما پس از فرایند دریافت آن به شما خواهد داد. برای شما مهم است که این دستورالعمل ها را به طور کامل دنبال کنید.

به طور خاص، آنچه با روکش جدید خود می خورید، بزرگترین تغییری است که به دلیل روکش جدید خود ایجاد خواهید کرد. به عنوان مثال، آبنبات و آجیل ها برای روکش ها بسیار مخرب هستند. شما باید سعی کنید از خوردن آنها اجتناب کنید.

اگر بعد از چند روز متوجه چیز غیر عادی در روکش جدید دندان خود شدید، فوراً با دندانپزشک خود تماس بگیرید تا روکش را بررسی کند.

همچنین بسیار مهم است که به دنبال کردن یک روتین بهداشتی دهان و دندان که شامل مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و تمیز کردن تخصصی روکش های شما می شود، ادامه دهید.

چه مشکلاتی ممکن است با روکش دندان ایجاد شود؟

چندین مشکل وجود دارد که ممکن است در طول زمان با روکش خود تجربه کنید، از جمله:

• ناراحتی یا حساسیت: دندانی که به تازگی روکش شده است ممکن است بلافاصله پس از فرایند حساس شود زیرا بی حسی شروع به از بین رفتن می کند. اگر دندان روکش شده هنوز عصب داشته باشد، ممکن است کمی حساسیت به گرما و سرما را تجربه کنید. دندانپزشک شما ممکن است توصیه کند که دندان های خود را با خمیر دندان طراحی شده برای دندان های حساس مسواک بزنید. درد یا حساسیتی که هنگام گاز زدن روی دندان اتفاق می افتد، معمولاً به این معنی است که روکش خیلی بلندتر از دندان است. در این صورت، با دندانپزشک خود تماس بگیرید. این مشکل به راحتی برطرف می شود.
• روکش لب پر شده: روکش های تمام پرسلن گاهی اوقات می توانند لب پر شوند. لب پر شدگی های کوچک قابل ترمیم هستند و روکش می تواند داخل دهان شما باقی بماند. اگر لب پر شدگی بزرگ باشد یا زمانی که چندین لب پر شدگی وجود داشته باشد، روکش دندان ممکن است به تعویض نیاز داشته باشد.
• شل شدن روکش دندان: گاهی اوقات، سمانی که روکش را نگه می دارد می تواند از زیر روکش شسته شود. این نه تنها باعث شل شدن روکش می شود، بلکه به باکتری ها اجازه می دهد تا به داخل نشت کنند و باعث پوسیدگی دندان باقی مانده شوند. اگر احساس می کنید روکش شما شل شده است، با مطب دندانپزشک خود تماس بگیرید.
• کنده شدن روکش دندان: روکش دندان واقعاً می تواند بیفتد. وقتی این اتفاق رخ می دهد، معمولاً به دلیل تناسب نامناسب یا کمبود سمان است. اگر این اتفاق برای شما رخ داد، فوراً به مطب دندانپزشک خود مراجعه کنید. دندانپزشک شما دستورالعمل های خاصی را در مورد نحوه مراقبت از دندان و روکش دندان تا زمانی که بتوانید برای قرار ملاقات مراجعه کنید، به شما خواهد داد. دندانپزشک ممکن است بتواند روکش شما را مجدداً در جای خود محکم کند. اگر نتوان مجدداً روکش را در جای خود قرار داد، باید یک روکش جدید ساخته شود.
• واکنش آلرژیک: فلزاتی که برای ساخت روکش های دندان استفاده می شوند، اغلب ترکیبی از چندین فلز هستند. ممکن است شما به فلز یا پرسلن استفاده شده در روکش دندان واکنش آلرژیک نشان دهید. با این حال، این بسیار نادر است.

روکش های دندان چقدر دوام دارند؟

به طور متوسط، روکش های دندانی بین 5 تا 15 سال دوام می آورند. طول عمر روکش می تواند به میزان “ساییدگی” که روکش در معرض آن قرار دارد، میزان رعایت بهداشت دهان، و عادات شخصی مربوط به دهان بستگی داشته باشد. این عادات مربوط دهانی می توانند شامل موارد زیر باشند:

• دندان قروچه یا براکسیسم.
• جویدن یخ.
• جویدن ناخن.
• استفاده از دندان برای باز کردن بسته بندی.

خلاصه

روکش دندان نوعی کلاهک است که دندانپزشک آن را روی دندان آسیب دیده شما قرار می دهد. علاوه بر این، روکش ممکن است بعد از درمان ریشه استفاده شود یا در صورتی که پر شدگی دندان بزرگتر از ساختار طبیعی دندان شما باشد. اگر ترکیبی از درمان ریشه و پر شدگی بزرگ دارید نیز  ممکن است به روکش نیاز داشته باشید. گاهی اوقات، دندانپزشک شما ممکن است روکش را به دلایل زیبایی توصیه کند.

اگر دندانپزشک شما یک فرایند روکش دندان را انجام می دهد، مهم است که دستورالعمل های بعد از فرایند را به خوبی دنبال کنید. انجام عادات خوب بهداشت دهان و دندان و دنبال کردن دستورالعمل های دندانپزشک به شما کمک خواهد کرد تا سال های متمادی از روکش جدید و همچنین دندان های طبیعی خود محافظت کنید.